Верш Студня
Нагнуся над студняю,
каб убачыць самога сябе.
Глядзяць на мяне
з глыбіні
то светлагаловы хлапчук,
то сівабароды стары,
а часам
няма адлюстравання,
быццам не нахіліўся ніхто
над студняй.
Няўжо гэта я – хлопчык?
Няўжо гэта я – стары?
Няўжо гэта я –
адсутнасць адлюстравання?
Ещё вершы:
- Жыцьцёвая справа Жыцьцёвая справа. Між сабою дудукалі неяк мужчыны, Тлумілі галовы з паўдня да цямна, Курылі цыгаркі, гарэліцу пілі: Спагады да згоды […]...
- Квітнею для цябе Я прамінаю і хачу, Каб Ты глядзеў на гэта прамінанне. Пакуль квітнею, хоць цярплю : Са мной няма твайго адлюстравання. […]...
- Дні Дні складаю ў тузін старых газет. Некалі пажадаю вярнуцца, каб пагартаць падзеі… Газета – гэта вельмі стары Інтэрнет, дзе можна […]...
- Што рабіць? Што рабіць? Веснавое сонейка ў хату зазірае. Чаму хлопчык сумненькі? Чаму не гуляе? Хмурыць тварык чысценькі, быццам вось заплача. Па […]...
- Сіроцкія пакуты Ой ты, рэчанька… неглыбокая! Над табой жаўрук так звініць… А я дзеўчына адзінокая. На мяне ніхто не глядзіць. Не крывенькая, […]...
- Малюнкі на асфальце Каляроваю крэдай дзяўчынкі На асфальце крэсляць малюнкі: Мудрагелістыя карункі, Разнастайныя павуцінкі. Усе выходзіць так спрытна, умела. Я цікаўлюся:-Што гэта, дзеткі? […]...
- Сынок мой Сынок мой… Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы, Мінуў прысягі урачысты час. Будзь верным абаронцам Беларусі, Яна, як маці, думае пра […]...
- Мы забаўляемся гоньдзе начамі ж прам Бо ж чы стары я тут, Коця гарбаты О, колькі каханьняў жыве ў нашым целе! Вы нават не ўлічыце. Бо […]...
- Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...
- Стаіш на парозе Стаіш на парозе, а я ўсе не веру. Няўжо ты, каханне, пастукала ў дзверы? Няўжо ты прыйшло да мяне нечакана? […]...
- Хто долю сваю знае Хто долю сваю знае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю хто кахае? Ніхто… ніхто… ніхто… Долю сваю заве хто? Ніхто… ніхто… ніхто… […]...
- Стары музыка СТАРЫ МУЗЫКА Бярэ у рукі свой стары гармонік, Садзіцца з ім пад яблыню ў двары, Яму, як сябру, слоўца рад […]...
- Барбара Палонская. Згода i здрада Згода i здрада Гэта вельмi адказна – быць любiмай. Нiбы вершы складаць – як сабе – другому: Усячэннi радкоў, марфем […]...
- Не трымай за горла У пачуцьцяў моры ледьзьве не загінуў. Надзеі ветразь вызваліў з бяды. Ды закахаўся і сеў на мяліну. Быць на мяліне, […]...
- Прытча пра двух манахаў Манахі-святары – стары і малады – Вярталіся аднекуль у абіцель. Ды шлях ім заступіў прасцяг – абшар вады – З-за […]...
- Пацук Усмешка па твары тваім прабегла, А ўнутры сядзіць пацук. Ён нулі там малюе крэйдай І крыжыкі ставіць у кут. А […]...
- Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...
- Дыялог – Набраўся зноў, як жаба мулу, Ну, пакажы, ці што прынёс. Сам пагуляў, а жонцы – дулю? Каб чорт цябе […]...
- На “сесіі Пайшла традыцыя такая: Увесну сонейка з-за хмар – Лявон свой трактар пакідае, Хоць ён някепскі гаспадар. На працу ён ужо […]...
- Каб чалавек знайшоў сабе ў жыцьці Я ня ведаю, кім хачу быць, стаць, Я ня бачу мары ў сваёй галаве. Як быццам не хачу свае рукі […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...
- Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...
- Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
- Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
- Камісар У студэнцкім Будатрадзе Брат Міколкі – Камісар, Будаваў дамы Ўсё лета. Лёг загар На мужны твар. Брата хлопчык Дачакаўся, Быў […]...
- Эмігрант Сто англій і дзвесце францый Ніякай сваёю сілай Не зробяць з мяне эмігранта, А наша жыццё зрабіла. Паўсюль, ідучы па […]...
- Віншавальныя паштоўкі Дарагія Пабрацімы і сястрычкі, Гэта ж мы не бачыліся столькі! Усесаюзнай сталі пераклічкай Нашы віншавальныя паштоўкі. Ёсць дарогі – лёсу […]...
- Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...
- Гульня Ранкам неба пацямнела, а днём На дарогу ўпала чорным агнём. Нахіліўся і падняў я агонь, Перакінуў з далані на далонь. […]...
- Мабыць табе таксама часам здаецца Мабыць табе таксама часам здаецца што бог падобны да завуча школы які ніколі не ставіць пяцёрак аднойчы выклікае тваіх бацькоў […]...
- Перад бурай Што бачу? – ўсё цiха, ўсё спiць пад няславай… Цi ж праўда? – няўжо гэта вораг асiлiў? Няўжо ўсе байцы […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
- Хлопчык і дзяўчынка У нас у класе нашым ёсць хлопчык і дзяўчынка аднаго Егорам клічуць, а другую Ленай. Аднойчы Лена падышла да Егора […]...
- Недарэчная гісторыя – У небе палотнішчы – шэрыя, белыя, Мілы мой, мілы, што нарабіла я… – Неба палошчыцца шэрым і белым, Што […]...
- Дах зьехаў, ці што? Адкуль зьявіліся казакі? Іх тут ніколі не было. Ці, можа, хтосьці хоча дракі? Ці, можа – так чаго найшло? У […]...
- Сон не ў руку Сон не ў руку Азмрочана свята. На сэрцы нуда. Сягоння сябе, як ніколі, шкада. Кахання твайго мне не трэба дарма, […]...
- Геній Мой бедны геній, што ўва мне застыў, Згарнуўся коцікам – альбо зьмяёю? – Як не рабіць зьнясіленьне тваім І што […]...
- Асалоду несе, асалоду Асалоду нясе, асалоду Гэты вечар спаткання з табой. Тонкі водар ліповага меду, Бы мелодыі той незямной. Цэлы б свет у […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...