Верш Янка Купала на Нарачы

Ещё вершы:

1. Колас і Янка Купала Дзесці зязюля гукала: “Таленту колькі адмерыць Коласу з Янкай Купалай? – Майце бязконцую меру”. Волаты роднай старонкі – Мовы матулінай […]...
2. Янка Купала Чуў я аднойчы размову Быццам у народзе пяецца Родная, хатняя мова – Мовай Купалы завецца. Слова, бліскучая слова, Як вызначала […]...
3. Я – Янка Маўр З дзяцінства не любіў куты Імжа асела на палетках Бы шкло ўпэўненасці ў тым Я Янка Маўр тваіх шкарпэтак Імжа […]...
4. Я не паэта Я не паэта, о крый мяне божа! Не рвуся я к славе гэткай німала, Хоць песеньку-думку і высную можа, Завуся […]...
5. Янку Купалу Я псеўданім Купала Яшчэ з маленства знала. Як Янука на Янка Рэдактар справіў гладка. Чытала Янкі творы На беларускай мове, […]...
6. Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...
7. Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...
8. In memoria Над Беларуссю Сонца марудна ўстае, I спяшаецца за навалай навала. Адам Міцкевіч паліць Беларускія вершы свае, Каб напісаў іх Янка […]...
9. Жыве ў Бяларучах Купала Жыве ў Бяларучах Купала, Душа Купалы будзіць нас. Нязгаснай зоркаю заззяла, Каб веры промень не пагас. Тут Беларусь, як веру, […]...
10. Купала Зноў прыйшла і у хмельныя травы упала. І маўклівым туманам панікла ў журбе. Маладая, як колісь загадка, Купала, Што праз […]...
11. Янка малюе Янка дзень увесь Заняты. Маляваў ён дрэвы, Хаты… А пад вечар Схамянуўся, Бачыць, дуб дугой Сагнуўся, Выйшаў дах крывы, Гарбаты. […]...
12. Паэзія Паэзія… каб застацца Успамінам на сьценах жыцьцёвых, Раздаць па кавалачках сэрца І адрадзіцца новым… Паэзія… каб здолець Сябе адшукаць і […]...
13. Янка Усё далей ад нас гады вайны І раны ўжо амаль усе залечаны. А ветэраны – у памяці яны! Ды лёсы […]...
14. Замяло снягамі сад Замяло снягамі сад,- Летнія заранкі,- Дзе з узыходам ружы ў рад Ткалі нам світанкі… Ўспамінай свой кожны крок, – Ранішні, […]...
15. Жыта, сосны і валуны Дзе па роднай зямлі ні крочыў – Скрозь – ад Прыпяці да Дзьвіны – Перш за ўсё мне ласкалі вочы […]...
16. Мама, дай квяцістай хусткі – Мама, дай квяцістай хусткі? – Вось гарэза-непаседа! I куды ты? – Буду хутка. – Ну а ўсё-ткі? – На […]...
17. ТАК СТАЛАСЯ Ты быў! Ты ёсць… Але цябе не будзе ў маім жыцці… Не ты таму віной. Так сталася… І бог тут […]...
18. САМОТНЫ КУПАЛА Уваходжу ў вялікую залу, Ці чырвоную, ці ружовую… Бачу прывіда – Янку Купалу Ці яго душу папяровую. Што напісана ў […]...
19. Радзімы музыка Песні, знайце, – сэрца дар Шанаваць іх трэба. Янка Купала Туман як вэлюм бальны. Плывуць у свет ад лодак Па […]...
20. Вярталіся ўночы з Палесся В. Р. Вярталіся ўночы з Палесся. Асфальт шапацеў пад коламі. Гучала ў салоне паэзія – Уражвала, непакоіла. Пад зорамі красавіцкімі […]...
21. Па войстрыні брытвы Па войстрыні брытвы… У бездані краю… Хай ногі пабіты, Іду, не зважаю!.. Астанецца трохі – Убок аступіцца. Так лёгка з […]...
22. Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...
23. Тэатр лялек Ад сябе адракаюся, Падаю ў бездань. Вашым гукам і рухам He патраплю я ў лад! А ў той бездані – […]...
24. Ён Ён не быў маім прынцам і каханнем не быў самым першым ён быў вельмі дарослым, цынічным і крышачку грубым ён […]...
25. Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
26. Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
27. Баравіна У кожнага быць павінна Свая баравіна, Дзе трымаюць на зялёных руках Сосны Самае зыркае сонца. Убачу заўсёды Са стэпу і […]...
28. Рэчанька На душе так дрэнна, на дарозе лёд. Можа вінаваты высакосны год? Там далей рэчанька цячэ. Трэба ўтапіцца, каб сталася лягчэй. […]...
29. Паэзіі Лямпы святло разганяе трывожныя змрокі, Аркуш паперы ляжыць на пісьмовым стале. Так уначы абудзіла гуканнем далёкім І падхапіла на крылах […]...
30. Цёця Уладзя… Цёця Уладзя Цёця Уладзя… Цёця Уладзя… Шлях твой жыццёвы – шлях праўдалюба, Хто анiколi не жыў у суладдзi З часам, якi парушаў […]...
31. У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
32. Казка Палесся – Мазыр Зараніца ўсмешкай ружы Грэе берага крыло. І здаецца, проста ў душу Льецца Прыпяці святло. Калі й ты з душою зорнай […]...
33. У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...
34. БАЛАДА ВАЛЕРЫ МАСЛЮКА (30.03.1953-26.08.2001) На сцэне пустой зноў рыпяць палавіцы, Як сосны старыя начамі рыпяць Па-над інсургентам, якому не спіцца, Якому нічога няма […]...
35. БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...
36. Папараць-кветка, поўня і цень Папараць-кветка, поўня і цень. Толькі апоўнач, не ўбачыш удзень. Толькі адна ноч падорыць дзівосы. Папараць, сосны, яліны, бярозы. Я ж […]...
37. Вясной Эпіграф: Дайце разгону, прастору Дрэмлючым песням і сілам Янка Купала Воблачкі-хмурынкі белай паласой Аздабляюць неба чыстаю красой. Радуецца сонцу родная […]...
38. Блюз Каралеўскае Кухні Самая лепшая ў сьвеце кава – У Каралевы. Самая лепшая ў сьвеце кава – Для Каралевы. Быць прынятым на гэтай […]...
39. Мiнула стагоддзе Ясенiна Мiнула стагоддзе Ясенiна Яго святкаваў я адзiн У полi iрляндзкiм асеннiм Далекай зямлi сваёй сын Там рэчка з нянашаю назваю […]...
40. Вершы і дождж Неабыякавыя да сусьвету Вершы і дождж Таямнічы, начны. Па вільготнаму шклу, У трапяткім паветры Дробныя кроплі Зіхацяць пад святлом ліхтароў; […]...