Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА

(10.07.1937-24.02.2000)

“А што дасі ты Беларусі,
Каб вечнай Беларусь была?”
“Усё аддам! А перш нап’юся
З нябёсаў зорнага святла…”-
Гаворыш ты зусім цвяроза
І ў неба зорнае глядзіш:
“Жыццё маё-зямная проза,
Дзе то буран, то раптам ціш…”

І падае ў траву цыгарка,
Нібыта знічка з вышыні
Тваіх нябёс, дзе поўняй чарка,
І ўсё, нібы на далані,
Асветлена: “Бяры, сябрына,
З табой багаты я даўно!”

…І можна адабраць віно,
Ды застанецца нам Айчына,
Якую любіш ты, як маці,
І плачаш, і смяешся ў шчасці,
І слёз шчаслівых не хаваеш,
Як срэбра, што з душы ўсплывае…

Душа баліць, душа спявае,
Твая душа– жывая…

9.09.2008

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА - Віктар Шніп