Верш Малітоўнай памяці Аляксандра Ціхановіча
Апошняю песняй, дыханнем Зямлі
аддаўся абдымкам Нябёс на парукі.
Ты нашай любоўю сябе адмаліў
ў Бацкоўскія шчырыя рукі!
Ты нашай любоўю сябе адмаліў
ў Бацкоўскія шчырыя рукі!
Твой стомлены голас, што лёг спачываць,
абудзяць вясновыя раны
світанне заранкай адвечнай гукаць
над мостам усім закаханым.
Світанне заранкай адвечнай гукаць
над мостам усім закаханым.
Прыціхла на рэках журчанне вады.
Вятры сумна змоўклі на дрэвах.
Ты з намі цяпер на вякі, назаўжды:
у сэрцах, малітвах і спевах.
Ты з намі цяпер на вякі, назаўжды:
у сэрцах, малітвах і спевах.
28.01.2017
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЕЛЬСКАГА (16.06.1834 – 10.09.1916) У снягах задрамала світанне, І паўдня пачынаецца дзень. Для кагосьці за волю паўстанне- Гэта кроў, для кагосьці […]...
- БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
- КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
- Памяці Янкі Сіпакова 10 сакавіка 2011 г не стала Янкі Сіпакова. Вечная памяць і ўсенародная любоў і пашана добраму чалавеку і талянавітаму майстру […]...
- Усім караблям – нязведаны маяк Усім караблям – нязведаны маяк, Усім падарожным – червеньская зорка. І я таксама падаю руку, Каб адчуваць жывыя прамяні. Дзе […]...
- Памяці Міхася Рагалевіча Адбалела незагойнай ранай памяць, Выліўшыся фарбамі карцін. Ды не засціла тугой пакуты замець ні любоў, ні веру, ні пачын. Хоць […]...
- БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...
- Памяці паэткі Соф’і Шыбека Зборнік вершаў. Малая пясчынка ў неабсяжным, дзівосным сусвеце. А на вокладцы – фота дзяўчынкі – цуд гарэзлівы ў сонечным леце. […]...
- Памяці Мамы. 1. Як многа можа просты гук Як многа можа просты гук: Жыцця апошняе імгненне. Рук развітальнае даткненне І няўлоўны сэрца стук… Ужо ледзь выразная ўсмешка – […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- Памяці маёй бабулі Мая мілая, родная сэрцу бабулька! Ты была мне адзіным і вечным прытулкам. Вочы, поўныя смутку, адчаю і болю, І бясконцай […]...
- Змаганне сілай Змаганне сілай З усім, што зноў Вядзе нас у цемру, Акоў, вякоў… З усім, што сонца Закрыла зноў… З усім, […]...
- Любіць цябе буду Маці мая, Зямля, хачу табе сказаць, не буду пісаць лісты, а казаць… Казаць тое, што жадаў даўно, аб чым Бога […]...
- Цуда-раніца Я думай заняты з відна да змяркання: Шукаю, сяброўка, табе параўнання. Цябе велічаў бы я яснай заранкай, Ды ўсім яна […]...
- Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
- З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА АСКЕРКІ (1830-11.01.1911) …Зноў крыж прыдарожны дарогу вартуе, А ў садзе і ў свеце шуміць ліставір. Маёнтак, дзе ты нарадзіўся, сумуе, Бо […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЧАРВЯКОВА (8.03.1892–16.06.1937) “Беларусь беларускаю будзе Ці іначай не будзе зусім Беларусі. І нашыя людзі Не пазнікнуць у людстве чужым З мовай […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...
- Гуслі Замешаны родныя гукі густа, Крыштальнай расою зіхцяць, звіняць. Гудуць над Белай Руссю гуслі, I песні-лебедзі ляцяць… “Запражыце коніка мне найлепшага, […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА РЫПІНСКАГА (каля 1810-1900) Праз трыццаць год вяртаешся дахаты, Рамантык, інсургент, мастак, паэт, І прад табою край твой-не пракляты, А любы, нібы […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
- Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...
- Думы хворага караля Аляксандра Думы хворага караля Аляксандра на шляху з Ліды ў Вільна (у памяць аб падзеях 1506 года) Апалчэнне ўзначаліць прызваны, апалчэнцаў […]...
- Далёкі паўстанак Часта сніцца мне ціхі паўстанак у полі, Той далёкі паўстанак, дзе, можа, вякі Узвышаюцца ў неба густыя таполі – Не […]...
- Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
- Паром роспачы (Памяці Уладзіміра Караткевіча) Час разлівае нам у чаркі, Як тамада, на небе Бог І вызначае той парог… А вось чаму яму не змог […]...
- Будзем жа! Забараняць лягчэй, цяжэй абараняць I мову, і забытую Айчыну. Армяк пакут з плячэй, абраз аборы зняць I запаліць з надзеяю […]...
- Л. Вершапаэма 10 гадоў Сонечным промнем памяць сплывае За небакрай, дзе вякуюць анёлы… Прывід твой, Л. як жар-птушка лунае Каб нараджацца няўчас і бяз […]...
- Прывітальная песня Мы сёння шчыра вас вітаем, Прыстойна жыць усім жадаем, Каб лепш былося і вялося, Са смакам елася, пілося. Каб мелі […]...
- Мураўёвы цябе не зловяць Мураўёвы цябе не зловяць – Ты ў нашых сэрцах жывеш, Вялікі Міхал Валовіч Як мова, як песня, як верш. Ніхто […]...
- Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...
- Іду туды, дзе роўнядзь поля белага Іду туды, дзе роўнядзь поля белага, як палатна адбелены сувой,- там цяжар сунімае набалелага нікім яшчэ не крануты спакой. Іду […]...
- Пакутная мова Мова, наша Мова! Ты яшчэ ня спіш! З намі ты ад ранку, Гутарку тварыш! З намі размаўляеш, Пра сямью і […]...
- Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
- Пасхальнае Пакладу у кошык вялікодных яек, завяжу хусцінкай І вячыстым ранкам яснаю заранкай панясу да цэрквы. У зіхатлівым ззянні па-над купаламі […]...