Верш Беларуская доля

Ещё вершы:

1. Мова родная… Беларуская Мова родная… Беларуская… Ты – мая назаўсёды любоў. Не ў лясочку – сцяжыначка вузкая, А – прасторы жытнёвых палёў. Ахіне […]...
2. Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
3. Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
4. Беларуская мова Прывітанне, беларуская мова, Колькі хочацца пра цябе сказаць, Не магу я знайсці словы, Якімі можна цябе апісаць. У цябе ёсць […]...
5. Шлях да зораў Я памятаю: кожны дзень ў летуценнях Я падаў уніз з высокага абрыву. І прачынаўся ў адно імгненне, Калі падняцца не […]...
6. О, мова, родная скажы О, мова, родная скажы, За што цябе так катавалі? Распялі з богам крыжы Цябе нялюбай называлі. Няўжо, панове, вы зьвялі, […]...
7. Арэхавае На дне сваіх “Садомаў і Гамор” Я здрадзіў Вам, бадай што раз у соты. Здаецца, я даўно для Вас памёр, […]...
8. Ax, Беларусь, мая ты доля Ax, Беларусь, мая ты доля, Мая сляза і пацалунак, Маё ў бярозках белых поле, Мой песнямі набіты клунак! Нясу цябе […]...
9. Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...
10. Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
11. Хвалілася бура Хвалілася бура: “Брат вецер!.. Я – самая моцная ў свеце: асілкі-дубы вырву з коранем… І ты – захачу – мне […]...
12. Усё ня тое Калі ляжаў я ў калысцы, Пачуў ад ангела: “Калісьці Ты будзеш мовы роднай прагнуць У калоссі, жыце, нават у багне”. […]...
13. Маркота У гэты дзень ніхто не прыйшоў, Абрыдзела людзям – ніхто не прыйшоў. Сонца не свеціць, істоты маўчаць. Пан лагодна згадаў […]...
14. Вершнік Я мову асядлаў, я вершнік. Ня дзіду я трымаю – пер’е, Дзе скокнуў – там пакінуў вершы, Радзімы склад нясу […]...
15. Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
16. Беларуская вёска Вымірае, зьнікае ўшчэнт, І падобная ўжо да кіёска, Мой адвечны суцішаны боль, Беларуская родная вёска. Адыходзіць яна ў нябыт, Ды […]...
17. НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...
18. АЛАіЗА ПАШКЕВіЧ Бог даў і прыгажосць і дар паэткі, галоўнае ж – любоў да роднай мовы. і загучалі музыкаю словы – і […]...
19. Знаходжу ў Багушэвіча натхненне “Не пакідайце нашай мовы!..” – Той Багушэвіча наказ Жыве і сёння паміж нас, Каго хвалююць яго словы. Сярод захопленых – […]...
20. Не маўчы! Мы жывем як у сьне- моўчкі ды павольна- штосьці сэрца хісьне- не маўчы ніколі! Мо, журба адпаўзе, а жыццем ня […]...
21. Беларуская мова – святая Беларуская мова – святая, Хоць пакрыўджаная яна. Не гучыць яна часта з экранаў, Успрымаецца – бы не свая. А паслухаўшы […]...
22. Мы будзем жыць “Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся. Бывай, смуглявая, каханая, бывай…” Аркадзь Куляшоў, 1928 Цякуць удзячнасці напісаныя словы, Да тых, хто […]...
23. Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
24. Хрыстос уваскэсьсе Хрыстос уваскрос, Людзям даў спасеньне, Надзею ён прынёс, Каб не згубілася імгненьне. Даў шлях да сьвету, Айцец наш, Пан Бог, […]...
25. Ты напішы мне ліст па-беларуску Ты напішы мне ліст па-беларуску Я буду кожны дзень яго чытаць З шырокай брамы выйду я да вузкай Па-беларуску з […]...
26. Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
27. Размаўляй са мной Размаўляй са мной на сваёй роднай мове, Абдымай мяне шчырымі словамі. Выпусці думкі на волю, Злейся душою з далёкімі зорамі. […]...
28. Час пік. Трамвай Час пік. Трамвай. Зайшла жанчына З цяжкой, напханай поўна сумкай. Вакол расселіся мужчыны, Ніхто падняцца не датумкаў. А найсумленны – […]...
29. Пахаванне кахання Ты паехаў на лепшае свята жыцця. Ды здараюцца ў ім і такія фінты: За шчаслівым пачаткам – сумны працяг. Абрываецца […]...
30. Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
31. Калi ласка! У любiмай мове, роднай, наскай, Ах, якiя словы: “Калi ласка!..” Як звiняць яны сардэчнаю струною, Праз усё жыццё iдуць са […]...
32. Аматар? Дзіва-дзіўнае: “Аматар!..” – Кажуць мне, але – чаго? Роднай мовы ў роднай хаце (!?) Здзек, насмешка – ды ўсяго! Беларусам […]...
33. Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
34. Доля Я іду па асоту, каменні, Ногі збіваючы ў кроў. Ды трымаюць маё цярпенне Замовы сівых вякоў. Замовы ад духу злога, […]...
35. Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
36. Шкадаванне пра мінулае Амаль у кожнага ёсць ў яго мінулым Нешта такое, што хацелась бы забыць, І што калі бы яго ў той […]...
37. Карані Роду “Культура” – “культ”! І ў гэтых словах Не цяжка ўбачыць роду карані, Бо чалавек трымаецца асновай За глебу продкаў. Божа […]...
38. Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
39. Багдановічу Сцюжны час, бязмежна суровы. Спіць народ, нібы зерне ў раллі. . . . . . . . . . . […]...
40. Слова і мова Бывае і так, што слова Будаража ў жылах кроў, Кліча родная мова, Радзімы даносячы зоў. Звычайныя простыя словы Ў кожным […]...