Верш Чалавек маленькага роста

“Чалавек маленькага роста,
чаму не рос, па чыёй віне?”
Чалавек адказвае проста:
“Гэта залежыць не ад мяне”.
“Чалавек маленькага розума,
мог ты быць разумнейшым ці не?”
Чалавек гаворыць цвяроза:
“Гэта залежыць не ад мяне”.
“Чалавек душы маленькай,
Мог ты лепшым быць ці не?”
Чалавек маўклівы нейкі,
не адказвае ён мне.
Мабыць, цяжкае пытанне.
Чалавек маўчыць нездарма.
Хібам нашым ёсць апраўданне,
подласці апраўдання няма.

(7 votes, average: 4,14 out of 5)

Ещё вершы:

Так, я не чалавек “Курыца – не птушка, Баба – не чалавек” З народнага. Так, я – не чалавек, Я для мужчыны – Бог. […]...

Чалавек не ўзнікае так Чалавек не ўзнікае так – Ён збываецца, адбываецца Як ратай, Як дзівак, Як мастак, Ад якога свет адбіваецца. Чалавек не […]...

Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...

Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...

Чалавек ёсць сацыяльная істота Чалавек ёсць сацыяльная істота, Якая існуе ў грамадзкіх рамках. І пастаянна ў жыцці сваім няпростым Выконвае ён шэраг абавязкаў. Ён […]...

Прыгожы чалавек Ва усiх свой густ. Спрачацца можам, Iсцi да згоды пакрысе, Але на тым, што ёсць прыгожа, Часцей згаджаемся мы ўсе. […]...

Калі чалавек не такі як усе (прысвячаецца Якубу Коласу) Калі чалавек не такі як усе, Натхненне ён знойдзе ў жамчужнай расе, Адчуе каханне ў лесе і […]...

Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...

Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...

Дзіўны ў парку сядзеў чалавек Дзіўны ў парку сядзеў чалавек, Спяваў рэквіем марным дням, Пакланяўся памерлым агням, Што Дзень знішчыў на веру Багам. Пад цяжа’рам […]...

Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...

Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...

Падарожнікі Трое мужчын ідуць паўз мяне па чыстым снезе – тры ланцужкі слядоў цягнуцца за імі. Трое маіх сяброў ідуць па […]...

Жывеш ня вечна, чалавек Жывеш ня вечна, чалавек, – Перажыві ж у момант век! Каб хвалявалася жыцьцё, Каб больш разгону ў ім было, Каб […]...

Як быў маленькі чалавек Як быў маленькі чалавек, Хадзіў ён на каленях век І прыгінацца мусіў пад “братамі”. Цяпер магутны, нібы бык, Вось толькі […]...

Чалавек зачым ваюе Чалавек зачым ваюе, Зачым сьлёзы лье ды кроў, Зноў і зноў жыцьцё марнуе Прагнай хіжнасьцю сваёй? Былы стогодак адгрымеў, На […]...

Чалавек шукае ідэал Чалавек шукае ідэал, (А яго, такога, не бывае) Ён імкнецца ў нетры, мора, акіян, Але нічога не дасягае. Ён хоча […]...

Так доўга чалавек глядзеў пад ногі Так доўга чалавек глядзеў пад ногі, Навобмацак шукаючы дарог, Нібы ў пачатку даў сабе зарок Нідзе не спатыкнуцца, покі змога. […]...

Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...

Неяк дзіўна Неяк дзіўна… Глядзець у твае вочы Сярод зорнай і халоднай ночы. І кожным дотыкам рукі… Я разумею, хто такі… Ты […]...

За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...

“Пакахай мяне, салдацік” да аповесці В. Быкава Вайна. Каханне. Ты і ён. Надзеі. Мары. Гэта сон. Не, не магчыма шчасця тут, Здаецца, чуеш ты “Капут!” “Ах, Франя, […]...

Чалавек разумны Святою таямніцаю жыццё ёсць у прыродзе. І homo sapіens з бязмежным захапленнем глядзіць на рост травы і звычкі звера ў […]...

ПЕСНЯ ПРА ХЛЕБ Так з даўнiны ў баку нашым вялося, Што лепшыя ўсе песнi ў нас – пра Хлеб… Бач, нездарма – жытнёвае […]...

Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам Дзе просьбаю, дзе ледзь не з плачам, з надзеяй выйшаўшы з варот, чатыры цяжкія задачы яна рашае кожны год. Вясна […]...

Развагі раўнасечнай “свабода волі ёсць на свеце. тра-та-та. ну хоць як мара, а не марная магчымасць таго, што немагчыма” – як з […]...

Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...

Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...

Бітва Любові Цякуць гады, натужна круціцца Зямля – А мы заўжды ў цянётах подласці і зла. Цякуць гады… Зямля стамілася чакаць! І […]...

Ты мяне навучыў любіць Ты мяне навучыў любіць, Верыць зноў, спадзявацца разам. Гэта штосці большае, чым любоў, Гэта нібы пытанне ўсім адказам. Гэта нібы […]...

Жыццёвы шлях Кожны у жыцці Зробіць нешта сваё, Але што застанецца Пасля яго. Шукаць бяздумные Адказы на пытанні. И не выконваць Ні […]...

Школьная рапсодыя Чаму са школы ўсе бягуць? Пытанне гэта без адказу. Чаму у школу не ідуць, Ці два гады – і прэч […]...

Урад У нейкім парламенце ў нейкай палаце Размова вялася пра нейкі падатак, А нейкі народ разважаў аб зарплаце Ды марыў пра […]...

Дзень і ноч варочаю Дзень і ноч варочаю З ног на галаву… Раскідаю срэбра Ў жоўтую траву. Хто яго падыме, Забярэ з сабой, Ці […]...

Воўк князя Гедыміна ВОЎК КНЯЗЯ ГЭДЫМІНА Я не ведаю імёнаў кветак, птушак і начальства. Я каменьчыкі збіраю і малюскаў – так, да кучы. […]...

“…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” Казкі дзіцям нашым мусіць Ўдзень і ўноч распавядаць. А гаворачы па руску – Дык, а што тады губляць? Справы? Гэта […]...

Я пішу беларускія вершы Я пішу беларускія вершы Бо расейцам я так і не стаў Я не буду другім – толькі першым Уздымусь я […]...

БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...

Салавейка Як у нашым у садочку Салавей спявае ноччу. Мой мiленькi Салавейка, Не шумi, бо спiць Андрэйка. I гаворыць Салавейка: “Пайшла […]...

Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...