Верш *** Cвiтанне

Ещё вершы:

1. Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
2. Човен Паміж хваляў човен чорны. Ў рэчцы – чорная вада. Не відаць на дне нічога – Барада вадзяніка Захінае дно старанна […]...
3. Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi Як прыемна ляжаць на сьвiтаньнi, Толькi зоркi на небе лунаюць. Сьвежы ветры пяшчоцiць каленi, Промнi сонца Зямлю асьвятляюць. Сiвы месяц […]...
4. Ручча саснiў я джарало Ручча саснiў я джарало. Высока сонейка стаяла, I слонкi быстрае крыло У зыркiх промнях трапятала. I шэпт арэшын i травы […]...
5. Астывае кава Кава стыне ля вакна, але нейкая віна На мяне сышла і студзіць сэрца і душу, і цяпер я мушу грэцца, […]...
6. Пакаранне Жаны д’Арк ПАКАРАННЕ ЖАНЫ Д’АРК Цiха плачуць слязьмi iконы, Быццам зноў сам кароль палонны… Архiбiскуп, казаўшы: “Амен!”, Загадаў пачынаць хрэсны ход, I […]...
7. СТАРОЕ і НОВАЕ Ляціць над вёскай навальніца, Агонь нябесны хмары рве. Пярун на чорных конях мчыцца, Вось-вось зямлю вадой залье. Ад жаху збіліся […]...
8. Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...
9. Свiтае. Свiтак промнеў Свiтае. Свiтак промнеў Гняздо звiў на застрэшку. Такiм дзень i запомню – Нiбы тваю усмешку. Ля цiхае затокi – Стаю […]...
10. Каб у адпачынку на прыродзе Каб у адпачынку на прыродзе, Мілай прыгажосцю цешыць сэрца, Людцы, беражыце асяроддзе – Вашым жа нашчадкам застанецца! Хай ўбачаць родныя […]...
11. Паедзем дамоў на Пятра Уладзіміру Крываносу Паедзем дамоў на Пятра, У Змітраўцы будзе кірмаш. Вясёлая ззяе зара. Цягнік не спазняецца наш. О, гэты жаданы […]...
12. Першы снег… На асенняе тло Першы снег… На асенняе тло… На прыспаныя цемрай палі… Нібы хтосьці чароўна святло Над самотнай зямлёй запаліў… Нібы ў небе […]...
13. БАЛАДА ЭДВАРДА ВАЙНІЛОВІЧА (13.10.1847-16.06.1928) Не прышэлец з Усходу ні з Захаду ён, А з тутэйшага люду, які гонар мае, Над якім неба светлага […]...
14. Дыктатура працы Культуру хамства і далара, Князёў і біскупаў палацы, Ад Скандынаваў да Сахары, Зруйнуеш, дыктатура працы. Свет рабаўласнікаў і турмаў, Свет […]...
15. ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
16. Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...
17. Як слаўна раненька прачнуцца Як слаўна раненька прачнуцца, Спынiць аўто на бальшаку – У водар лета акунуцца, Нiбы з абрыва ды ў раку!.. Кiпiць […]...
18. Хоць страляюць па каханні халастымі На душу з іх кожны паляваў – Вось і зыркаеш вачніцамі пустымі, Не знаходзіш больш таго, што цалаваў. Праз нядолю […]...
19. НА МОВЕ АРФЫ ГАВАРЫЦЬ На мове арфы гаварыць Не кожны, мабыць, можа. Але калi душа балiць, На мове арфы гаварыць – Дапамагае Божа. На […]...
20. Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...
21. Карабель Павольна, павольна, На месцы нібыта, Стаіць нерухома На краю блакіта Марскі карабель, Што плыве ў далячынь, Куды яго вабіць Бясконцая […]...
22. Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
23. Ля Вечнага агню 1. Б’ецца, як сэрца, трапеча агонь. Вецер цалуе, хвалюе яго. Гэты вятрыска – дыханне палёў, Што далятае з далёкіх гадоў. […]...
24. Трагедыя ў стыле gothіc. Track 1 – “Усё вакол – метал…” …кап…кап…КАП…КАП!..КАП!!.КАП!!!… Зямля цяжкага металу… Выпаленая пустыня… Зялёнымі плямамі ў вачах аддаецца глухі пошчак радыёактыўнага сэрца. Халодна-ледзяная планета адбівае бліск зорак. […]...
25. Той, хто кахае “Той, хто кахае,- Чалавек сапраўдны”,- Услед за паэтам Паўтараю я. Адзіная, святая праўда, Пакуль жыве і круціцца Зямля. Каханне нараджае […]...
26. Завея глея Глей, як алей, між дажджоў і завей. Раз’юшаным ветрам Нібыта сурвэткай Свет атуляе, святло ахінае Радзіму рачулак сваю пакідае. Снегам […]...
27. ПАЭТ Такога творчага натхнення не бачыў свет з часоў стварэння. Упаўшы ў поўную адключку ад рэчаіснасці зямной, паэт страчыў, схапіўшы ручку […]...
28. Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
29. Верш “Страчаным душам Верш: Кажаш: свет вакол брудны. І я такі. Але хіба ж ты з цемры? І на душы тваёй д’ябла ланцуг, […]...
30. Невядомаму салдату Вакол цябе акопы, бліндажы. Вакол – зямлі скрываўленай сумёты. Малітву нехта шэпча:”Памажы!” Кляне другі:”Каб вы згарэлі з чортам!” Вакол цябе […]...
31. Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
32. Мне да спадобы слова “Незалежнасць” Хто ты такі і дзе твой будзе дом – Усе ў жыцці ад выбару залежыць. Я выбраў у сваім – […]...
33. Дзявочая песня Засцілаецца далеч туманам, Засціць вокны сумота ў жальбе. Дзе ты, мой дарагі і жаданы, Як знайсці мне на свеце цябе. […]...
34. Вар’яцкі сканер Як да клавішаў раялю прыкладзеш звычайны сканер, то адразу ён цудоўна, так чароўна, ажыве, што вярнуўшыся да касы роднага ўніверсаму, […]...
35. У старым парку Павольна сняжок пакрывае Цудоўны абшар Жылібера. І толькі мароз затрымае, Стрымае пакуты папера. Варона не ведае болю, Турбот, хвалявання душы. […]...
36. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
37. БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
38. Мала сказаць: ненавiджу Мала сказаць: ненавiджу, Мала сказаць: прызнаю, Бiцца за праўду – i выжыць, Нiбы салдат у баю. Дрэннаму – не пакарыцца, […]...
39. Чароўна мая пані Таемна мару я тваіх салодкіх вуснаў датыкнуцца, Якія руж пялёсткаў дзіўней і ярчэй. Далонню твару любага і мілага крануцца, Які […]...
40. Меркаванні пра мінуўшчыну Каб ацаніць вялікія падзеі Ад іх ў часе трэба адысці. Тады бягучыя жыццевыя завеі Сапраўдны сэнс не перашкодзяць ў іх […]...