Верш Рушу нэрвамі
Рушу нэрвамі–сьцятым лезівам
Над пустэчаю здрадных душ,
Рушу подыхам, садкім бэзавым
З адзінотаю аберуч.
Мушу змрокамі пад аблокамі,
Пад дажджом суздром асьмялець.
Да вясны-красы сьню залётамі,–
Мне б з такой жанкой ды на сьмерць.
Крокам-вокам йду за сусьветамі,
Малаком-шляхом скамянён.
Заюрыла плоць злой кабетаю,
Рук сузор’ямі я ўхрысьцён.
Дай-ўзыграй глыток жыцьця вольнага,
Лі, жаўрук струмень, пасьпяшай.
Рушу вёскамі, рушу стольнымі,
Гэй, чарнявая, запрашай!
Зьберагу-змагу сэрца чыстае,
Перайду масток маладзён.
Рушу рэкамі ды празрыстымі
На плыце-жыцьце сталых дзён.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
- Летнім ранкам на выправу Летнім ранкам на выправу, Ды з імпэтам я нашча, Рушу з вудай шыбка варта, Мо злаўлю я акуня? Мроіць мне […]...
- Віна Румыніі глыток уночы Віна Румыніі глыток уночы, Срабрыстай поўні ззянне-след… З-за мора прывіды пакрочуць, Каб атуліць магнолій свет… Твая рука трымціць, бы лісце, […]...
- Струмень на сонцы па інэрцыі Струмень на сонцы па інэрцыі Цурком булькоча і бяжыць… Надзея любіць жыць у сэрцы, У галаве не любіць жыць. А […]...
- Зноў закружыўся снег Зноў закружыўся снег. I на зялёнае голле, I на ажыўшае поле Сыплецца, сыплецца снег. Шэры, маркотны дзень, Хоць бы расінка […]...
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- За моцную i квiтнеючую Беларусь! Квiтней, мацней, мая Радзiма, як дрэва ў красавiку! Быць можа, у страшную гадзiну павешусь на тваiм суку. Бо дыхаць вельмi […]...
- Бязглузьдзіца Губляем штосьці, Няма кагосьці. Жыцьцё тут побач, А лёс – напоўнач. Мінуюць тыдні, Зьнікнуць твары. І паміраюць нашы мары. Рэфрэн […]...
- Гартаю дні Гартаю дні – жыцьця старонкі, Не пасьпяваючы разгледзець І расчытаць, і зразумець Абзацаў, сказаў, кропак, словаў… Што скрыта там? Якою […]...
- ДА БЕЛАРУСІ ДА БЕЛАРУСІ Якою зелкай прываражыла, Якой замовай, любоў мая? Хай на прыветнай ці злой чужыне Адно табою жывая я. На […]...
- Глыток паветра…(дачушцы) Глыток паветра…(дачушцы) ********************************** Калючы, непаголены, упарты – Ну як магла такога пакахаць?! Казалі ўсе, што ён мяне не варты, Ды […]...
- Сіроцкія пакуты Ой ты, рэчанька… неглыбокая! Над табой жаўрук так звініць… А я дзеўчына адзінокая. На мяне ніхто не глядзіць. Не крывенькая, […]...
- Навобмацак Навобмацак рушу, нібы кацяня, Шукае якое матчынай грудзі, Блукаю ў сэнсе, смаку жыцця, Павушы схаваўшыся ў брудзе. Адзінае выйсце-сэрца паслухаць, […]...
- Натхненьне Як цеціва, страла і лук, як з ноты вызвалены гук, як палімпсеста тайнадрук, як варажба цыганскіх рук, як аральля і […]...
- Цыкл: Максіму Багдановічу Цыкл: Максіму Багдановічу. 1.Сабе. Жыцьцю нябеснаму спакус, Жыцьця зямнога блазны – На сьвеце гэтым сцерагусь, Быць на другі пазваным; Ійсьці, […]...
- Спачуваннем справы не паправіш Спачуваннем справы не паправіш. За дваіх прыму яго адна, Толькі гукі чорна-белых клавіш Памяць рвуць мне з ночы да відна. […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...
- Зіма запрагла сваіх коней Зіма запрагла сваіх коней – Сівых рысакоў табуны, I пах сырамятных супоней Шырока ўдыхаюць яны. Даўно, уздыхаючы сыта, Пра дальнія […]...
- З 8 сакавіка Чароўны вечар. Водар кветак. Блакітных зорак сонны шэпт. і сьвеціць ціха сівы месяц Скрозь верхаліны старых дрэў. Павіншаваць цябе хачу […]...
- Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
- Блюз Лёгкі блюз і кава… да раніцы. Расцягнуць бы хвіліны да месяца. За акном твая постаць туманіцца. На галінцы ніяк не […]...
- Лятаў да блакітаў Лятаў да блакітаў Па песні жаўрук, Кідаў нам, здабыты, За гукамі гук, Бясконцаю ніткай Выводзіў узоры Над травой аксамітнай, Пад […]...
- Вішнёвых кветах файны пах Вішнёвых кветах файны пах П’яніць салодкім мёдам. Вясна праскоквае ў вачах Чароўным карагодам. Яна бяжыць, нібы дзіця, З усмешкаю на […]...
- Рознае ж Жыцьцё ня прыкрасьці сябрук ня горыччу павінна аздабляцца. і зь вершалінаў дрэў на брук мне не ахвота разьбівацца. У жыцьця […]...
- Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...
- Ода калодзежнай вадзе Пасля дарог асфальтаваных, дзе хуткасць – найважнейшы бог, крыху шчымліва, незвычайна ступіць на сцішаны парог. Тут, на зацененай верандзе, якая […]...
- Напалоханы цудам вясны Напалоханы цудам вясны, Расцярэбіy~шы кветкі на дрэвах, Вецер з яблынь у царства сасны Выкраy~ рэчку пялёсткаy~ белых. Пацякла ля ствалоy~ […]...
- Чаромха Чаму ў цвіцення час кароткі заўжды мяне хвалюе штосьці? І для мяне твой пах – салодкі, як успамін аб маладосці. […]...
- Іду дамоў Хваёвы лес, птушыны спеў… Салодкае паветра… Гоіць цела, гоіць душу, Ідучы ад самых недраў. А глыток вады са студні Кроў […]...
- Не знойдзеш у свеце столькі слоў Не знойдзеш у свеце столькі слоў Каб зведаць усю цябе да дна: Твой бору шум, прастор палёў, Старонка родная мая, […]...
- Ад цябе пайду я Ад цябе пайду я… Усміхнуся горка, Пажадаю шчасця… Усё, іду далей. Знікнуць мае крыўды, сум мой пройдзе зноўку, А ў […]...
- Цыкл: Адцураньне Цыкл: Адцураньне. 1. Часам здасца – жыцьця не было, Ні на што аб ім памяць не маю; Адкуль родам, хто […]...
- Шэрых хмараў чарада Шэрых хмараў чарада – Вада. Цяжарныя дзябёлыя – Бязмоўныя. Імжа на вуснах ветру – Свету. Нядумнага застыглага – Абрыдлага. За […]...
- Ты вучыла мяне чакаць Ты вучыла мяне чакаць І цярпець шматгадзінныя зборы. Я стараўся быць бездакорным, Нават слова не смеў сказаць. Ты вучыла дарослым […]...
- Маналёг – Частка І (Быць альбо ня быць) Быць альбо ня быць? Вось у чым пытаньне: А, стрэлы і ўдары лёсу – ці вартыя яны трываньня? Ці мабыць […]...
- Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
- Выпіты да дна жыццём Выпіты да дна жыццём, Сэрцам выгарэў балючым. Пазабыты светлым днём, Промнем спалены пякучым. Мне б глыток вады гаючай, Каб забыць, […]...
- Новых змен! Замест цяпла – зялёнае шкло, Замест агню – дым, З сеткі каляндару выхаплен дзень. Чырвонае сонца спаліць святло, Дзень дагарыць […]...
- Што ні лета – над палямі Што ні лета – над палямі нам жаўрук вярэдзіць душы, што ні восень – пыл у вочы журавы з нябёс […]...