Верш 22 чэрвеня

Ещё вершы:

1. Хвіліна Бывае хвіліна Напружанай, Нібы звычны нам Ток электрычны. Бывае хвіліна Загружанай, Нібы век, Што заўжды Гістарычны. Бывае хвіліна Шчасліваю, Як […]...
2. Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...
3. Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
4. Прок (ЯК ІДаЛ) Свабоды Быў беларус у гэтым свеце, які прарочыў на бяду, знаёмы шмат каму, і дзесці ў вершах ведам мужыку. Ён ведаў […]...
5. Медны купарос Не набылося больш таго, чаго яшчэ хапала ўчора. Дадаць хацелася ў сваё, каб страўнік зведаў што ёсць гора.- Мець больш […]...
6. Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...
7. Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
8. 25 чэрвеня 1944 г Ax, колькі ў зрэнках пораху і сіні Праграмыхаў і – пакаціўся фронт, I ты – збавіцель – прамільгнуў з усімі, […]...
9. Дваццаць другога чэрвеня Чэрвеня дваццаць другога Рукі ўздымае да Бога Ў ціхай малітве планета. Раны баляць ёй дагэтуль. Як у Сусвеце ні ў […]...
10. Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...
11. На зоркавым схіле На золаку ўлетку, на зоркавым схіле мы папараць-кветку знайшлі і… згубілі. Знайшлі і згубілі, і выстылі страсці – мы хутка […]...
12. Маўчы Што на душы Цяпер пакоіцца У збянтэжанай цішы? Не трэба шуму, Не трэба гвалту Ты лепш маўчы. Падумай пра сябе […]...
13. Васілю і Ганне Васілю і Ганне. З дабром – на шчасце і здароўе. І вельмі шмат харошых слоў я Сказаць яшчэ для Вас […]...
14. Хвіліна маўчання Хто ў вечнасць пайшоў, Таму годы здаюцца хвілінамі. Ды гэта хвіліна, Здаецца мне, Так і для іх Няспешна праходзіць, Звязуючай […]...
15. Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
16. Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
17. Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
18. Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...
19. Хуткая плынь Не трэба, каханая, слоў. Памаўчым. Ніхто не валодае мовай, якою Два сэрцы, спавітыя пешчаў ракою, Размову вядуць, у нябыт плывучы. […]...
20. Апошні гук Апошняя хвіліна, хвілінка, хвіліначка, апошні позірк у родную даль… і смокча так дужа пад лыжачкай, але хутка заб’юць, і не […]...
21. На пустынных нівах На пустынных нівах не расце ільна, высеецца, хіба, зелле палына, высеецца, можа, малады лясок. На забытых пожнях час – за […]...
22. Да яе ?За столькі год знаёмства і сяброўства Той чалавек стаў блізкім для мяне. Калі ў яго на сэрцы гора, То гора […]...
23. Мне вашых вачэй ня трэба Мне вашых вачэй ня трэба, Яны навучыліся хлусіць. Палі ўжо даўно без хлеба І сеяць ніхто не мусіць. Забыліся вы […]...
24. А я быць прынцам вельмі рады Кашмарныя гадЫ, Іх выкідыш паэты, Шукаць сузор’яў гарады Якіх да нас ніхто не ведаў. Не ведаў я, не ведала і […]...
25. Маё выпрабаванне Што мне рабіць, Як мне быць, З сэрца не хоча яна выхадзіць. Выгнаць ёсць спробы, А выніку нуль, Дайце у […]...
26. Трымайцеся цвярозымі Трымайцеся цвярозымі, як можна больш, І не глядзі на тых, хто болей п’е, Бо быць п’яным заўседы горш, Калі яшчэ […]...
27. Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
28. Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...
29. СВАЯЧЧЫНА Ны сыйшліся шчэ хмары над намі, Вогень ведаў з мінуласцяў даўніх Гучным гоманам дае аб се ведаць, Не аддалі Сваяччыну […]...
30. Бурчыць тамбурынам Бурчыць тамбурынам счарнелае неба — ідзе навальніца. Хвіліна — і грымне! Дай, Божа, бо — трэба напіцца й пазбыцца спякоты […]...
31. Душа навыварат Душа навыварат Ці трэба каму? У кожнага ёсць яна, Такая ж цікавая I непаўторная. Кожны можа Сам для сябе Дастаць […]...
32. Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...
33. Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
34. ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
35. Сімулянт Імкліва імчыцца хоць час, У нагу Лявон з ім крочыў. І не дай Бог калі каб вас На гэтым свеце […]...
36. Наступным і папярэднім Ніхто, нідзе не будзе ведаць усё, што ведаеце вы. І вы таксама. Хай ня веру. Але хачу. Яшчэ ж жывы. […]...
37. На якіх бы “языцех” размовы На якіх бы “языцах” размовы Пры сустрэчы сябры ні вялi, Мне мiлей беларуская мова – Дзіўны скарб маёй роднай зямлi. […]...
38. Ёсць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Нярускімі мордамі, кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людзей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
39. Есць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Невядомымі мордамі кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
40. Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...