Верш Рэанимацыя

Кафельныя сцены. Аперацыя.
Адчыняю вочы, ці жывая?
Кропельніца. Рэанімацыя.
Сляза ад болю застывае.
Наркоз яшчэ мазгі дзяўбе,
Рукі, ногі здрацвянелі,
Не пазнаю ў сабе сябе,
Думкі, усплываючы, танчэлі.
Будзе ў сё добра-я шапчу.
Малілася аб гэтым у рыхтаванні.
Зквозь забыццё ўбачыла свячу
І БАГАРОДЗІЦУ, як на экране.
Прыйшла ўсё ж дапамагчы-
Душа ад Божжай ласкі заспявала.
З наркозу выйшла-загулі ўрачы,
Прынесшы клопатаў немала.

–

Ещё вершы:

Канюшынавы тут рай Як прыемна паляжаць Тут у канюшыне, Пахне мёдам сенажаць, Ды дурное згіне. Паглядзець у небасхіл, Воблакам здывіцца. І набраца добрых […]...

Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...

Путы Маё жыццё, мае пакуты, Усё адзiным стала раптам. I быццам бы звязалi путы, Звязалi зноу атрутным страхам, Што дзесьці не […]...

Стэарынавая свечка Яна ка мне прыйшла не з добрай казкі, Не з ёлкі у агнях пад Новы год, Гарачыя аладкі з яе […]...

Сустрэнемся мы Цемная ноч ахінула зямлю, Зоркі на небе яскрава ззяюць, Толькі цябе аднаго я люблю, Ціха шапчу небакраю… Колькі з табой […]...

Я лічу да трох…спыніўся Я лічу да трох…спыніўся. І далей душа не лічыць… У табе я памыліўся, Толькі вочы слёзы крышуць. Толькі неба шчэ […]...

Не было. Няма. Не будзе Неспраўджанае каханне. Няздзейсненая любоў. Неперажытыя ночы, спатканні Стрэнуцца зноў. Прывіды былых пачуццяў. Аскепкі старых перамог. Сівых, як зімовыя кветкі на […]...

Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...

БЕССМЯРОТНАЯ ДУША Павольна пад вечар валiцца снег, Зоркi смуткуюць – памёр чалавек. Застыў на марозе абрыс дабраты, Вецер, як смецце шпурляе сляды. […]...

Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...

Балада снегу Падае снег на сэрца, He баючыся растаць, Бо сэрца на песню бярэцца – На цэлы свет спяваць. Куды ж ты, […]...

На тлум і згубу не аддаць П.. Н. С. На тлум і згубу не аддаць Каханьне, род, сям’ю, Айчыну: Турбот не маю прысягаць – Яно з […]...

Хмарка Хмарка Ніяк не выплачацца хмарка, павісла на маім плячы. Яе я супакойваў марна, нічым не змог дапамагчы. Яе прытоеная крыўда […]...

… так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...

…І гінулі яны за косы Клеапатры …І гінулі яны за косы Клеапатры, за вочы тыя, што не сняцца нават. Да ног прыносілі, – а неслі ўпарта, […]...

СВАЯЧЧЫНА Ны сыйшліся шчэ хмары над намі, Вогень ведаў з мінуласцяў даўніх Гучным гоманам дае аб се ведаць, Не аддалі Сваяччыну […]...

Сыходзь! Сыходзь! Як шмат у гэтым гуку для сэрца беларускага злілося! Пакуль на мітынгах ламаюць людзям рукі, пакуль іх б’юць з […]...

Не бойся, муха-нязграба Раса халодная Твой след адзначыла. А я, свабодная, Каханне ўбачыла. Пайду па следзе я, З табой сустрэнуся, Мяне як зведаеш, […]...

Веснавое Веснавое… *********************** Усмешка на твары, Мімозы галінка. Ты крочыш у мары Вясною, дзяўчынка. І сонейкам лашчыць Цябе сакавік. Наперадзе шчасце […]...

Фарбы Кубачак кавы – чарно. Цыгарэтка ж белая. У келіх ліецца віно. Чырвань з вінаграда спелага. Каляровае гэта жыццё Ці падмена […]...

Пад уражаннем сустрэчы Я апантаны быў гульнёю, Што сёння ўвечары была. Яна расчуліла нас глыбінёю Ды вельмі думкі заняла. А думкі былі пра […]...

Асенняе Ні ціха, ні шпарка плыла сабе хмарка. Плыла невядома адкуль і куды, як човен, што повен чысцюткай вады. То ўправа, […]...

САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...

Сітуацыйнае *** І ўбачыла я тыя вочы У гневу хвіліну. Чарней самай чорнай ночы. Як нож у спіну. І столькі было […]...

Поры года Гэта восень прыйшла, не спытала, Не чакала нікога зусім. Мне так летніх дзянькоў было мала, Прамачыла дажджом усё сваім. Гэта […]...

Кіно Касмічная ноч на экране: у паветры лунае каханне. Міс сусвет у вячэрнім убраннi з містэр Iкс ідзе на спатканне. У […]...

Вяртанне да роднай хаты І недзе блукае мой цень. Дарогі пагоркамі ўздыбленыя Ужо не чакаюць гасьцей. Тут сьцежка дзіцячыя крокі Схавала ў гушчар лебяды, […]...

А сэрца да сэрца бліжэй і бліжэй Сьцяжына бяжыць басанож да людзей. Дзе жэўрала свечка, там поўніцца дзень Крынічнай вадою гаючых надзей. А сэрцу да сэрца ўсяго […]...

Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...

Апошні гук Апошняя хвіліна, хвілінка, хвіліначка, апошні позірк у родную даль… і смокча так дужа пад лыжачкай, але хутка заб’юць, і не […]...

Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...

Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ мне цяпер пажадаць Што б яшчэ папрасіць мне у Бога Жабракам, ўсё што маю, раздаць Хоць і […]...

Сячэ сякера Прайшлась сякера па бярозе, I сок пабег, як быццам кроў, Дапамагчы нiхто не ў змозе, Сячэ сякера зноў i зноў. […]...

Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...

Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...

Асенняя навальніца Услала пажоўклае лісце дарогі, Буслам ужо Афрыка цёплая сніцца. I раптам прыйшла, прыпазніўшыся трохі, Да нас навальніца. Варочае восень цяжкія […]...

Што такое каханне Што такое КАХАННЕ? Гэта значыць – жыццё, Гэта радасць спатканняў, Аб усім забыццё, Гэта – містыка, чары І касмічны палёт, […]...

Звяздзе”, “Нашай Ніве”, “Рэспубліке”, “Радыё Свабода” і ВАМ! Прабачце мне, што я спытаю Не афіцыйна, проста так: – Ці праўда, што ўжо дазваляюць На “Бангалор” казаць – “НЕ […]...

Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...

Белая сукеначка Белая сукеначка мільгнула На начной сьцяжыне ўскрай сяла I мілосыцо вольнай ахінула Сэрца неспакойнае: “Прыйшла…” Быў пасьля і гордым, і […]...