Верш На пароме
Здалёк у прыцемках
мне горад падаецца
вялізнай перакуленаю елкай
якую ўпрыгожылі да сьвята
цяпер жа
яна ляжыць
раскінуўшы галіны
і цацкі ліхтарамі
зіхацяць
між
імі
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
- Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца, Час адчыняе новыя сьметніцы. На неба раз ў год паднімуць насы, Вып’юць віна, кусануць […]...
- Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
- Тарты і сьпірты П. супрацоўнікам. Тарты і сьпірты, ці да сьвята 8-га Сакавіка. А мне ізноў пашанцавала, Ізноў мне чарку налілі, Але ж, […]...
- Вечар клямкамі ляпае Вечар клямкамі ляпае, Ноч задворкам цягаецца. Ліхтарамі без лямпачак Твае вочы цыганяцца. Навальнічныя высветы Слоў тваіх напалоханых… Ці змагу я […]...
- Віагра Маруся, можа ты параду Якую добрую дасі? Дзе мне знайсці для мужа раду, Каго спытаць, куды пайсці? Ляжыць нібы тое […]...
- Паэты сёння не ў пашане Паэты сёння не ў пашане. Іх творы лепшыя не ў модзе. У нас, на жаль, куды ні глянеш, Адныя грошы […]...
- Адзіны Бог У багатых вілы і палацы, Маёмасць беднага – каморка, ложак. Дзесці зіхацяць агнямі пляцы, А нехта збіў свой ганак з […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Шчаслівыя лепш зіхацяць Дакрануся да зорачкі-знічкі Пацалункам зямнога жыцця! Паспрабуе няхай сунічкі, Бо шчаслівыя лепш зіхацяць! Можа там, на канцы сусвету Адзінота гаруе […]...
- Ссохлая груша Ссохлая груша стаіць сірацінай. Галіны, як рукі бабулі старой. Апошнія ўжо дажывае часіны Сэрца жывое пад шэрай карой. Вецер, што […]...
- БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КІСЯЛЁВА (19.03.1931-14.11.2008) Яшчэ не выпаў снег на шэрыя палі, А твой касцёр прыціх, каля якога мы Ніколі не баяліся вятроў зімы, […]...
- Якую прысніў ты маці – Якую прысніў ты маці З далёкай зямлі маленства? На полі з сярпом і песняй, З усмешкай блакітнавокай. Вядзе ў […]...
- Марозік грукнуў кіем у акно Марозік грукнуў кіем у акно, Крылом махнула белая пароша. I клён імкліва выбег за гумно, Каб прывітацца з ёлкай-снеганошай. Які […]...
- З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...
- Чорная скіба З-пад плуга твайго – убачыш здалёк – Па полі наўпрост, за сялібай, Плыве і пакорна кладзецца набок Чорная скіба. Чорная […]...
- Муза ў белым халаце Мушу зноў працаваць на старой пасадзе, пешчу зноў загрубелыя рукі я, усміхаецца муза ў белым халаце – лабарантка мая. На […]...
- *** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...
- На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...
- Цябе адну я так кахаю Цябе адну так кахаю Мы разам ужо ня мала дзён. Душой з табой адпачываю, Бярозка ты, я ж толькі клён. […]...
- Цудоўныя парасткі глеба дае Цудоўныя парасткі глеба дае, Якую аздобіш ласкавай рукою, Яна, безумоўна, аддзячыць табе За клапатлівыя дзеі над ёю. І цуд гэты […]...
- Мартаўскія коткі Захутаныя дні Не грэюць больш Ў халоднай прасціне Ляжыць як вош… Не ты, яна ляжыць А цень дрыжыць… З люстэрка […]...
- Пакліч мяне Як сьнег, надзеі промень тае, Ўзыйшоўшы, нібы зь нябыцьця І кожны дзень, як век, зьнікае С табой, нястрэтая, мая. Бы […]...
- Пра снег Ён чысты…з шэрасцю бялізны… Зваліўся, без моцы ўзляцець… Пад дзень яго ўжо промні грызлі, Дапамаглі хутчэй згарэць… Ачысціў шэрае паветра, […]...
- Калісьці ў мінулым я быў вэтэранам Калісьці ў мінулым я быў вэтэранам. На сьвята з Сабесу прыйшоў падарунак: Радыё, кветкі, кансэрвы, бананы І тэлевізар! (айчынны ласунак). […]...
- Сад пачуццяў Прайшло. Цяпер будзе восень. У хвіліны пакоры, у маім шаленстве Ты блізка мяне, мной страчаны у маленстве. Так сталася, што […]...
- Вэрвольф Шэрыя крывіцкія нябёсы Ў восень аб’яднаюць лёсы І нашыя далоні Таксама. У сэрца і скроні Крама не цэліць, Цяпер можна […]...
- Гонка імкнецца да новага года Гонка імкнецца да новага года Сцежка між памяці спаленых сноў. Што адбылося – дабро ці нягода – Паразрасталася часу быллём. […]...
- Я беларус у душы Гэй, я устаў з кален, з плечаў скінуў горб, Збег з-пад чужынскіх сцен, бо не некі жлоб. Я не пляшу […]...
- Жаночае сэрца Алене Багамолавай прысвячаецца На далоні Бога – жаночае сэрца, маленькае, безабароннае, бездапаможнае. Малюся горача, Божухна! Уратуй адзіную, светлую, чыстую ў […]...
- БАЛАДА АБ ТАПОЛЯХ Шчыльна таполі шлях абступілі – яшчэ пры Польшчы іх пасадзілі. Дружна віталі кожнага ўчора. і не чакалі: “Звесці пад корань!..” […]...
- Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
- Хто яе слуга? Летаргія – Вія Падарунак. Думак кома, Глаукома мозга. Коска. Там калыска, цацкі, соска, Пыска шчанюка, бярозка, Соку каб напіцца з […]...
- Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў Цяжка сыплецца з шэрых нябёсаў, Быццам у іх адвалілася дно Зазлую і крычу:”Хопіць! Досыць!” Шэры снег ты ідзеш усё адно… […]...
- Расце крапіва Расце крапіва каля тыну старога. Няма ў двары ўжо болей нікога. І кажа яна: “Паважаны мой, тыне, Я цяпер тут […]...
- Вецер-гарэза Вецер-гарэза Хіліць галіны Самотных бярозак На ўскрайку сяла, Лагодзіць пяшчотныя Рукі рабінаў… І яблыкам сьпелым Цяжарыць зямля....
- Забіты герой Ляжыць герой, забіты ў змаганні за жыццё. І галашэнні чуюцца на могілках бясконца. Іх вобразнасць вышэй за шчырасць слёз, Што […]...
- Люблю твае, Нарач, затокi i тонi Люблю твае, Нарач, затокi i тонi, як вецер густыя туманы развесiць, цi пена срабрыста на хвалях зазвонiць, цалуючы зоры, калышучы […]...
- Рэверсі Рэверсі …праўда – тое, чым лупяць па твары, нібыта анучай. праўда – рэклямны тавар, які надакучвае. Віталь Рыжкоў Меч, скіраваны […]...
- He трэба спачувальных тэлеграм He трэба спачувальных тэлеграм – Папера рвецца і ліняюць словы. Часова ўсё, да роспачы часова. Любіце тут. Любіць дарэмна там. […]...