Верш Нічый

Ещё вершы:

1. Дзе Вашы вершы? Дзе Вашы вершы? Ці не хапае Вам Натхненьня? Зрабіце свой маленькі, першы. Стварыце яго проста з Ўяўленьня. Хай ён ня […]...
2. Здаваўся часам для людзей Здаваўся часам для людзей Недатыкальным А быў – не знойдзеце прасцей Недаравальна Таму, мажлiва, што глядзеў Я так узнёсла Памiж […]...
3. Мая сьляза Мая сьляза. Няма жальбы з нязваннае сьлязы, Няма жуды, калі ідуць гады, Маё нязбыўнае! Ты спраўдзілась тады, Калі я быў […]...
4. Дазвол на зьмяшчэньне вершаў Як плынь рачулак, як спакой ставоў У сталасьці радкі сябе сталююць, А парушэньні аўтарскіх правоў Няхай зуброў паэзіі хвалююць. Мой […]...
5. Праз люстэрка У люстэрку – будучае і былое: вялікі, маленькі; худы і таўшчэзны; бялявы і русы; вясёлы і змрочны; са слязьмі і […]...
6. А на пачуцьцях цяпер кволых А на пачуцьцях цяпер кволых, Жыцьцё мінуўшае, зайграй, Як быў я гнуткі і вясёлы І дні з усмешкай сустрачаў. Зайграй, […]...
7. На вуліцы шэра і слотна На вуліцы шэра і слотна. Людзей не відаць і машын, Блукаеш па парку самотна, Падоўгу блукаеш адзін. Нічога на свеце […]...
8. Нясецца час кудысьці Нясецца час кудысьці, змарнела, зчэзла лісце, і недзе у “калісьці” згубілась пачуццё. Згубілася каханне, ласкавыя спатканні і грукат твайго сэрца […]...
9. Ідалы веры 1 Гады змяняе колаўротам, няма спынення ў жыцці. І душы ў царскія вароты, к жывым, нябесам бессмяротным імкнуцца ў веры, […]...
10. Адчай (Сербская балада. XIII стагоддзе) Уцякайце ж вы, нашы дзетачкі, А куды ўцякаць – мы не ведаем, Ратавацца як – не навучым вас: Жываглот ідзе […]...
11. Цябе Цябе… і толькі я цябе кахаю! Ты бачыш? Стала я зусім другая. Маўчыш… не ведаеш што трэба адказаць? Тады ідзі, […]...
12. ДЗВЕ АДЗІНОТЫ К. У. О, як патрэбен побач блізкі, Хто мог бы шчыра прыгарнуць. Нарэшце, зблізіліся ў Мінску Дзве адзіноты у адну. […]...
13. Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
14. Пакахайце ж Васілёчка Заадно і й родну мовКу сь Astafey на Яндэкс-фотках Приглашает вас к Природе. А то вы жэ вси голодны ль […]...
15. Пакласці жыццё на алтар Творчым людзям усіх часоў і народаў прысвячаецца Пакласці жыццё на алтар і кінуць Сусвету пальчатку, узвесці палац з кволых мар, […]...
16. Я дужы Што дужы я духам – Паверце, Ніколечкі ў тым не хлушчу. Надарыцца – Нават у смерці Я літасці не папрашу. […]...
17. Зімовы дождж Зімовы дождж – па шыбах слёзы… На крушнях волкі ночы цень. Твой шлях адсіверны мімозы Ўсцілаюць зоркамі надзей… Надзей няўцямных, […]...
18. Жаўрукі У бухце паднябёснай жаўрукі Вясны чаканай подых апяваюць. “Было і будзе так ва ўсе вякі! Было і будзе!”- свету абвяшчаюць. […]...
19. Калі не хапае мне сілы Калі не хапае мне сілы – Прыходзіцца быць моцнай духам. І продкі, што мудрасць капілі, Няхай не крыўдуюць на нас. […]...
20. Я не люблю няпраўду Я не люблю няпраўду – не няправых Яны ў яе руках як інструмент Ім дадзеная быццам для забавы Сваім мячом […]...
21. На ўскрайку самым, на краёчку На ўскрайку самым, на краёчку Таго ўсяго, чым даражу, Я даначую гэту ночку, Тваю падушку даляжу. Мы родныя крывёй і […]...
22. Там раслі пунсовыя вяргіні Там раслі пунсовыя вяргіні. Я заўжды зрывала іх сабе, Клала між старонак кнігі пыльнай, Каб, будынак, помніць пра цябе. А […]...
23. Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
24. Ён не згіне Ці дзялю я свой сум з цішынёю, Ці жартую з сябрамі над чарай, Перад мыслью таемна маёю Неадступнай, назойлівай марай, […]...
25. Я за тое Калі спрэчкі заходзяць, Які будзе заўтрашні дзень, Я кажу пры пагодзе: – Такі, як у добрых людзей. Я за тое, […]...
26. Янка малюе Янка дзень увесь Заняты. Маляваў ён дрэвы, Хаты… А пад вечар Схамянуўся, Бачыць, дуб дугой Сагнуўся, Выйшаў дах крывы, Гарбаты. […]...
27. Да мурашоў! Да мурашоў! Пайду да малых мурашоў, Я ад людзей да іх пайду, Чаго на людзях не знайшоў, На іх пабачу […]...
28. Не трэба вайны Мы дзеці вялікай і мужнай зямлі, Мы з думай аб міры і шчасці ўзраслі, Мы хочам зямлю даглядаць, засяваць, Мы […]...
29. ШЧЫРАЕ ПРЫВіТАННЕ Зямля, счарнеўшыя бакі, Пакрыла зеленню вясновай. І над ракой амаль сталёвай Запелі звонка жаўрукі. і, пацягнуўшыся, ад сну, Пакрыўся кветкамі […]...
30. Я дома Я дома Спякотнае, млоснае лета, Так вабіць людзей густы цень. Купалле ўжо ў песнях адпета, У нябыт адышоў Пятроў дзень. […]...
31. ***Халадае жыццё. Халадае Халадае жыццё. Халадае. Быццам снегам людзей засыпае Злосцю, зайздрасцю, сквапнасцю, болем… І вясна больш не прыйдзе ніколі. Халадае жыццё. Халадае. […]...
32. Да Дня і ў рамках роднай мовы ш Ты будзеш хвайны дзек Па-за мяжой пачуццяў кволых Мы любім ліхалецьць? Ці толькі беларускай моўкай Вслаждае вусн Палесьсь? Дык дзе […]...
33. Надыход зімы Мяккі снег лятае пухам, І канца яму няма, І нясе сярдзітым духам, Дзікім сіверам зіма. Зачыняйце шчыльна хату, Каб не […]...
34. Не пакінуць у бядзе (да дня заснавання таварыства інвалідаў) Узростам.., што гады збіраць? Душой – заўсёды маладыя! Балячкі не злічыць ніяк, Затое духам баявыя! […]...
35. Хмары плаваюць над намі Хмары плаваюць над намі, Зеляніна ўсё радзей. Раз’яднанне, раз’яднанне Дрэў, і птушак, і людзей. Лісця жоўтае кружэнне, Насцярожанасць травы. Адчужэнне, […]...
36. Фантастыка кахання Вясновы дух заўжды шырэй у часе, як і ў здяйсненнях. Пачнецца рух у галаве, калі яшчэ і ў лютым вее. […]...
37. Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
38. Ветэрану Як твае справы, ветэран? Гады няўмольна побач крочаць, Прамы ў дугу сагнулі стан, А ран яны зусім не лечаць. Амаль […]...
39. Сярод людзей – як у лузе паміж траў Сярод людзей – як у лузе паміж траў – Ёсць розныя па колеру і звону: І гучныя, і ціхія да […]...
40. Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...