Верш Мне здаецца, нешта я губляю
Мне здаецца, нешта я губляю
Кожны дзень, і кожную хвіліну.
Ад душы кавалкі адлятаюць,
Што была дзіцячай і нявіннай
Мне ўжо не хочацца ў самоце
Захапляцца сонечным світаннем,
Цёмны лес так думак не маркоціць,
Не заве нявызнанаю тайнай.
Дзьмухаўцоў карункавы палетак
Не прымусіць вусны ўсміхнуцца.
Вабіць – больш за ўсе дзівосы свету! –
Перасталі ночы на чыгунцы.
Стала звыкла: дом, зямля і неба –
Зноў са страхам я ўсведамляю.
Ды пакуль жывуць яшчэ спадзевы.
Выратуй, Паэзія святая!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Вы слухалі музыку ночы Вы слухалі музыку ночы – Высокую музыку свету, Калі нарастае аднойчы Туга, калыхнуўшы планету? Калі патанае ў міжзор’і Зямля і […]...
- Мне здаецца – так мала мне трэба Мне здаецца – так мала мне трэба. Я не прагну раскошаў зямных. Падары мне ў народзіны неба, Адно неба з […]...
- А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...
- Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...
- Чырвоны дыск за хмару закаціуся Чырвоны дыск за хмару закаціўся І знік за ёю, як заусёды, звыкла. І раптам промень сонечны прабіўся І шэрань за […]...
- Вусны Вусначкі, вусны! Мяне пацалуйце… Вусначкі, вусны, – малінай гараць. Жарсці сваёй для мяне не шкадуйце – Я вас не буду […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- Пасля Барселоны Нібыта з раю Ты сыйшоў з Барселоны Пакінуў ззаду Саграду, Саграду, Саграду. І яблык спакусны На плошчах і вулках Пакінуў […]...
- Нешта на літару “Ж Ноч. Кватэра. На вуліцы цяпло. Стаіш пад акном, дзе не гасне святло. Там адчынены вокны і табе ўсё чуваць. Музыка, […]...
- БАЛАДА ЯНКІ ЛУЧЫНЫ (6.07.1851–16.07.1897) Тры мовы… І лягчэй маўклівым быць, Не бачыць, як травою зарастае Палетак, што прыдатны для сяўбы Свайго, тым больш– […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ЗАСІМОВІЧ (1967–1992) Згараюць дні пражытыя і ночы… Згараюць фарбы ў незямным агні… І неба ў хмарах, як у дыме плошча, Дзе […]...
- Поўдзень Вабіць поўдзень цеплынёю Сонечнымі днямі, Першазданнасцю сваёю, Сінімі гарамі, Аб якія б`ецца мора Хвалямі крутымі, І ныраюць з неба зоры […]...
- НІЦШЭ Памяці Евгения Головина У багоў патухлі горны, Замест пчол шмат жоўтых вос. Гэта свет губляе формы, І ствараецца хаос. Птушка […]...
- О як блажэнна О, як блажэнна набажэнства дрэў вясновых, узняўшых рукі ў праслаўленні да нябёс! Яно натхняе на такія спевы-словы, што песні-вершы працінаюць […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
- Перапрагляд. Зычэнне кастанэдаўцу Андрэю Дзятлёнку …Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя… Якуб Колас “Новая зямля” Так і жыццё аднойчы надакучыць, калі больш […]...
- Радкі Яны прыходзяць са слязамі Альбо са смехам сярод слёз. Не верце, што радкі вазамі Вывозіць з ночы творца-бос. У час […]...
- На пустынных нівах На пустынных нівах не расце ільна, высеецца, хіба, зелле палына, высеецца, можа, малады лясок. На забытых пожнях час – за […]...
- ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
- Здаецца мне Здаецца мне, што воля чалавекаў залежыць і ад тых, каго пусціў к сабе ён. ці хто сам туды забраўся, без […]...
- Вось i ўсё… Вось i ўсё Вось i ўсё… Вось i ўсё… Ссох-павяў агурочнiк. Зачасцiлi даджы Лiць на мой агародчык. Зачасцiлi даджы – Халадзеюць свiтаннi, Стала […]...
- Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...
- Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
- Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...
- Нешта згубленае шукаю Нешта згубленае шукаю, I нiяк яго не знайду Па зарослых шляхах блукаю, Да цябе у сваiх снах iду Як у […]...
- Здаецца, нейкі розум маю Здаецца, нейкі розум маю, Але чамусьці дзень за днём Усё адчайней урастаю Ў палеткі Нэта каранём. Як муха ў ліпкай […]...
- Няма нешта плённае працы Няма нешта плённае працы. Стаміўся ад добных учынкаў, Дык можа ўзяць, набухацца, Ці зьняць прыгожу дзяўчынку… Адкінуць усе там развагі, […]...
- Нешта на сэрдцы цяжка Нешта на сэрдцы цяжка. Няма спакою ў думках. Я не знахожу шчасьця Нават у пацалунках. Зьбіўся са шляху зямнога, Мушу […]...
- Балота толькі здаецца Што глыбока ў нас у душы? Што дасталася нам ад дзядоў? Воля ветру, упартасць вады, Лютасьць полымя, моц валуноў. І […]...
- Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта, Гарачым дыханнем вяртае ўспамін. Чаму ўсё імгненна? Знікае і рэшта Не ўзгаданых яркіх, вясновых […]...
- Здаецца, скончылася лета Здаецца, скончылася лета, Хоць на дварэ шчэ красавік. У сумным позірку паэта Мільгне і знікне светлы блік. А пад нагамі […]...
- Нешта журботнае вецер пяе Нешта журботнае вецер пяе У лясах парыжэлых. Аддам я ўсе перамогі свае За адно паражэнне. А ты не хочаш у […]...
- Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
- Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
- На сэрцы нешта неспакойна На сэрцы нешта неспакойна, І я сумую па табе, І я хвалююсь за цябе, Каб не было нам потым больна. […]...
- Гляджу ў блакiтныя вочы Гляджу ў блакiтныя вочы I бачу бяздоннае неба, Як зоркi мiгцяць сярод ночы – Мне ж болей нiчога не трэба. […]...
- Мабыць табе таксама часам здаецца Мабыць табе таксама часам здаецца што бог падобны да завуча школы які ніколі не ставіць пяцёрак аднойчы выклікае тваіх бацькоў […]...
- Гляджу у блакiтныя вочы Гляджу у блакiтныя вочы I бачу бяздоннае неба, Як зоркi мiгцяць сярод ночы – Мне ж болей нiчога не трэба. […]...
- ЯКІЯ КРЫЎДЫ? Мяне не пакрыўдзіць той, хто перастаў для мяне існаваць (Э. Марыя-Рэмарк) Мне думкі радасна снаваць, Што не любілі вы, што […]...