Верш Паўночны
Мой час і край – маё мяно.
Я свой, я звыклы, я паўночны.
Паветра мерзлага віно
У келіх цемры лью сьвяточна.
Ня ў сытай цеплыні б сатлець
І не чакаць дурной пагоды –
І ў ценяў гушчы, і ў сьвятле
Душа шукае прахалоду –
Ня холад крохкіх ледзяшоў,
Але ж быцьця шчымлівы дотык…
Нашто, куды, адкуль я йшоў –
Ня так цікавіць ідыёта,
Як піць, зьмяшаўшы са сьлязой,
Віно паўночнага дыханьня,
Адчуць, як вецер, бы лязо,
Гуляе з шыяй хмельным раньнем.
…Калі ж упоперак храбта
Спаймаю ўдар быцьця апошні,
Паўночны папяловы птах
Пад неба ў кіпцях асьцярожна
Зьнясе мой прах.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
- Зарачанская карчма Зарачанская карчма У свой час паселішча Зарэчча (раён сучаснай вуліцы Калініна ў Лідзе) славілася сваёй карчмой, а зарачанцы мелі дурную […]...
- Сінеча нябёсаў Сінеча нябёсаў, І вецер паўночны, Сады зацьвітаюць, І ранкам марозна. У сад пракаветны Ступаю нясьмела, Між дрэў там блукае Чароўная […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- АДАМАВА РАБРО Спеліць верасень насенне, Меліць верасень муку І выстужвае ён сені – Вецер з поўначы асенні,- І гуляе Скразнякамі на таку. […]...
- Каб вярнуцца Колькі разоў я хацеў вярнуцца Ў той чаромхавы, сонечны май. Тваіх вуснаў жаданых крануцца І адчуць іх малінавы рай. У […]...
- Антычнага паэты ў цяпершчыну мова Мой век ня знаў такіх дзіковін – Узяць што-попадзя ў сугучча, Зьмяшаўшы славаблудну кучу – Аднака я быў мысьлі повен. […]...
- Дваістасьць Дваістасьць быцьця, бы дваістасьць зьмяінага джала, І кожная з праўда процілеглых сябе паказала, А кожны двуногі малюе сусьветы між імі, […]...
- А памятаеш? А памятаеш лязо вачэй? Абдымкі марозныя шчырых начэй. Адчуць. Дакрануцца. Хутчэй! Падняцца ў аблокі. Гарачыя шчокі, Вусны на шыі, Рукі, […]...
- Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...
- Гуляе непагадзь Гуляе непагадзь. Мой горад у аблозе. О, рэчаіснасць! – Прывідная небыль. Гуляе непагадзь на роспачным парозе, і бровы-хмары ссунуты ў […]...
- Грашу – малюся, йзноў грашу Грашу – малюся, йзноў грашу. – Прабач мне, Ойча Мой, – прашу. Святых Таінстваў Божы дар Дае душы Царквы алтар. […]...
- Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
- Самотны вецер Самотны вецер абдзiрае, Нiхто яму не замiнае. Шкада мне толькi пачуцьця, Што страчана скрозь сьвет быцьця. Праз прызму доўгiх, шэрых […]...
- Зялёны коцік Па лясочку, па лужку, Аксамітным беражку, Дзе не ходзіць бегемоцік, Ходзіць там зялёны коцік. Прачынаецца ён зранку, Доўга слухае заранку. […]...
- Нашчадкі арыяў Нашчадкі арыяў Мы злеплены з белага цеста і маем арыйскую кроў, на згубленых сцежках Авесты сабе мы шукаем сяброў. Вяртаем […]...
- Хочацца гуляць амаль да раніцы Хочацца гуляць амаль да раніцы, і размаўляць, проста размаўляць! Абняўшы адчуваць спакойнасць, і не рухацца! Каб адчуць сэрдцэ, якое б’ецца […]...
- Поплаў Сярод высокай травы і красак вядзе мяне маці па поплаве Гэта смолкі, паказвае яна. А гэта зязюльчыны слёзкі. А вось […]...
- Дзе ты Як адзінокі вецер, што гуляе ў небе, Нібыта кліча ён цябе с сабою. І толькі потым ўжо спытаеш: “Дзе ты?”, […]...
- Рубайкі Будзь спакойным. На зло і дабро не зважай. Пазабыла каханая – зрынь свой адчай, Закуры нетаропка, з прыродаю зліся, Лёгкакрылыя […]...
- Гуляе сон Гуляе сон па завулках хаты, Гуляе вечар па яе кутах… У вёсках тых, дзе радыяцыя, Вакол пустэча, смерць і жах. […]...
- Сёмы паверх. Акно Сёмы паверх. Акно. Шэрасць дамоў вышынных. Быццам гляджу кіно. Мікрараён – пано З небам празрыста-плынным. Мала людзей: мароз. Мала машын: […]...
- Асенняе раўнадзенства Стаю між дрэў, узняўшы галаву, I цішыня нябёс на мокры твар спадае, З лістамі жоўтымі планіруе ў траву, А ў […]...
- Пра спрадвечную бяду Адамава племя, як трапіў сюды, Шаную ўвесь час чын па чыну, Я нават уславіў жанчыны сьляды, Ды, Божа, ратуй нас […]...
- Сольная кампанія Дзве бутэлькі Джэка, мікрафон, гітара Сціплым асяроддзем на стале – Рэчы, што імгненна напаўняюць, Канцэнтруюць гукі без яе. Мара, як […]...
- Літанне Святая зямля нашых продкаў, застанься апорай нашчадкаў. Замглёная зорка Рагнеды, не была ты пасцельніцай здрайцаў. Чарадзейны меч Усяслава, вырвіся з […]...
- Непазьбежнасьць Непазьбежнасьць кіруе часам, Зачыняе дзьверы мінулага. Не цікавіць якога клясу ты, Не чапляе пачуццё гумару. У нас аднолькавыя суколкі, Малюнкі […]...
- Старшына, налівай нам стопкі Старшына, налівай нам стопкі, Норму поўную выдавай! Вып’ем мы за валдайскія сопкі, За балотны прыільменскі край. Вып’ем мы за лясы […]...
- Удваіх Адна і адзін – Бязважкасць і плынь. Вецер – з вярбой, А я – з табой. Жаданай, адданай, скупой. А […]...
- Родныя струны Сваю спявае вецер песню ў полi, Шумяць iначай ад вятроў лясы, Ў цудоўных гуках ёсць заўжды даволi Адметнасцi чароўнай i […]...
- Бэз духмянай весткаю Бэз духмянай весткаю Закрануў плячо. Без пары нявесьціцца Мілае дзяўчо. То сядзіць задумліва З кнігай ля акна, То на танцы […]...
- Надыходзіла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...
- Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...
- Давай падлічым Давай падлічым pro et contra, сьвятло і цень. скрозь гук фінальнага акорда сцячэм сьлязой па джалу корда у ноч, у […]...
- Надыходзiла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...
- Зачараванае месца Пас. дзеравенькам і дварам, пакінутым чалавекам. Зачараванае месца. Там, за крапляю, кропля, Вада ледзь сачыцца, Наступае балота, Не калосіцца жыта. […]...
- У каміна – Што ж, камін зацяплю, буду піць… – Няма жа ў цябе каміна. Няма чаго, сябра, табе цяпліць. – Мне […]...
- Аддзячыць поле табе Аддзячыць поле табе, аддзячыць, Ракою звонкай сваіх зярнят; Яму вось толькі б адчуць і ўбачыць, Што ты не знекуль, а […]...
- Спакуса Ты рэжаш яблык. У салодкім соку ўмываецца халоднае лязо. Табе так хочацца той сок злізнуць з ляза… Ды толькі гастрыня […]...
- НА ЛЁДЗЕ Вецер вее на лёдзе снягі І жалобна пяе ў трыснягах. Патанулі ў снягах берагі, Трыснягі патанулі ў снягах. Ні прасторы, […]...