Верш АЛАіЗА ПАШКЕВіЧ
Бог даў і прыгажосць і дар паэткі,
галоўнае ж – любоў да роднай мовы.
і загучалі музыкаю словы –
і абудзілі родныя палеткі.
Яе пачулі травы і суквецці,
пацалавалі цёплыя праменні,
старыя адгукнуліся скляпенні,
і нечыя ўсміхнуліся ёй дзеці…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Стань музыкаю мне А. Стань музыкаю мне, А не музыкам – Каб душамі плылі ў адной прасторы, Адной былі любоўю, шчасцем, горам – […]...
- Балада непадзельнага Нечыя простыя словы чалавечыя. Цені, у адно зьлітыя, танцуючыя, вечныя, адно аднаму прысьвечаныя, бясконцыя, неіснуючыя. Бы абраныя, ад жыцьця адарваныя, […]...
- Наша Ніва Наша ніва буйна ўскаласіла. Падрыхтавана глеба добрая была – Касцьмі, крывёй зямлю мы ўгнаілі, Пятля і куля нам дапамагла. Мужык […]...
- Павіліка Ясналікая павіліка пазірае з густой травы, быццам зорачкамі шматлікімі пазасыпала паплавы. Усміхаюцца радасна кветкі, са здзіўленнем цягнуцца ў свет, быццам […]...
- У смузе над поймаю дняпроўскай У смузе над поймаю дняпроўскай Дзесь згубіліся сляды твае. Пачынаць вясну, відаць, няпроста, Як няпроста выдумаць яе. Над вадою граюць […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- Балада пра волатаў У змрочным скляпенні, да зданяў падобны Сядзіць анямелы, гаротны народ, He бачыць ён сонца, бо зыркія промні Яго не краналі […]...
- Чаромхавыя вёсны Помніцца час развітальны – Пошчак салоўка куе, Пахнуць чаромхай світальнай Цёплыя вусны твае. Неба высокае родніць З юнай зямлёй спеўны […]...
- —-Колеры ручніка.—– —–Колеры ручніка.—– -Кранаюць сэрца словы трапяткія, З дзяцінства ад бабулі чула іх: Дубы і сосны ў лесе векавыя, I лёс […]...
- У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...
- Беларускім паэтам “Паэт Расіі болей, чым паэт…” Паэт на Беларусі двойчы болей! Бо наша слова мае свой хрыбет, Хрыбет нязломны: не прыгнуць […]...
- Жураўліная чарада Жураўліная чарада Цёпла пасміхаецца Сонца залацістае. Над зямлёй вясноваю – Небачка ўрачыстае. Над ляском, над горкаю Жураўлі ляцяць, Рымскаю пяцёркаю […]...
- Што старыя за вар’яты Што старыя за вар’яты: Мелюць без прычыны, Быццам час свой марна трацім Мы каля дзяўчыны. І ўсё пхнуць нас да […]...
- Даруйце, родныя бары i пушчы Даруйце, родныя бары i пушчы, Зямлi бацькоўскай неацэнны скарб, Што – не глухi i не сляпы – вiдушчы – Не […]...
- Чарнобыль Чорнай былью Чарнобыль У жыцці нашым стаў. Тонкай атамнай коўдрай Усе навокал заслаў! Нашы родныя вёскі, іх садочкі двары…. Лес […]...
- Яўгеніі Янішчыц Восень ў лістападзе красавала, Рассыпала колераў суквецці. Мудрая зямля, яна чакала… Зорка загаралася ў Сусвеце. Восень ў лістападзе дагарала. Сум […]...
- Чужыя людзі сцішна адыходзяць Чужыя людзі сцішна адыходзяць У вечнасць, у падступную імжу, Душа мая тужліва калабродзіць, Услед жалобным ценям іх гляджу. Старыя твары, […]...
- Птушкі вечнасці Мае дзяды далёка ад мяне – У вырай птушкай адляцелі. Таго, магчыма, не хацелі. Ды час паклікаў да сябе. Варушыць […]...
- Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
- Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...
- Сакавіцкія арэлі Сакавіцкія арэлі… **************************** Блакіт нябёсаў акрыляе, Ірвецца сонейка ў пакой. Даўгачаканая такая, Вясна нам пестуе настрой. Шпачкі нарэшце прыляцелі І […]...
- Паяднай пачатак і канец Паяднай пачатак і канец – Азарацца памяці скляпенні, Каб пад імі сталі палымнець, Ясніцца мінулыя імгненні. To не проста зноў […]...
- Славянкі Абудзілі славянкі Сонны бераг Зяльвянкі. Верным рыцарам коней Купалі каханкі. Гэтых вояў ля дома, У стаптаны мурог З сёдлаў выбіла […]...
- Нішто нявечна Нішто нявечна ў гэтым свеце, Што нарадзілася – памрэ. І тая кветка ў суквецці Адзелянее, адцвіце. І тая птушка, што […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Кажыце сваяцтва, а не радство Кажыце сваяцтва, а не радство, Кажыце краса, пекната, хараство, І дабрыня, меншыня, меншыня – Кажыце, пакуль вам падказваю я. Адметны […]...
- Успомні Успомні, як гарэлі дрэвы тыя у зіхаценні сонечным яскравым! Чырвоныя, як зліткі залатыя, ды бронзай адбівалі промні травы. Як возера […]...
- Маці, Радзіма – добрыя словы Маці, Радзіма – добрыя словы, З імі мы шлях пачынаем новы. Пошук і выбар – цяжкія словы, А для жыцця […]...
- Любіце маму Любіце сваю маму, Цаніце сваю маму, Бо заўтра матулі не стане… Даруйце сваёй маме, Званіце сваёй маме, Бо заўтра матулі […]...
- Настальгія А болей ні слова – маўчы, Касету пастаў, уключы – Хай сум у сутоньні паўсонным Паўстане з журбой на мяжы; […]...
- ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...
- Сонечныя абноўкі Сонечныя абноўкі… ******************************* Прыляцелі з выраю шпакі – Абудзілі спевам наваколле. Сонечна-прыгожыя дзянькі Нам вясна прыносіць у прыполе. Верабей чырыкае […]...
- Трывожныя зводкі Ты ўсхопішся ранкам, нікім не разбуджаны, I з сэрцам трывожным падыдзеш да радыё. Чакаеш. Так, пэўна, чакае асуджаны, Каб прыгавор […]...
- Галоy~ная роля Святло. Сцэна. Я. Неба замест дэкарацый. Музыка салаy~я, Бярозавых ножак танцы. Ў падножжы – травы гушчар – Зялёныя валасы. Радзімы […]...
- МАЛiТВА ЗА КРАЙ Зайду ў свой храм – на бераг рэчкi, Дастану – хлеб… Пастаўлю – свечкi… Укленчу ў травы – памалюся За […]...
- Агульны сшытак Гартаю толькі я, пакуль, У адзіноце ўласны сшытак. Лічу – адзіны мой пажытак, Майго сумлення цяжкі куль. Нікім не чытаны […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- На мяжы iснага i уяунага На мяжы існага і ўяўнага аблятае мая мара У памерлых пялёстках згасне вясёлка Жук-далакоп збярэ рассыпаныя фарбы? праменні? пыл? Светлячок […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...
- Пабеглі ручайкі Пабеглі ручайкі… ******************************* Вясна шыбуе напрасткі – Паддаўся люты ёй нарэшце. Ужо пабеглі ручайкі, І вецер цёплы ў ладкі плешча. […]...