Верш Здаецца, нейкі розум маю

Ещё вершы:

1. Ціха розум пакутаваў Ціха розум пакутаваў, Сумняваўся ў сне. І трывога паскуда, Пралезла ў мяне. Быццам цуда не будзе, Ды як, тады жыць? […]...
2. Мне здаецца, нешта я губляю Мне здаецца, нешта я губляю Кожны дзень, і кожную хвіліну. Ад душы кавалкі адлятаюць, Што была дзіцячай і нявіннай Мне […]...
3. Усё ў жыцці здаецца проста Усё ў жыцці здаецца проста, На ўсё вы знойдзеце прычыны. Як гэта цяжка быць дарослай, Як гэта цяжка быць жанчынай. […]...
4. На цвярозы розум Усё на свеце Можа наш народ, Калі што робіць На цвярозы розум. І мог бы жыць Без тлуму і згрызот. […]...
5. Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...
6. Твой розум – планета ікс *** Твой розум – планета ікс, цябе зразумець не магу я. У навушніках грае клубны mix, душу не сціскае ніякая […]...
7. Здаецца мне Здаецца мне, што воля чалавекаў залежыць і ад тых, каго пусціў к сабе ён. ці хто сам туды забраўся, без […]...
8. ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
9. А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...
10. Здаецца, скончылася лета Здаецца, скончылася лета, Хоць на дварэ шчэ красавік. У сумным позірку паэта Мільгне і знікне светлы блік. А пад нагамі […]...
11. Балота толькі здаецца Што глыбока ў нас у душы? Што дасталася нам ад дзядоў? Воля ветру, упартасць вады, Лютасьць полымя, моц валуноў. І […]...
12. Мне здаецца – так мала мне трэба Мне здаецца – так мала мне трэба. Я не прагну раскошаў зямных. Падары мне ў народзіны неба, Адно неба з […]...
13. Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
14. Мабыць табе таксама часам здаецца Мабыць табе таксама часам здаецца што бог падобны да завуча школы які ніколі не ставіць пяцёрак аднойчы выклікае тваіх бацькоў […]...
15. Гарбуз і танк. Басня Кавун у Драздах… І танкі пад Славянскам… Няўжо не надакучыла спадарству? Шаноўныя! Над намі Ладзяць здзекі… Непрафесійнасьцю, махлярствам… Ужо і […]...
16. ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
17. Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
18. Вецер Ня маючы сьвятога больш На той зямлі, што пакідае Ўспаміны. Кшталту стары Цмок Да сабе землі ў дар прымае. Лагодны […]...
19. Вось i ўсё… Вось i ўсё Вось i ўсё… Вось i ўсё… Ссох-павяў агурочнiк. Зачасцiлi даджы Лiць на мой агародчык. Зачасцiлi даджы – Халадзеюць свiтаннi, Стала […]...
20. БАЦЬКАВЫ ГУСІ Ловіць татка плотак на Дняпры, Мамка гулянятам ладзіць клетух… На глухім стаіўшыся двары, Я на смак спрабую цыгарэту. Бацька п’е […]...
21. Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
22. ЗАФiЛЬЦЫ I зноў прыснiлiся – Зафiльцы, Мясцiны таямнiчыя: Там мае мары-навальнiцы i ранiцы сунiчныя… I помню ўсё я да драбнiцы: Парэчак […]...
23. ЗОРКА ВЕНЕРЫ Пражытых гадоў не памераць, Не ўзважыць на шалях ніяк, А я прадаўжаю ўсё верыць У зорку Венеры, дзівак… Калі ўжо […]...
24. Проста людзі Учора мне свяціла ўдень, Натхнялі марамі аблокі, А сення зноў пануры цень Закрыў мне сонейка звысоку. Што будзе цяжка прадказаць, […]...
25. У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
26. Паслухайце, вясна iдзе Паслухайце, вясна iдзе. Звiнiць ў маiм акне жалеза. З вiнтоўкай стражнiк ноч i дзень Пiльнуе куст пахучы бэзу. А ён […]...
27. Агонь Ззяе яскрава агеньчык далёка, Ледзьве заўважны нашаму зроку. Ледзьве даходіць да нас яго пах, Недзе хаваецца ён у кустах. Людзі […]...
28. Урад У нейкім парламенце ў нейкай палаце Размова вялася пра нейкі падатак, А нейкі народ разважаў аб зарплаце Ды марыў пра […]...
29. Народныя гулянні Нешта робіцца ня так у Краіне “небарак”:выйшлі увечары гуляць, а вакол АМАПа раць. Толькі селі на метро, як спынілася яно. […]...
30. Як на волю птаха Дзень з дажджу сляпога восень ткала, Затухаў са стогнам недзе нейкі гук… Як і не было нас, як не цалавала, […]...
31. Віва Аліварыя! Віва Аліварыя! Віват свабоды піва! Няхай Иван да Марья У адкат, Страляюць на чарніла, А Янкі ды Марыя Арганізоўваюць не […]...
32. Гродна Я ў люстэрка глянуў – Цi выглядаю модна Зноў да цябе награнуў У госцi, мой сябра Гродна З жонкай сваёй […]...
33. Агонь апошняй свечкi Агонь апошняй свечкi Не згас пакуль, гарыць. i месяц Шляхам Млечным Шчэ прадаўжае плыць. I доўжацца шчэ спрэчкi Пра побыт […]...
34. Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...
35. МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ Недзе сярод маетнасці Ёсць мы з табою ісцінныя, Як воблакі ў небе з бледнасці Ў блакіт незвычайны высціраны. Недзе сярод […]...
36. Наш лёс вызначаюць людзi! Ведай родная! Наш лёс вызначаюць людзі! Заручаць і развядуць – ўсё як мае быць! Бо без плётак іх жыццё нецікавым […]...
37. Другі прыход Хрыста Што робіцца ў свеце звар’яцелым? Навошта браць у рукі нож? Жыццё гаротнай плямай белай, Цаной сваёй танней за грош. Крыві […]...
38. Цётка Скрыпка грае – сэрца замірае I лучынка свечкаю гарыць… Гэта гранне чуюць ва ўсім краі, Гэта свечка – зоркаю ўгары. […]...
39. Не хварэйце сінія пялёсткі Не хварэйце сінія пялёсткі, Матылькі-вагеньчыкі! Ў іх святло крывІцкай вёскі, Ад ракі пасвенчаны. На вячэру светам шэрым Там злятаюцца ваўкі, […]...
40. У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...