Верш Хвалілася бура

Ещё вершы:

1. Не бура нам стрэхі сарвала Не бура нам стрэхі сарвала, Не ветры павыбілі шыбы, – Чужая, ліхая навала Разбурыла нашы сялібы. Шмат катаў насунула з […]...
2. Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся! Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся! Шыпіць, астываючы ў хвалях, маланкі кап’ё. Кідаецца ў пену дняпроўская белая чайка I дымнай […]...
3. Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
4. Я прачнуся Я прачнуся – і гляну ў аконца, Усміхнуся руплівым шпакам, Травам росным, высокаму сонцу, Неба сіні ды зорным шляхам, Воднай […]...
5. Млечны след Млечны след… ********************************* У шматгалосым садзе мая, Дзе ноч губляе млечны след, Сваё каханне напаткаю Пад зорным купалам планет. Яно […]...
6. Дождж на Вячы Дожджык Крануўся нясмела Вуснаў дзявочых Гарачых. Здаецца, памаладзела Адразу Вячыстая Вяча. А хмары Спяшалі наперад. I толькі Імклівыя хвалі, Пад […]...
7. Прагулка на выратавальным катэры Прагулка на выратавальным катары Адчаліўшы ва ўсёй красе, пакінуў ззаду пляж стракаты, па гладзі возера нясе мяне выратавальны катар. А […]...
8. ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” І. СВАБОДА Воля чужая з воляй маёю Ў калейдаскопе без паўтарэння; Бой незваротны імчыць над зямлёю, Распачынаючы ад […]...
9. Шыпшыньнік Шыпшыньнік. Не енчу дзіцяткам малым, Што прагне пернікаў і цукра, З жаданьня кімсьці быць любым, З самоты горкае атруты. Бо […]...
10. У зорным гамаку У зорным гамаку… **************************** У кішэнях свішча вецер – Хай сваволіць, так і быць. Адзінота дом мой меціць… З ёй […]...
11. Вятры мае Вятры мае, Сябры мае! Шуміце, вейце на ўсю сілу, Каб толькі гул, Каб толькі свіст; Зрывайце шэрасць з небасхілу, Змятайце […]...
12. Лунацік Свежы з вежы пацягнуў Ветрык зноў заходні. На ўсходзе ён ня быў, Там, дзе свет усходзіў. Тут і хмарак шчэ […]...
13. Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...
14. Да 10-й гадавіны БССР Быў час – стаіўшыся знямела Між пустак, пушчаў і балот, Ты ў занядбанні быў, народ, Твая зямля імя не мела, […]...
15. Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...
16. Каб ня восень Каб ня восень за мокрым шклом, каб ня цемра глухой цішы, не лілася б ціхім дажджом адзінота маёй душы. Адляцела […]...
17. Чырвоны дыск за хмару закаціуся Чырвоны дыск за хмару закаціўся І знік за ёю, як заусёды, звыкла. І раптам промень сонечны прабіўся І шэрань за […]...
18. Ты і я на возе Ты і я на возе Лугавога сена. Вечар па дарозе Пах рамонкаў сее, Сцелецца туман І цвіце курган Кветкай сосен […]...
19. Мара Скарыны Марыў калісьці славуты Скарына, “Ціснучы” кнігі на мове бацькоў: Простаму люду ў роднай краіне Зробіць даступнай ён мудрасць вякоў. Толькі […]...
20. Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
21. НЕ РАЗУВАЙЦЕСЯ Зайшоў у госці – выдалі бахілы, Падлогу націраю басанож. Я парабак, магчыма, і няхілы, Здароўем не пакрыўджаны – і ўсё […]...
22. Паслязаўтра адбудзецца жнівень Паслязаўтра адбудзецца жнівень, як цуд нечаканы, І аздобіць на золку празрыстай расою траву, Захавае зямлю ад прадвосеньскіх першых туманаў І […]...
23. Лёс. Воля. Нацыя Лёс. Воля. Нацыя. Хмары. Над дахамі. Смерць. Радыяцыя. Чорнымі птахамі. Побач. Чарнобыль. І страшная хмара. Адольф Гітлер. Сталін. А лёс […]...
24. Завіруха ў траўні Завіруха ў траўні Не даруе небу: Нізрынае багнай У пялёсткі дрэў; На тэрасаў мэблю Сыплецца пабелам; Са снягоў сатканы Дзьмухаўцоў […]...
25. Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...
26. Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...
27. Ведзьма Ведзьма Я не чарауніца – ведзьма маладая Добрым людзям побач гора не жадаю. Разумею птушак і звяроу размовы, І на […]...
28. Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...
29. Першая ўнучка Першая ўнучка Світае. Ціха-ціха ў хаце, Стараюся нячутна я ступаць. На тэлефонным звыкла апараце, Зноў нумар пачынаю набіраць Хвалююся, ў […]...
30. Пад жнівеньскім небам Зорным бляскам вочы. Дым ад цыгарэты. Пах таемнай ночы Шэптамі сагрэты. Мой прыгожы, дужы, На крыжы распяты. Бачыш, я за […]...
31. Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
32. Пражываючы дні (Памяці Анатоля Мяснікова) Пражываючы дні паміраючы ўночы па шляхах сваіх крочым мы заўсёды адны За дзвярыма сцяна за акном снежань […]...
33. Арэлі дзяцінства Абмытыя дажджом дзіцячыя арэлі пелі і песцілі таго, каго сустрэлі праз дваццаць год: не белабрысым хлапчуком, а юнаком са сталым […]...
34. Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
35. Душа знямела ў цяжкіх муках Душа знямела ў цяжкіх муках І гука мовы не чуваць, Нямала ў свеце ёсць навукаў, Як лёс жыццёвы неспсаваць. Як […]...
36. ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
37. Словы Словы на зямлю ўпалі зорамі, Шапатлівым травеньскім дажджом, Сталі чыстай, мілагучнай моваю – Кожнае ўзляцела матыльком, Кветкай распусцілася духмянаю, Пабягло […]...
38. Сквара. Месяц засіліўся Сквара. Месяц засіліўся На ўласным розе. Марва. Зоркі замылены На тваім парозе. Задуха. Аблокі памыліся У чорнай знямозе. ПАра. Час […]...
39. Сум восені Восень прыходзе павольна, Ды і куды ёй спяшыць? Засьвяціць і прыгрэць яшчэ здольна, Дажджом залатым абліць. Разьвітаецца з летам, чакае […]...
40. Яшчэ пад зоркай чысціні Яшчэ пад зоркай чысціні Пачуццям невыказна золка, А ўжо пагаслі ў квеце зёлкі, Што ратавалі шчасця дні. Што там варожбы […]...