Верш Да Артура Цяжкага

Ещё вершы:

1. Скрыпка Над Гародняй выходзіць Сарамліва сонца з-за хмараў. Здалося б, што яго ня будзе Да далёкага лета, Да няпэўнай вясны, Але […]...
2. АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...
3. Мой час яшчэ не надышоў Мой час яшчэ не надышоў… Мо я жыву, каб ты быў мной каханы? Сябе ў душы маёй знайшоў, Быў ад […]...
4. САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
5. Пад небам Радзімы ПАД НЕБАМ РАДЗІМЫ Я тут і праз падэшвы адчуваю Сляды дзяцінства босага свайго. Крынічнаю вадою ачышчаю Душу ад непатрэбнага ўсяго. […]...
6. Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...
7. Ты ведаеш, ёсць два Свiцязi Ты ведаеш, ёсць два Свiцязi Два, можна сказаць, браты Два светлыя хлопцы-вiцязi Мiж нашай хлуснi й лухты З вадою такой […]...
8. Бяскрайни космас (Р. А.) Мы ў свет прыйшлі для перамен, Там кожны ў часе свой мамент. Ва ўсім Сусвеце, у кропцы кожнай, Свой стан, […]...
9. Гімн Вясне Прачніся на досвітку, выйдзі на двор, Сустрэнь сонца першыя промні! Вясной патыхае абуджаны бор І свежая кроў грэе скроні. Расчынены […]...
10. ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
11. Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...
12. Выпадковае каханне Напаткаў твой позірк выпадкова Сярод соцен мне чужых жанчын, І пачуцці зруйнаваліся нанова, Як святло знішчаецца ўначы. Падысці мне не […]...
13. Планета Скарыны Глядзіць Айчына добрымі вачамі, Спрадвечна ў бок той горнецца душой, Дзе сын яе славуты палачанін Прытулачак апошні свой знайшоў. Чаго […]...
14. Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
15. Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...
16. Ад спёкі летняй Ад спёкі летняй Дол ачах. Буслы спачылі За ракою На цёплых Жнівеньскіх стагах У насцярожаным Спакоі. Туман, Асмужаны ледзь-ледзь, Плыве […]...
17. З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай, і зусім недарэчны стаецца адлегласьці сум, кожнай новаю ночай сон болей і болей […]...
18. З’явіся, новы дзень, пачаткам новым З’явіся, новы дзень, пачаткам новым З світальнай запаведнай чысцінёй, З забытай песняй, з халадком сасновым I юны свет адкрый перада […]...
19. Абмовіўшыся Толькі адное мы чуем у мове – Не ахвяруйце сябе і людзей. Мова нас просіць праз кожнае слова- Я буду […]...
20. ЧУЛЛІВЫ СВЕТ ЧУЛЛІВЫ СВЕТ Як змог ты сатварыць каханне, Прыдбаць хоць некалькі сяброў – Знаць выканаў наканаванне, Дарогу да сябе знайшоў. Суетнае […]...
21. Зажурыўся вечар Зажурыўся вечар ветрам у чорных косах, Хмары скралі з неба поўню, як назло… Марыў я скупнуцца ў крыштальных росах, Марыў […]...
22. Да Бога Божа Адвечны, Божа Магутны! Зноў вымірае народ Твой ў пакутах. Мала цярпеў ён зьнявагу і войны? Колькі жыцця забірае Чарнобыль! […]...
23. Новы год З новым годам! З новым шчасцем! Я віншую вас сябры! Будзе весела на свяце, Ўсім дарослым, дзетвары. Будзе Дзед Мароз […]...
24. Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...
25. Разам з людзьмі Я не скажу, што бачыў свет. Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой […]...
26. Пажаданьні для дачкі Браславы Чаруй. Даруй. Кахай. Сэрца пяе няхай. Водар сунічны, Пах навальніцы, Смакі жыцьцю надавай. Сярдуй. Крыўдуй. Палай. Радасьць і боль прымай. […]...
27. Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...
28. Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...
29. Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
30. Перад мальбертам Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябёс, Каб ласкай Божай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
31. Мех, снег і смех Дзед Мароз нёс свой мех. Ды паставіў мех у снег. Снег ішоў, ішоў, ішоў… Дзед свой мех і не знайшоў. […]...
32. Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...
33. Блакіт Блакітным колерам вачэй Расфарбаваў ты раптам восень. У блакітны – свет мой. Ён ярчэй, Чым неба веснавая просінь. У блакітным […]...
34. Першы гром Сабою сонца засланіўшы, Размову хмары пачалі, Што зіму доўгую, стаміўшы Сугробы снега забралі. Вятры ганяюць іх па небе, Бо ўсе […]...
35. Беларуская вёска Вымірае, зьнікае ўшчэнт, І падобная ўжо да кіёска, Мой адвечны суцішаны боль, Беларуская родная вёска. Адыходзіць яна ў нябыт, Ды […]...
36. Мой шлях Па жыцці іду я цераз два стагоддзі: У дваццатым веку я прыйшоў на свет, Зараз з дваццаць першым пражываю ў […]...
37. БАЛАДА ВЯЧАСЛАВА АДАМЧЫКА (1.11.1933–7.08.2001) …А Бацькаўшчына родная, як кроў, Што праз бінты, як– межы, праступае, І пры чужых чужою не бывае Зямля, дзе […]...
38. Акрылёнасць анёлкавых траваў Акрылёнасць анёлкавых траваў, Водар светлага траўня-вясны… Мы з табою наноў напаткалі Зніклыя ў Леце Крыўі галасы… У святанкавым строі прыўкрасным, […]...
39. Мы часта любім тых, хто нас не варты Мы часта любім тых, хто нас не варты, Хто пазбаўляе смеласці спакой, Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты, Абы не […]...
40. Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...