Верш МІЛЫЯ МЯСЦІНЫ

Ещё вершы:

1. Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
2. Родныя мясціны Тут некалі цякла рака, Па берагах алешнік рос, І невялічкія луга, Акутваў лютаўскі мароз. Гулялі хлопцы тут у хакей, І […]...
3. Трывога Чырвоныя вокны, Як вочы, Праваламі ў змрочных дамах Пужаюцца, Вылезшы з ночы, Світанку, Што пылам прапах. Гляджу на чырвоныя вокны […]...
4. Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...
5. Ці вы адчулі Ці вы адчулі пах вясновы? А ці пазналі родны край? У сталакцітах крышталёвых – Зноў сакавіцкі сонцаграй! Цішком пракраўшыся праз […]...
6. Ці вы адчулі пах вясновы? Ці вы адчулі пах вясновы? А ці пазналі родны край? У сталакцітах крышталёвых – Зноў сакавіцкі сонцаграй! Цішком пракраўшыся праз […]...
7. Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
8. Родныя вобразы Вобразы мілыя роднага краю, Смутак і радасць мая! Што маё сэрца да вас парывае? Чым так прыкованы я К вам, […]...
9. Пра Веру Бегала Верка з вядром да крыніцы, Каб зачарпнуць там студзёнай вадзіцы. Зранку бяжыць і пад вечар бяжыць, Верку пабачыш – […]...
10. Садоўнік Выспелю белыя-белыя, чыстыя-чыстыя. Вызваню іх, быццам зоры ў роднай цішы. Толькі б на голлі жыцця маладзёна-вячыстыя ззялі ўноч між другіх […]...
11. Верш пра белы наліў Белыя яблыкі, першыя яблыкі лета, са скурай пяшчотнаю, бы ў немаўляці, хрусткія, як белы зімовы сьнег. ваш водар мне не […]...
12. Буслы Скарыны Усміхнуўся малады друкар. Кніга, нібы бусел, на руках Разгарнула крылы, каб ляцець. Віктар Шніп “Буслы Скарыны”- вобраз адпаведны, Адразу хочацца […]...
13. Падзяка Крапіве Памяць жывіць чалавечую душу, Аснова жыцця, што закладзена ў нас. Пра Крапіву сказаць я мушу: Баек важкіх падарыў нам ў […]...
14. Дагараюць свечы Дагараюць свечы, адыходзіць час. Запануе Вечнасць і не стане нас. Застануцца толькі гоні ды вятры, могілкі-пагоркі верныя сябры. Успамінау клунак […]...
15. Ой, суніцы чырвоныя Промні сонца – вавёркамі, Гулкі бор на дваіх, Чырвань-ягады зоркамі У далонях тваіх. Не чаруеш замовамі, Дый на што іх […]...
16. БАЛАДА РАМУАЛЬДА ЗЯНЬКЕВІЧА (1.02.1811-11.09.1868) Сярод начы, як выбух, навальніца. І ты прачнуўся, каб перахрысціцца, І, падышоўшы ў цемры да вакна, Глядзіш у дождж, […]...
17. Зачараванае месца Пас. дзеравенькам і дварам, пакінутым чалавекам. Зачараванае месца. Там, за крапляю, кропля, Вада ледзь сачыцца, Наступае балота, Не калосіцца жыта. […]...
18. Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
19. Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
20. Трывожна стынуць ліхтары Трывожна стынуць ліхтары Паміж дамоў… Мільгаюць зоркі. I поўняў жоўтыя шары У лёдзе лужаў на двары Ляжаць бязліка. Спяць пагоркі. […]...
21. Лявей Дзе ўлада правая – паэты левыя, Ад левай ўлады – ідзе правізна. Дзе былі чырвоныя – былі і белыя, Было […]...
22. Пралеска Белыя бярозы Спалі на узлеску, Як сваю галоўку Узняла пралеска. Тоненькую ножку З-пад пярыны белай На зямлю пралеска Ставіла нясмела. […]...
23. Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
24. Чараўніца ноч У марскім бяздонні Гасіць ноч паходню сонца. Цёплыя далоні Распрасцерліся бясконца. У залатыя зоркі Таямнічы плашч расшыла, Сонныя пагоркі летуценнямі […]...
25. Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
26. Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...
27. У прыроды свае законы У прыроды свае законы – спаконвечныя. Калі засыхаюць крыніцы – плытчэюць рэкі і рачулкі, якія жывіліся імі, чэзнуць хмызнякі і […]...
28. Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
29. ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...
30. Белпрусі Ці ёсць яшчэ зямля ў свеце З такім блакітным мірным небам?, Дзе так смяюцца і гуляюць дзеці, Дзе так духмяна […]...
31. Як быццам выціраюць памяць сны Як быццам выціраюць памяць сны. І ранак пачынаецца аднова. Сапраўднае жыццё цяпер бяжыць. А сон – для адпачынку тут аснова. […]...
32. Прыедзь у край мой ціхі Прыедзь у край мой ціхі, Тут продкаў галасы, Тут белыя бусліхі I мудрыя лясы. Хапае на Палессі I сонца, і […]...
33. Ты не пытай мяне хто вінаваты Ты не пытай мяне хто вінаваты Ў тваіх няшчасцях і кумірах, Хай досвед твой так жудасна багаты, Хай чорт табе […]...
34. Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
35. Не думала Не думала, а восень прыпыніла, І не гадала, ды зіма знарок знайшла. Чаму ж ты, сэрца, мне дзьвярэй не зачыніла, […]...
36. Твае вочы Твае вочы мяняюць колер, І мне колеры гэтыя любыя: Светла-жоўтыя мілыя сонейкі, І кашэчы зялёны прыжмур, І блакітна-зялёныя хвалі, Што […]...
37. Птушкі з казкі Птушкі з казкі Сыйдзе лёд – на возеры “аблокі”: лебедзі, прыгожыя, бы ў казцы, што з краёў вярнуліся далёкіх, што […]...
38. Я мінулае ў рукі бяру! “Я мінулае ў рукі бяру” Я мінулае ў рукі бяру Пажаўцеўшае фота з альбома Першы клас, тут у школу іду […]...
39. ЗГРАЯ Як прыдзе ноч, я зноў зайграю на мяккіх струнах цішыні і, можа, ваўкалакаў зграя вачэй чырвоныя агні запаліць у лясной […]...
40. Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...