Верш Век пражыць – не поле перайсці
Век пражыць – не поле перайсці,
А такому падлягаць іспыту:
На каменні зернем прарасці
I – зняможанаму ўстаць з нябыту.
Дзень наш неабдымны – сведчу я,
I да нас прыходзіць круталоба.
Музыка – у кожнага свая,
I свая – у кожнага аздоба.
Ды кароткі ён – хоць надтачы:
Многа зробіш – болей застаецца.
Іскрай перад порахам начы
На бікфордавым шнуры віецца.
Полымя не пераняць рукой –
Цень да небасхілу дабягае.
I не зробіш, каб магла такой
Паўтарыцца раніца другая.
He здзіўляешся зусім – о не! –
Калі грымне безахвярны выбух:
Новы дзень засвеціцца ў акне
Сонечнымі блікамі на шыбах!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Жыццё пражыць – не поле перайсці “Жыццё пражыць – не поле перайсці” Галоўнае – у ім сябе знайсці: Зямной прыроды не мяняць закон. А як зямелька […]...
- Чакаем У кожнага мора свая глыбіня. У кожнага сэрца свая таямніца. Крыло і хмурынка – Нябёсам радня. Сьпякоце крыніца сьцюдзёная сьніцца. […]...
- Вось і вечар настаў Вось і вечар настаў, Яшчэ адзін дзень прайшоў. Ціха у цемру начы Сённяшні дзень сышоў. Белу адзёжу сваю Зняў, да […]...
- Родныя струны Сваю спявае вецер песню ў полi, Шумяць iначай ад вятроў лясы, Ў цудоўных гуках ёсць заўжды даволi Адметнасцi чароўнай i […]...
- Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...
- Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
- Поле дзікае Поле дзікае. п. данской зямлі. Поле дзікае, стэп залаты І лісьцё вінаграднаю крышай Дараваны мне лёсам каб жыць, Ці памерці […]...
- Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...
- Мінае ноч, мінае дзень Мінае ноч, мінае дзень, За імі – тыдзень, месяц, год… Ізноўку восень – вечны цень – Тугу шчымлівую адродзіць. Там, […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
- Не перайсці мне даўні брод Не перайсці мне даўні брод, Што ў повадзі зглыбеў нямой слязіны; – Закамяніў у жылах, сціснуў лёд Пачуццяў гронкі палкія […]...
- Майму маленькаму Ты кранаеш мяне ножкамі, Быццам ціхенька ходзіш. Ты пяшчотна сваім ручкамі Па жывоціку маім водзіш. Я шчасліва ад руху кожнага, […]...
- У пакоi пустым У пакоі пустым ты аголенай снілася мне. Знаю я што распуста і нельга, ды што з гэтым зробіш, Ты стаяла […]...
- ЯК ПРАЖЫЦЬ АРОЛ І КРУМКАЧ Яшчэ залева за ракою Маланак нішчыла агні, А над прыціхлаю зямлёю Кружыў арол у вышыні. Крыла магутнага […]...
- Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае Цi дзень, а цi вечар – жыццё нам нагадвае, Не трацячы мужнасцi тону свайго: У свеце, глабальна расколатым надвае, Ад […]...
- Нядоўгі век. I той пражыць не ўмеем Нядоўгі век. I той пражыць не ўмеем: To крыўда раз’яднае, то мана, Ад нечаканай злосці камянеем, I намі ўжо валодае […]...
- Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...
- А. Хаям. Пераклад: Мудрым каб пражыць О. Хайям, (пер. с фарси О. Румера). Чтоб мудро жизнь прожить, знать надобно немало, Мудрым каб пражыць, трэба ведаць шмат, […]...
- I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...
- Цень Я яшчэ, як воблакі, не сплю. Воблакі на захадзе гараць. Цені пахаваліся ў зямлю, I ніхто не пойдзе іх шукаць: […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...
- Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
- У жніўні збяруся ў поле У жніўні збяруся ў поле, там жытні загон вятрыска кідае мне ў твар прыбоем, узняўшы зярнятаў пырскі. З узмежжа, нібы […]...
- Аддзячыць поле табе Аддзячыць поле табе, аддзячыць, Ракою звонкай сваіх зярнят; Яму вось толькі б адчуць і ўбачыць, Што ты не знекуль, а […]...
- Грамнічная свечка Цельца зусім растапілася, выліўся воск у падспод кандэлябры, голасам роспачы з кліраса полымя творыць сусвет непаглядным. На ацалелай кнатовінцы – […]...
- Я сарву рамонкі ў поле Я сарву рамонкі ў поле Для сваёй жанчыны-мары: Хай мне розум не няволяць Зорных рысаў дзіва-чары. Хай апошні джаз закружыць […]...
- Роднае поле РОДНАЕ ПОЛЕ Як доўга я ўдачы не ўбачу, Прыеду ў край родны, На дол За вёскай упаўшы, заплачу, Уткнуўшыся полю […]...
- Полымя Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы На небе радовішча, чароўных зорак ззяе Ля ног […]...
- Поле ціха шаптала калоссем Ц. Гартнаму Поле ціха шаптала калоссем, Як находзіла ворагаў раць. Гэта ты у чырвоную восень Сонны край свой пачаў вартаваць. […]...
- К. Е Як кахаць – дык навечна. Як гарэць – дык да тла. Каб жыццём чалавечым Ганарыцца магла. Калі людзі спытаюць Для […]...
- БЕРАГ МАЛЕНСТВА У кожнага ноша свая. i свой Бог. Не будзем пра Бога… А толькi: Вытокi дарогi – бацькоўскi парог, Бераг маленства […]...
- Бяскрайни космас (Р. А.) Мы ў свет прыйшлі для перамен, Там кожны ў часе свой мамент. Ва ўсім Сусвеце, у кропцы кожнай, Свой стан, […]...
- Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
- Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...
- Засумавала Былосць засумавала па радзіме, Па той зямлі, Што першаю была. I плакала жніво слязьмі сухімі, Хацеў пазычыць дзень Журбе святла. […]...
- Бясконцае Я кахання вучань. Гэта лёс. Бачыць Бог, мне ёсць чаму вучыцца. Чысціню ў сэрцы я прынёс Да яго нявЫчэрпнай крыніцы. […]...
- Паганская княжна Святло небасхілу і цемра начы. Збірайся ў дарогу і меч натачы. Нас дождж праваджае у шлях наш страшны. Ідзем мы, […]...
- Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
- Вы зблыталі мяне са мной Вы зблыталі мяне са мной. Абраны Вамі ў гэтай зале Не столькі я, а болей той, Каго Вы некалі кахалі. […]...
- Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...