Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Дзе ты

Як адзінокі вецер, што гуляе ў небе,
Нібыта кліча ён цябе с сабою.
І толькі потым ўжо спытаеш: “Дзе ты?”,
І толькі потым ўжо спытаеш: “Ты са мною?”.

І кнігаўка пішчыць падбітым птахам,
І заравелі дзесьці там ваўкі.
Ды толькі хамараў шмат, ды па-над дахам.
Ды толькі мне не зразумела, дзе ж там ты…

І вецер зноў раве падбітым зверам…
І дождж ідзе і разбівае нас…
А ў сэрцы ты з’явіўся браканьерам
І разламаў душы маёй каркас…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Дзе ты - Александрына з Палесся