Верш Дзяды

Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца –
У бязважкасці.
Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца
З гэткай якасцю.
Што за гукі? Што за твары? Плакаць мне ад гэткай гары?
Ходзіць матухна.
Рукі пахнуць чымсьці рэзкім, памяць збілася на трэскі…
– Дзе ты, дзетухна?
Пляснуць дзверы за парогам, разам з д’яблам, разам з богам
Ходзіць бацюхна.
Рукі пахнуць даўнім стогнам, і акопамі, палонам…
– Дзе ты, дзетухна?
Конь заржэ на канавязі. Са смугі, ці то з баязі,
Ходзіць дзедухна.
Рукі пахнуць, як насланне, разарваны па пашане…
– Дзе ты, дзетухна?
Далеч смугай паланіцца. Зноўку рыпае масніца.
Ходзіць бабухна.
Рукі пахнуць горкім пеплам, і чаканнем, чорным пеклам…
– Дзе ты, дзетухна?
Пахне порахам і сенам, і расколатым паленам,
Дымам космасу…
Ці то вочы? Ці то зенкі? І стаяць яны ў сценкі,
Усё без голасу…
Я гляджу ў худыя твары, вось мой бацька, вельмі стары,
Тае з бабцяю.
Што аповесць? Вось, пакуты? Ці то морак? Ці то смутак?
– Дзе ты, дзетухна?

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Твае косы пахнуць летам Твае косы пахнуць летам… Чыстым водарам нябёс. Пахнуць нівай, ліпы кветам, Лісцем маладых бяроз… Тваеі рукі хлебам пахнуць… Соладам чарніцы […]...

Сонца чырвоным пеўнем Сонца чырвоным пеўнем За копы садзiцца, Пахне навокал сенам, Травой-медунiцай. Тата касу наладзiў, Правёў па лязу “брывою”; Рукi пружацца сiлай, […]...

Як жа хораша ўлетку Як жа хораша ўлетку: Грэе сонца, пахнуць кветкі, У рэчцы цёплая вадзіца, І чароўная крыніца Дасць жывой вады напіцца… “Эх, […]...

Лістападаўскія Дзяды Мяне біў кадэбіст савецкі, Як і мужа, бліскучым ботам. Кінуўшы ў лужу злавесна Пад жалезныя, з зоркай, вароты. Тут са […]...

РАДАЎНIЦА. ДЗЯДЫ Памiнаем сваiх бацькоў На зямлi словам родным. Май над полем iзноў Грэе нечым лагодным. Памiнаем усiх, хто жылi – Гэта […]...

Дзяды, альбо дзень памерлых З кожным днем усе мацней адчувалася прыцягненне зямлі, набліжалася вялікая змена, жыцце падыходзіла да мяжы. Выразнай і непазбежнай. Знікалі жаданні, […]...

Як я правёў лета (з драматычнай паэмы “Дзяды”) Першыя ўрокі. Мусоліш аловак і сьцёрку. Тэма на дошцы – пішы, як праводзіў ты лета. Пішуць, казлы. Ты таксама хацеў […]...

З кутка жаданняў З цэлым народам гутарку весці, Сэрца мільёнаў падслухаць біцця – Гэткай шукаю цэлы век чэсці, Гэта адно мне падпорай жыцця. […]...

Мые вадой дажджавой валасы Мые вадой дажджавой валасы. Мала таго – у запас набірае. Быццам і праўда, для гэтай красы З рэчкі вада – […]...

Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае, Не трацячы мужнасцi тону свайго: У свеце, глабальна расколатым надвае, Ад […]...

Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...

Чаромхавыя вёсны Помніцца час развітальны – Пошчак салоўка куе, Пахнуць чаромхай світальнай Цёплыя вусны твае. Неба высокае родніць З юнай зямлёй спеўны […]...

Прабуджэнне Ты прабач, мая родная маці, Што карміла мяне малаком, Але вырас я з тога дзіцяці, Што сядзеу ля цябе вечарком. […]...

Адвернутыя твары Адвернутыя твары глядзяць кожны у сваю далечыню у сваё мінулае у сваю талерку Адвернутыя твары рэдка паварочваюцца найчасцей калі зацякае […]...

Зорачкі Зорачкі ціха мігцяцца ў сусвеце. Хочацца зрэдку зірнуць ў вышыню, Кінуць пагляд з адзінокай планеты Ў светлую, ясную зорную мглу. […]...

Пацук Усмешка па твары тваім прабегла, А ўнутры сядзіць пацук. Ён нулі там малюе крэйдай І крыжыкі ставіць у кут. А […]...

Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...

АСЕННІ ЭЦЮД Восень аглухлая ходзіць сцежкамі, Гордая, нават не размаўляе. Бы перамогай над летам цешыцца, Злосная ходзіць – і лісце шпурляе. Дзесьці […]...

Не марнуй мой браце любы Не марнуй мой браце любы Без таго цяжарны лёс, Ці на тое ты зъявіуся, Ды для гэтага узрос!? Каб бутэлькаю […]...

Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...

Добры дзень, мая красуня Добры дзень, мая красуня, Беларуская зіма!.. Ля дарог бялеюць пуні І стаяць кляны тарчма. На абветраным прасторы Снег праносіцца ў […]...

Мы крывіцкія троллі, мы Падзьвінскія чэрці Мы крывіцкія троллі, Мы Падзьвінскія чэрці, Нам не хлеба, ні солі, А нам трэба пажэрці: Келіх віскі ірландскага Скушаць разам […]...

Неспатоленае жаданне чэзне Неспатоленае жаданне чэзне ў сувоях аблудаў твой крок рэхам кранае душу нібы садоўнік грушу ў лёхах памяці з намі ізноў […]...

Пра зялёных чалавечкаў Зоркі блукаюць і пахнуць чаротам Месяц зышоўшы смяецца над дротам Нехта зялёны зваліўся пад плотам Зоркі, талерка і шклянка са […]...

Ты ведаеш як дагарае зорка? Ты ведаеш, як дагарае зорка, Лязом святла кранаючы нябёсы? Як хвалі прадчуваюць шторм на золку І туляцца з пяшчотай да […]...

Прыгоды бывалага элоуна Калі я была дзяўчынкай, Хлопчыка кахала я. Мы з ім добра сябравалі, Радая была сям’я. Я сяброўцы расказала, А яна […]...

Чуеш, тата Пад, язджаю да радзімы – Вось і Сцвігі берагі, Дзе і у леты, і у зімы Ты, мой бацька дарагі, […]...

Не кажы, не абяцай Не кажы, не абяцай, Не бяры такое ролі!.. Ходзіць сонца. Шэпча гай. Вецер блукае па полі. На зямлю прыйшла вясна, […]...

Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Полымем сінім гарыць ля акна. Нібы па снезе з пралескай нясмелай Ходзіць здзіўлёна і ўцешна вясна. […]...

Недзе салавей пяе ў дуброве Недзе салавей пяе ў дуброве. Недзе рэжа хвалі цеплаход… Кніга вандраванняў і любові, Я пішу цябе з юнацкіх год. Вандраваць […]...

Рэперкі Пагражаюць рэперкі, Ў іх маленькія х. йкі, Я дзеля піяру Апусціў іх пару. Гаў-гаў-гаў і ко-ко-ко Мне ў асабоўку, На […]...

Перадлетняя Калі розум цягнецца ў лета і віруе, нібы вулкан, пачастуйце яго цыгарэтай і адпраўце яго ў канкан. дабівайце праклятую сцюжу […]...

На Беларусі бог жыве “Когда бог, спустившись с неба, вышел к народу из Питанских болот, ноги его были в грязи…” А. і Б. Стругацкія […]...

Калыханкі Спі-засні, сыночак, Мілы мой званочак, Чуеш, травы-дрэвы Шэпчуць: “Добрай ночы!” Сочаць неба вочы, Дасць Бог – не сурочаць, А табе, […]...

Хлебаробу Восенню ты і вясною Ніву упарта арэш. Часам у рукі з любоўю Пульхную глебу бярэш. Следам сяўба надыходзіць, Перадыхнуць не […]...

З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне сенажаць. Мае прагіны. Травы. Пахнуць. Касавіца. Показать полностью.. І небяспечна. З […]...

На лекцыі, дзе зараз я сяджу На лекцыі, дзе зараз я сяджу, Мяне няма. Лячу, гляджу – унізе акіян, А вось і край, дзе ты жывеш, […]...

Дагарае вечар Дагарае вечар полымем ружовым, Залатое сонца села за раку. Нейдзе там зязюля ўсе куе бясконца, Бы чыюсці долю, звонкае “ку-ку”. […]...

Мне сніліся рукі твае Мне сніліся рукі твае ‐ пяшчотныя і нясмелыя, кволыя, ціхія, белыя. Мне сніліся рукі твае ‐ даверлівыя і гарачыя, смуглыя, […]...

Світае. Ноччу выпаў снег Світае. Ноччу выпаў снег, а я да гэткай з”явы не гатовы, бо доўжыў па Паэзіі турнэ, шукаючы красы асенней словы. […]...