Верш На крыві
Халодны павеў ураганнага ветру
прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз.
Апошнія крокі… Апошнія метры…
I знікне ў нябыт пустата збітых фраз.
Ты помніш любові апошняй дыханне –
ты быў уладар і нябёс, і жыцця…
Разбітае шкло нерэальных жаданняў
разрэзала вены твайго пачуцця.
А смерць адмярае жыцця твайго стужку,
і мроіцца шэрасць апошніх гадзін.
Твой пульс ціха б’ецца параненай птушкай…
Ты раптам адчуў, што застаўся адзін.
Ещё вершы:
- Узляцела гэтак міла Узляцела гэтак міла Рук пяшчотнае ласо. Зноў мяне ты затапіла Поймай русых валасоў. За дзвярыма ноч залегла. Млее цесная павець. […]...
- Спаткаў я былое каханне Спаткаў я былое каханне. Яно не пазнала мяне. Hi радасці, ні хвалявання: вось-вось – і яно прамільгне. “Эгей, эгей! – […]...
- А неба смяецца Па мокрай траве кацяцца слезы… Разрывае душу маўклівы адчай, А неба смяецца і ціха вуркоча, Рвецца маланка за вечнасці край. […]...
- Калыша ветрык Калыша ветрык кволыя галіны заснуўшай вішні пад маім вакном… Жыцця – твайго й майго – плывуць хвіліны ў свет, прыцярушаны […]...
- Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
- Каханне ёсць! Жыццё, без веры ў каханне Шчаслівым не захоча быць, Бо сэрцу доўгае чаканне Не зможа шчасце засланіць. Апошнія сабраўшы сілы, […]...
- Параза святла Святло як віно па венах струменіць І ты наўзбоч свету ці ён ля цябе? Аднекуль з далечы крывава праменіць Лядашчая […]...
- Апошнія сады Падыходзіць апошняя станцыя, Сэрца сціснута ў поўных грудзях. На пероне адна інфармацыя – Прызнак жыцця. Самалеты, аўтобусы, робаты – За […]...
- ТАК СТАЛАСЯ Ты быў! Ты ёсць… Але цябе не будзе ў маім жыцці… Не ты таму віной. Так сталася… І бог тут […]...
- Чырвань крыві маёй Гэта так дзіўна. Знаёма. Толькі не мне. Упершыню. Сцену прамІну Садома. Вусны твае. Наталю. Толькі адкрыйся мне, чуеш?! Той, хто […]...
- Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві “Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві” Леанід Дранько-Майсюк “Паэтаграфічны раман” Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві. Мне прапаноўваюць лекі: віно […]...
- Ад вытокаў Гатовы памерці, гатовы знікнуць без нагоды І мроіцца лепшань, калісьці там быўшая Імчыць наўздалёк, як закладзена з зароды Сярод пакаленьняў […]...
- Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Абачыць вобраза твайго змутнелую натхнёнасць. Абоеведама ўсё й далёка хай не ідэальна, І паэтычна не […]...
- Меланхолія Праносяцца Дні і самотныя Ночы, Збіраюцца Месяцы ў Годы. І толькі Ўспамін пра бліскучыя Вочы Ратуе жыцця Асалоду. Адзіны бязвінны […]...
- Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
- Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
- 3 576 Шэры певень на адной назе Спяваў сёння тройчы І знёс аранжавае яйка. Прама там, Стоячы ў баразне…. Не падумайце, Гэта […]...
- Навучыцца б мне прачуць Навучыцца б мне прачуць У струнах ветру сэрца ноты. Каб праз музыку дажджу Быў нячутны гук згрызоты. Навучыцца б мне […]...
- Гады бяруць разбег Гады бяруць разбег. Задумайся глыбока, Прыгледзься да сябе, Прыгледзься пільна з боку Высокай той гары Крутой – Магілы брацкай! Гарачая […]...
- Апошнія думкі дрэва Ціха цэлячыся ва ўпор, На мяне замахнуўся тапор. Ах, як бліснула вастрыё! I затахкала сэрца маё Ад шчымлівага пачуцця: Чым […]...
- Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...
- Не бывае гэтак, не бывае Не бывае гэтак, не бывае, Немагчыма любых праклінаць. Як жа так, што я табе жадаю Больш нікога ў свеце не […]...
- Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
- Зраблю гарбату Зраблю гарбату З твайго букету, З чырвоных ружаў, Што зараз дужа Мне рэжуць вока Сваёю спёкай. Чырвонай плямай У пакоі […]...
- Сто песень… Сто жывых паданняў Сто песень… Сто жывых паданняў… Сто дум… I сто адказаў ім… I сто – са ста дарог – жаданняў, I […]...
- Мы сустрэнемся потым з табою За мяжою зямнога жыцця. Дзякуй, Божа, за шчасце такое, За любоў, за агонь пачуцця. Хай не ведае сэрца спакою, Успамін […]...
- Не сустракацца радасці з журбою Не сустракацца радасці з журбою, Ад дабрыні і песні акрыяць, А мне, мой край, Шчаслівым быць з табою, Свой кожны […]...
- Песьня сталёвае восені Плакаць, сьмяяцца ды лезьці са стогнам на сьцены, Сэрца з грудзей вырываць пасінелай рукой, Доўга бязглузда глядзець на надзьмутыя вены, […]...
- Лепей скамарохам на эпоху Лепей скамарохам на эпоху, чым цвіком пад шэрым каўпаком распадацца на іржу потроху, расцякацца ржавым малаком. А ў наш час […]...
- Мары аб Іспаніі Гэты тарэра не справіўся з быком. Занадта ўжо ён махаў чырвонай анучай жыцця. Іспанія засела ў ім як іголка, што […]...
- Баравіковае Апошнія нажыткі лесу – Грыбы, Асеннія грыбы. I з драмняку ў драмняк я лезу, Ад павуціння твар рабы. Нагамі верасы […]...
- Я прасіў Я прасіў: Заблудзіся ў душы! Я маліў: He ляці з пачуцця! Ты стрыжом Ля акна пакружы Над маім Вадападам жыцця. […]...
- Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
- Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...
- Малінавы вечар Малінавы вечар крылом дакрануўся, Да думак маіх і ў ноч паляцеў. Спужалася раптам, каб ты не прачнуўся, Калі за акном […]...
- Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
- Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
- Усё так проста! Усё прыгожае – так проста, Ціха пачыналась… Помніш? Першы поспех твой, Ды тое слова… і та песенька, Якую, Маці напявала, […]...
- Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...