Верш У вяках столькі раз апетае

У вяках столькі раз апетае,
Сонца! Ты ад хвалы не меншаеш!..
Дык прабач мне й на гэты раз.
Я пра сына твайго – праменьчыка.

Я пра сына твайго – праменьчыка,
Што радзіўся ды быў маленечкі.

Толькі выпырхнуў з вечнай цемрані –
He трымала ты пры сабе яго,
Хоць ляжаў прад ім шлях нязмераны
Незнаёмага свету белага.

Толькі выпырхнуў – і не вернецца:
Там вясной на зямлю ўпала зернейка.

Ад вятроў атуліў цёплай ласкаю,
Дзень у дзень шчырэў безупынку ён.
Стала сном яго, стала казкаю,
Стала сонечнаю былінкаю.

I былінка ў час наліваецца,
Хутка зернейкаў дачакаюцца…

Падружыўся навек з зямлёй
I працуе ўвесь дзень да поту ён.
У праменьчыка будзень свой,
У праменьчыка свае клопаты.

Саграваюць зямлю праменьчыкі,
Што радзіліся ды маленечкія.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...

Прайшло столькі часу Прайшло столькі часу – я бачу: Колькі страціла я людзей. Але я, але я не заплачу. Не для гэтага сённяшні […]...

Ты маме столькі слёз прынёс Ты маме столькі слёз прынёс, Што сам акамянеў. I дзічкай горкаю ты ўзрос Між пладавітых дрэў. У дзень праменны, малады […]...

Столькі шчасця аднаму Я, спадарыня, у вочы Вашы толькі паглядзеў, І забыў, куды я крочыў. Знайце:хлопец прападзе. Я цяпер ужо, здаецца, Назаўжды згубіў […]...

Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...

Не знойдзеш у свеце столькі слоў Не знойдзеш у свеце столькі слоў Каб зведаць усю цябе да дна: Твой бору шум, прастор палёў, Старонка родная мая, […]...

Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...

Толькі птушкі могуць так любіць Толькі птушкі могуць так любіць Неба сінь, вясны прастор бязмежны. Толькі ім, свабодным і бязгрэшным, Так салодка і прывольна жыць. […]...

Невуцтва Каб я ведала, што вясна Працягнецца толькі хвіліну, Каб я ведала, што рака Замерзьне ўзімку з табой, Каб я ведала, […]...

Твой дзень Устань да сонца, Хай само Яно цябе сустрэне,- З ягоным Звяжуцца ў вязьмо І дня твайго праменні. Жалеза куй, Гані […]...

Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...

Вечарына-вечарына Вечарына-вечарына Ой, згубiла мацi сына Сын iз дзеўкай недзе ходзiць Душу мацi цiха зводзiць Вечарына-вечарына Гору матчыну прычына А шукаць […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ КАСПЯРОВІЧА (9.05.1900-26.12.1937) … Зноў на шэрай вуліцы зіма Белая, нібы самлелая. І ў табе твайго жыцця няма, І душа сняжынкай белаю […]...

Дзіцячая калядка Запеў 1 Карагод сняжынак сустракае свята. Елка-прыгажуня прыбрана багата. А на верхавіне прыгажуні колкай зіхаціць ліхтарык віфлеемскай зоркай. Прыпеў Сонца […]...

Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...

Край беларускі Беларусь! Край лясоў, край балотні, Дзе цвітуць верасы, дзе расце асака, Дзе квітнеюць лугі, нівы шэпчуць лагодна, Дзе нястомлена родзіць […]...

БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...

Квітнею для цябе Я прамінаю і хачу, Каб Ты глядзеў на гэта прамінанне. Пакуль квітнею, хоць цярплю : Са мной няма твайго адлюстравання. […]...

Гастэла Ты ляцеў над краінай бацькоў. Пасівеўшыя замкаў вежы, стрэхі хат, даль блакітных палёў і, як жнеі, бярозы на межах… Самалёт, […]...

Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...

Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся Углядайся, мой сыне, пiльней углядайся У святыя абрысы бацькоўскай зямлi. На чужыя спакусы душой не паддайся, Каб нашчадкi мяне за […]...

Першынец Першынец Гляджу ў захапленні на тварык дзіцяці, Бо ёсць хіба большае шчасце для маці, Чым дочку ці сына трымаць на […]...

Жарт пра святы Жарт пра святы На віншаванні Кастрычнік багаты. У сына ў сям’і Ажно тры ў ім святы. Галоўнае свята- Год з […]...

Сьняжынкі-парашуты Сьняжынкі-парашуты Кружляюць за вакном, Спаміж самотных дрэваў Шукаючы спакой. Паверце, шлях няпросты Зь нябёсаў на зямлю – Стамлёны пух бялёсы […]...

У дзень прысягі У дзень прысягі Няласкавы дзень І па-восеньску хмуры ды волкі, Нават сонца прамень Не пускаюць цяжкія аблокі. На плацу ўсе […]...

Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi, Толькi зоркi на небе лунаюць. Сьвежы ветры пяшчоцiць каленi, Промнi сонца Зямлю асьвятляюць. Сiвы месяц […]...

Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...

Не забыцца Думай нуднай, нядрэмнай Не азмрочвай чало. Так, жыцьцё недарэмна Нас мілосьцю звяло. I калі па свабоду У нязнанасьць пайду, То […]...

Лавіна Больш за ўсё людзі тым цікавяцца, што іх зусім не датычыцца. Калі ноч і дзень сустракаюцца, то апошні святлом разлічваецца. […]...

Ураклі, матуля, сына твайго людзі Ураклі, матуля, сына твайго людзі… Ураклі загоны і палі, як у ясны кужаль убіралі грудзі родныя бярозы, тапалі. Ураклі і […]...

О, вясна О, вясна! О, вясна-чараўніца! Ты прыйшла! Ты з’явілася зноў – Прыгажуня ў квяцістай спадніцы, Вышываны падол – з дзьмухаўцоў! Ты […]...

О, вясна! О, вясна-чараўніца! О, вясна! О, вясна-чараўніца! Ты прыйшла! Ты з’явілася зноў – Прыгажуня ў квяцістай спадніцы, Вышываны падол – з дзьмухаўцоў! Ты […]...

Мае слёзы Я забываў цябе, мая Айчына, Ў часы дажджоў, часы нямог. Я не чытаў цябе, Францыск Скарына… І Багдановічаў “Вянок”. Мой […]...

МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...

Я люблю цябе Я люблю цябе, Я люблю цябе, Я люблю цябе, цішыня. Толькі вочы скрозь, Толькі рукі скрозь, Толькі вусны твае, Што […]...

Што ж так доўга не пагожа Што ж так доўга не пагожа, Зябка ў гэтым садзе, Божа? І калі ўжо ў гэтым садзе Стракатушка-птушка сядзе З […]...

Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы Чаго ж ты іржэш тут, мой конь чарнагрывы, Зямлю ўдараеш капытам? Яздок усё роўна не ўстане з магілы: Ён куляй […]...

Як змагла, так і жыла Як у маці я жыла – Да абеду спала я. Потым косы завівала, На вечарынку шыбавала. А як замуж я […]...

Я прапісаны да вакзалаў Сябрам Я прапісаны да вакзалаў, і да станцый, малых і вялікіх. Хоць праехаў ужо нямала і стаптаў не адны чаравікі, […]...

Майму маленькаму Ты кранаеш мяне ножкамі, Быццам ціхенька ходзіш. Ты пяшчотна сваім ручкамі Па жывоціку маім водзіш. Я шчасліва ад руху кожнага, […]...