Верш Перад мальбертам

Ещё вершы:

1. ПЕРАД КУПАЛЛЕМ Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябес, Каб ласкай боскай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
2. Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
3. Перад выхадам я зазірну Перад выхадам я зазірну У люстэрка насупраць дзвярэй, Валасы прыгажэй прыбяру І зніму адзіноту з вачэй. Усміхнуся няўмела сабе, І […]...
4. Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
5. Перад аўдыторыяй Выступаць перад аўдыторыяй У 200 чалавек, Як першы снег Ці сэкс Калі дзяўчына зверху, Або калі аўчарка Рэкс Глядзіць у […]...
6. Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
7. Срэбны блюз Белы снег так кладзецца бялютка і роўна. Гэта зімняя ноч сцеле чысты абрус. І танцуюць сняжынкі прыгожа, чароўна Непаўторны, нібы […]...
8. Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
9. Перад Сёмухай Гаю, гаю, гаю, Схаджу да дубровы, Насяку там маю Ахапак здаровы. Будзе тут бярозка, Будзе тут рабінка, Будзе клёну горстка, […]...
10. Перад Вялікаднем Панядзелак радзіўся на зломе Нескаромнага шчырага тыдня. У табой ашчасліўленым доме Пост вялікі хрысціўся ў Вялікдзень. Белым воблачкам раніца ззяла […]...
11. Перад бурай Што бачу? – ўсё цiха, ўсё спiць пад няславай… Цi ж праўда? – няўжо гэта вораг асiлiў? Няўжо ўсе байцы […]...
12. Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
13. Выпадковае каханне Напаткаў твой позірк выпадкова Сярод соцен мне чужых жанчын, І пачуцці зруйнаваліся нанова, Як святло знішчаецца ўначы. Падысці мне не […]...
14. А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
15. Санет Крушына Першаму Князю Вялікага Князства Літоўскага МіНДАЎГУ Што засталося нам у памяць ад дзядоў- Ляжыць крушынаю замшэлых валуноў. Змывае жаль магутнымі […]...
16. Пах чабаровы Не прыдумаю сама, Што са мной здарылася: З працы сёння йшла дамоў I з дарогі збілася. Мне б ісці каля […]...
17. Ноч перад святам Заўтра мне дваццаць пяць, I Радзіме маёй дваццаць пяць. Ды пра гэта падумаю я Перад самым світаннем… Ноч. Шуміць лістапад. […]...
18. БАЛАДНЫ МАНАЛОГ АЛЕСЯ ГАРУНА (11.03.1887-28.07.1920) Пэўна ў гэтай краіне памру, як сабака, Толькі гэта краіна адвеку мая, І век буду я з ёю смяяцца […]...
19. Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
20. На гэтай алеі На гэтай алеі Бярозы бялелі Так бела-зялёна. На гэтай алеі Мы колісь сядзелі, Быў май заімглёны. І сад батанічны, І […]...
21. Ночцы К табе, мая ночанька цёмная, І к вам, мае зоранькі-кветкі, З паклонам іду, непрытомны я, І клічу вас, клічу за […]...
22. Перад расставаннем У самотна-сумным цягніку вячэрнім Былі мы ціхай песняй аб’яднаны. Бы ў забыцці, чыгунка задуменна Гайдала нас пад музыку, хістала. Шаптала […]...
23. Да Артура Цяжкага Да Артура Цяжкага На цвінтары касцёла Божай Маці гармонія, якую ты шукаў, над дрэвамі, нібыта поўсць ягняці плывуць аблокі ў […]...
24. Роднай вёсцы Бадзені Толькі ты мне і сілу, і веру даеш, Родны край – маіх дум, маіх сноў прыцяжэнне. Тут мой верш самы […]...
25. Дыялог закаханых перад карай – Я кахаю цябе, дарагi! Дык чаго ж ты бядуеш? Мабыць, сэрца твае пазабыла мяне ў барацьбе? Я кахаю цябе, […]...
26. З табою застануся Ужо шаснаццаць год Жыву на Беларусі. Шмат тут фарбаў і даброт, І я ёй ганаруся! Люблю прастор тваіх лугоў, Журчанне […]...
27. Верш перад сном Сьпяць сузор’і ў задыяку, cьпяць гароды і заводы, сьветліць месяц круглай сракай навакольную прыроду. Дрэваў мяккія абрысы, крыку адзінокі сполах… […]...
28. У прыёмнай перад Смерцю – Чаму тырчаць у прыёмнай душнай, Чакать трывожна судны час? Давай-ка, Смерць, з табой нясумнай Махнем па чарачцы за нас. […]...
29. Жняя Як сама царыца У залатой кароне, Йдзе яна ў вяночку Паміж спелых гоняў. З каласкоў вяночак – Моладасці сведка – […]...
30. САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
31. Баязліўка – Што хвалюешся Ты, Люся? – Настаўнік пытае. – Ці мяне ты так баішся, Ці маіх пытанняў? Ціха, ціха, неахвотна […]...
32. Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...
33. РАЗВАГI ПЕРАД ПОМНIКАМ МАКСIМА БАГДАНОВIЧА НА СОТЫЯ ЎГОДКI Горька судьба поэтов всех племён; Тяжеле всех судьба казнит Россию. В. К. Кюхельбекер Паэтаў нішчыць лёс ва ўсіх плямён; Цяжэй […]...
34. Восеньская дарога Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру Я прынясу ўтамлёна дамоў, Радасць сваю ў свавольным паветры Выкрыкну гучна на матчынай мове. Хай мая […]...
35. Залатая Беларусь Маіх продкаў бацькаўшчына, Беларуская зямля, Вечна расцвітай, краіна, Ды пад песняй жураўля. Залатая Беларусь, За цябе Багам малюсь, Вечнага прашу […]...
36. Конь бяжыць Конь бяжыць. I адкуль ён узяўся такі, Нібы з казкі дзіцячай, займальнай. Побач стрэлка чыгункі і стрэлка ракі, Што канавай […]...
37. Адцвітае і нямее мова Адцвітае і нямее мова, Што калісьці нас з табой звяла. Не парушыць позняя размова Устойлівасць драўлянага стала. Стол драўляны, стол […]...
38. Забыцца пра брудныя думкі Забыцца пра брудныя думкі, Далей уцячы ад іх, Аддацца ў абдымкі ветру, Што гуляе ў валасах маіх. Не згадваць пра […]...
39. Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...
40. Свабода Свабода ў тым, Каб баязьліва не маўчаць, Калі глуміцца Над народам ўлада, Сказаць уголас праўду, Не ілгаць, І не баяцца […]...