Верш НА ЛЁДЗЕ
Вецер вее на лёдзе снягі
І жалобна пяе ў трыснягах.
Патанулі ў снягах берагі,
Трыснягі патанулі ў снягах.
Ні прасторы, ні часу няма,
Свет у белай віхуры плыве.
Весяліцца, гуляе зіма,
Трыснягі нетрывалыя рве.
Ты на лёдзе адзін між снягоў.
Белы вэлюм паўсюль і ва ўсім.
Ні пачуццяў, ні думак, ні слоў.
Ты – адзін…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Марозны белы вецер хіба Марозны белы вецер хіба не супакоіцца да рана. Цвяты крыштальныя на шыбах цвітуць і пальцы мае раняць. Там, дзе калісь […]...
- Колер памяці сіні і белы Колер памяці сіні і белы… Так пра Вас лёгка мне ўспамінаць! Неба яснае зоркамі спела, Адлівала ў снягах давідна. На […]...
- Пацалунак ветра Мае вусны цалуе вецер. Хоць я ведаю- Гэта падман, Пацалуе и далей палеціць Веснавы прыгажун – дон жуан, Але ж […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...
- БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...
- БАЛАДА ГЕДЗІМІНА (1275-1341) Нібыта смерць, халодная зіма І ў Вільню аніхочацца вяртацца, Бо ўсё замецена, і ўжо віна няма, І ў замку […]...
- Што за дзіўная зіма? Што за дзіўная зіма? Красавік, дый годзе! Ні сняжыначкі няма. Лужыны – не ў лёдзе. Дожджык пырсне – і з […]...
- Ну і раніца – уся з’інелая! Ну і раніца – уся з’інелая! Па калені загрузла ў снег I настыла снягуркаю белаю У чароўным і дзіўным сне. […]...
- БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...
- Зіма здароў! Белым снегам замятае, Студзень сцежкі і бары Мароз рыпіць і сустракае, Нас з завірухай на двары. Ля хат вясковыя бярозы, […]...
- Вішні Вішні Поўнач, сцюжа, вясновыя святы… Л. Геніюш Поўнач, сцюжа, вясновыя святы, Сны і слёзы па твары як соль. Вішні дома […]...
- Вечар пяшчотна пяе калыханку Вечар пяшчотна пяе калыханку. Цішынёй ахінае мне плечы. Частка да часткі складаю мазаіку Пачуццяў сваіх чалавечых. Тчэцца ўзор маіх думак […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ БАГУНА (9.11.1908-17.02.1938) …Ты прыпомніў дарогі Айчыны І не ўспомніў дарогі другой, Ля якой бы бярозы й рабіны Так цвілі невыказнай журбой. […]...
- Зіма запрагла сваіх коней Зіма запрагла сваіх коней – Сівых рысакоў табуны, I пах сырамятных супоней Шырока ўдыхаюць яны. Даўно, уздыхаючы сыта, Пра дальнія […]...
- Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
- Трывогу журавы дарма Трывогу журавы дарма Трубілі – надрывалі глоткі. Ступіўшы на зямлю, зіма Застала ўсіх знянацку ўсё-ткі. I паскараецца штодня, – Як […]...
- Прадчуванне мая Нарэшце адступілі халады, Зіма зубамі болей не скрыгоча І збегла немаведама куды – На градусніку з плюсам, нават ноччу. І […]...
- Студэнцкія сяброўкі і сябры Студэнцкія сяброўкі і сябры… Якая асалода ад сустрэчы! А колькі ж год мінула з той пары, Калі нас разлучыў расстання […]...
- Зіма – ды ні снегу, ні лёду Зіма – ды ні снегу, ні лёду На рэках і ў полі няма, Як быццам вясны прахалоду Нясе ў цёплым […]...
- На гэтым свеце На гэтым свеце – Дождж і вецер, I зграі змрочныя Аблок. Ды несупынна Сонца свеціць, І адступае Чорны змрок. У […]...
- Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
- Глінтвейн Парушыў стасункаў святыя каноны, Хацеў ва ўсім разабрацца… Пасуе чырвоны глінтвейн для размовы, Белы глінтвейн – для танцаў. Да ночы […]...
- Зіма ўцякае начамі Светлых дзён баючыся, – Мутнымі ручаямі, На пачарнелай крызе, Зіма ўцякае начамі. Ёй на шляхах світальных Не ваяваць з туманамі, […]...
- Маё двухрэчча Маё двухрэчча – Не між Тыграм і Еўфратам, На ім грабніц і пірамід няма. Тут летам сонца Шчодра свеціціь хатам, […]...
- Расчараванне Цалуюць шыбу Клічнікі дажджу, Пытальнікам Скруціў лістоту вецер. Найлепшы час Прызнаць, Што не жыву – Страшнейшае Расчараванне ў свеце. Тунель […]...
- Снег напраўду падобны да ветру Снег напраўду падобны да ветру… Ты пачуеш, як сэрца трымціць… Мы заснулі ў бялюткім паветры – Снег як вецер далей […]...
- Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
- Мой бог разналікі паўсюды жыве Мой бог разналікі паўсюды жыве, У традыцыях свеце, як цукар растаяў. Ён з неба, з зямлі і з снягоў шэпча […]...
- Шэкспіраўскае Ці знаеце, як паміраюць ад кахання? Калі вас Бог памілаваў і вы Не захлыналіся агнём самазгарання, – Лічыце, што шчаслівы […]...
- Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...
- Нібы той кот Нібыта той кот Спачатку спужаешся, Потым агледзешся нарэшцэ прылашчысся, Кіпці ўсадзіўшы ў бок. Авалодаеш з часам Усеагульнай увагай, І нібыта […]...
- Вясновыя думкі Вясновае надвор’е – змянілася зімовым. У маім сэрдцы – зноўку зіма. Ні якія не ўзрушаць яго ўжо замовы, То, што […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ЯНІШЧЫЦ (20.11.1948-25.11.1988) Жыццё кароткае, як ноч, што забівае, І вечнае, як верш, які з душы ўсплывае, Як з неба зорка, да […]...
- Завеса страт Ўсе застылі Мае матылькі Не трапечуцца Ўжо ад світанку… Як жа рана!? Так цёмна вакол Немагчыма Зіма за вакном… Адцураю […]...
- БАЛАДА ПЯТРА ДРАЧОВА (6.07.1937-8.05.2005) Калючы дрот у нашае крыві, Ён нам усім застаўся ад гадоў трыццатых. І ты, як можаш, з ім так […]...
- Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...
- Гомельская восень Цвітуць белым цветам каштаны. У восеньскім парку старым. Калышуць іх вэлюм туманы І травіць ад вогнішчаў дым. А вецер, зрываючы […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
- Па горадзе надзеі Ізноў іду адзін па горадзе надзеі, Праходжу па дварах нявыкананых мар. Блукаю наўздагад, шукаю месца, дзе я Аднойчы запаліў вачэй […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...