Верш Чаромхавыя вёсны

Ещё вершы:

1. Твае косы пахнуць летам Твае косы пахнуць летам… Чыстым водарам нябёс. Пахнуць нівай, ліпы кветам, Лісцем маладых бяроз… Тваеі рукі хлебам пахнуць… Соладам чарніцы […]...
2. Так не глядзі Так не глядзі Лаўлю ізноў я позірк твой адчайны, Ды ў сэрцы месца для цябе няма. То быў юнацтва эпізод […]...
3. Абязкровіла вёска Абязкровіла вёска мая, кожны трэці памёр у сяле. І як дрэва стаіць без галля, і як бэз, што завяў, на […]...
4. Вазьмі білет Святочны дзень сакавіка Прабіўся першаю пралескай, І пацягнулася рука, Каб скінуць маме SMS-ку. А лепш было б узяць білет Туды, […]...
5. Вёсны Вёсны. Не чакайце мяне, не клікайце Ля юнацкіх, ля год маладых… Не ганьбіце, мяне не цурайцесь, Калі ўжо яны прочкі […]...
6. У сны і вёсны З дарог запыленых I душных У сны вяртаюся I вёсны… Я па-вясковаму Відушчы У межах роднай вёскі. Са мной Вітаецца […]...
7. Весны жаданне Гляжу у даль, чакаю Я так вясны жадаю Как былі крумкачы, пралескі I сонейка у чыстым паднябессі I гэта моцнае […]...
8. З каханай Я прачнyўся… Тваiм каханьнем сагрэты. Вочы расплюшчыў i ў момант гэты… Я прачнуўся. Далонi Твае мяне абдымаюць… Подых Твой – […]...
9. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
10. ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ Двурым Ці час праведзены ў журбе, Ці ў весялосці цэлы вечар, Ці то зусім заняцца нечым, Ізноў я чую ля […]...
11. НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
12. Калі гляджу на неба сінь Калі гляджу на неба сінь – Прыпамінаю твае вочы. Калі гляджу на твае вочы – Прыпамінаю неба сінь. Угледжу ледзь […]...
13. БАЛАДА СТАНІСЛАВА БУЛАК-БАЛАХОВІЧА (10.02.1883-10.05.1940) Беларускага войска конніца І сваім, і чужынцам помніцца. Кроў пралітая не змываецца, Ды з крыві выплывае раніца, Наша раніца, […]...
14. О, ЯК ТЫ ПАХНЕШ ВЯСНОЮ! Калі ў лютаўскі вечар, Мы шпацыруем з табою, Цябе, мой цуд, абдымаю, О, як ты пахнеш вясною! Пах галаву раптам […]...
15. Жыццё маё Жыццё маё, адзіны мой, каханы! Я памятаю горкіх дзён усмешку і святло. Гарыць душа вагнём стваральна-незгасальным і лашчыцца ў руках […]...
16. Да нематы аглохла Да нематы аглохла Навокал анямела… І горла з смагі зсохла Ды сэрца зхаладзела. Ці бачыш ты бясконцы Да неба зорны […]...
17. Ціхі верш Ціхая засень старэнькай альтанкі. Ціхае шчасце – Шэпат каханкі. Ціхія гукі. Цёплыя рукі. Лісця чаромхі вячэрняя споведзь. Вусны дыханне спалохана […]...
18. БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...
19. У летуценнях У летуценнях вёсны надта сонечныя. Наяве вёсны абагрэты сончыкамі, грамамі і таўкачыкамі польнымі, чаканнем радасці – канікуламі школьнымі. А хто […]...
20. Летуценніца Летуценніца Цёмнай ноччу прыходзіў ты ў сны З цеплынёю, пяшчотай і ласкай. Ты прыносіў пачатак вясны, І жыццё мне здавалася […]...
21. Ой, сяло Хатынічы Ой, сяло Хатынічы… Вёска–не сталіца, Нешта ёсць і ў нас: Лазня і бальніца, Клуб, дзе бавім час. Прыпеў: Ой, сяло […]...
22. Ці бачыш ты маё каханне? Ці бачыш ты маё каханне? Яно табе як прывітанне, Яно заўжды дапамагае, Мне аб жыцці апавядае. Ці бачыш ты маё […]...
23. Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
24. Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
25. Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
26. Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
27. Зямля з блакiтнымi вачамi Зямля з блакiтнымi вачамi – Раздолле рэчак i лугоў! Тут называюць Васiлькамi На Беларусi хлапчукоў, Звiняць крынiцы, як цымбалы, Сцяжынкi […]...
28. Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
29. Узьнясеньне Веру: душу зразумее душа. Вусны ня трэба сьціскаць гаротна… Мілая, Нас жа ніхто не змушаў Так пакахаць – Няўзнак. А […]...
30. Малітва наступнасці Хай свеціцца імя Твае, Беларусь, У стронцыі, цэзіі, ліціі! Як і ва ўсе вякі, Душу быць ласкавай змусь, Дазволь слязам, […]...
31. Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...
32. Быць паэтам Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі і дрыжым. Давай пакінем узбярэжжа I зорнай сцежкай пабяжым. Чаму няёмка і нясціпла? […]...
33. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна А. Э. Там, дзе Малагу мора цалуе пяшчотна, Там, дзе сонца паўднёвае ззяе як Бог, Твае плечы у сне уздымаюцца […]...
34. БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...
35. У смузе над поймаю дняпроўскай У смузе над поймаю дняпроўскай Дзесь згубіліся сляды твае. Пачынаць вясну, відаць, няпроста, Як няпроста выдумаць яе. Над вадою граюць […]...
36. Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Сораму на ўвесь белы свет! Калі здаровы па стану, Дык падавай табе путану, А […]...
37. У Пінскім лесе Над Ланню у Пінскім лесе Ёсць такая мірная вёска, Дзе партызан замест песень Сніць кулямётны лёскат. Мінула гадоў нямала, А […]...
38. Палатно Палатно. Як успаміны ніткі вяжуць Жыцьця былога палатно – Хлусьня ўсё: яно ракою, Як не было яго, сплыло. Не важыць […]...
39. Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...
40. Чараўнiца А твае вочы – свету таямнiца, Зiрнеш – i зацiхае навальнiца. Ласкавы подых твой i цёплыя праменi. Як ты iдзеш, […]...