Верш Нас па галовах секлі зоркамі

Ещё вершы:

1. Гадзіннікі не цікаюць Гадзіннікі не цікаюць – Гадзіннікі ўцякаюць. I каюцца вялікія, I трыумфуе Каін. Хоць інтэграл – не інтрыган I ў суму […]...
2. Да нас даходзіць пакрысе Да нас даходзіць пакрысе, Што жыхары зямлі мы ўсе, Ахвяры і астрожнікі, – Чарнобыля заложнікі. Хлапчук на цацачным кані Гукае: […]...
3. Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
4. Да сцюжы зімовай далёка яшчэ Да сцюжы зімовай далёка яшчэ – Прадрогшага неба спакойная просінь. Бывае, што з раніцы дожджык маросіць, А ў поўдзень па-летняму […]...
5. Хвала цытаце He родных бацькоў, маму ці тату, якія ад крыўдаў давалі сховішча, уславім яе ўсёмагутнасць Цытату, што выйсце пакажа з любога […]...
6. На суровым сваім рубяжы На суровым сваім рубяжы Горад падаў грымотнай сцяною. З камяніц паляцелі стрыжы Проста ўвысь, проста ў неба начное. Білі ўнізе […]...
7. Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
8. Твае недамоўкі, мае недаверы Твае недамоўкі, мае недаверы Расплавіць спагадна ратунак вачэй, I выплача рэўнасць няспаных начэй Твае надамоўкі, мае недаверы. Рассеюцца здані, прывіды, […]...
9. Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
10. Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...
11. Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
12. Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...
13. Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...
14. Застанься Застанься. Ноч у чэрвені плыве Да досвітку сляпым, кароткім шляхам. Давай прысядзем моўчкі на траве, Што прарасла пад неба зорным […]...
15. Сто з ста Куля ў галаве засела, яшчэ пасля той вайны. Не бачыла куды ляцела і трапіла у чужыя сны. Той год, тая […]...
16. Сон не ў руку Сон не ў руку Азмрочана свята. На сэрцы нуда. Сягоння сябе, як ніколі, шкада. Кахання твайго мне не трэба дарма, […]...
17. Частка 3. Да 350-годзьдзя вайны Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь такая стала Пасьля гэтае вайны: Пад накінутым арканам, Народ прымусам вялі. […]...
18. Ручай Сачу празрыстыя струмені Сярод сутоння серабра. Санлівай сіні сум асенні Спяшаю ў песні пасабраць. Звініць званком звонкагалоса, Задумна зойдзецца здаля. […]...
19. …Якое неба выблісне з аблок *** Якое неба выблісне з аблок!.. Нібы кране істоту раптам неруш, Нібы з душы здымае боль і немач Яго бясконцай […]...
20. БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...
21. Храбрасць, смеласць, мужнасць, адвага Храбрасць, смеласць, мужнасць, адвага, Непахіснасць, рашучасць… – ? Няўжо Не мужчыны стаялі пад сцягам На ахове сваіх рубяжоў? I няўжо […]...
22. ВЕТЭРАНЫ Вас жыццё не спісала ў запас, Той мінулай вайны ветэраны, Ды няумольны прыспешвае час, І не гоіць салдацкія раны. Гэта […]...
23. Захапляе-заварожвае Захапляе-заварожвае Пушчаў, рэк, азёр зямля… Ах, якая ты прыгожая, Беларусь мая! Між Літвою, Украінаю… Для ўсіх нацый ты свая… Ах, […]...
24. Сцішэлі водгукі вайны Сцішэлі водгукі вайны. Зжаўцелі фота – у альбомах. А маці тыя ж бачыць сны – Як сын вяртаецца дадому. Вось […]...
25. Сасна шаптала баравая Сасна шаптала баравая, І не аспрэчваў мох балотны: “Шляхоў зваротных не бывае Для тых, хто ў сьвет прыйшоў сьмяротным…” А […]...
26. Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
27. Чакай Чакай цягнік, чакай, чакай, чакай Ніколі ён не прыйдзе ў гэты край. Бо ў краі ані рэек, ані шпал. Чыгунку […]...
28. Перад бурай Што бачу? – ўсё цiха, ўсё спiць пад няславай… Цi ж праўда? – няўжо гэта вораг асiлiў? Няўжо ўсе байцы […]...
29. Да 350-годзьдзя вайны. Ч-2 Частка 2-я. Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь… з табой што стала Пасьля гэтае вайны… Калі Сьмерць […]...
30. Пацук Усмешка па твары тваім прабегла, А ўнутры сядзіць пацук. Ён нулі там малюе крэйдай І крыжыкі ставіць у кут. А […]...
31. МiЛАШЫ Прапалi з карты Мiлашы (Прапалi – бы са свету), Але гайдаюцца ў цiшы Бярозкi – дрэвы-спарышы – Цвiтуць вясной ранеты. […]...
32. КАХАННЕ – НЕ ЛЮБОЎ Сладку ягоду рвали вместе… (з песні) Салодкіх ягад прыгаршчамі рваў, Карміў з зайздросным смехам напаследак. Няўжо ты, любы, ўсё мне […]...
33. Лета Сцюжа, завея, на сэрцы холад. Нема душа пяе пра злосць. Нехта чорнай рукою пиша, Штосьци лета у нас не збылось. […]...
34. З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...
35. Вайна А мы, з братам, аднойчы на войну пайшлі, А з вайны мы зь ім толькі адну сьмерць прынясьлі І на […]...
36. БАЛАДА ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА (1790-12.03.1851) Зноў дождж ідзе змываючы сцяжыны, Якімі нам вяртацца ў родны свет, Дзе беларусы ёсць, а ў іх Айчына– Як […]...
37. Бяда, сябры мае! Бяда! Бяда, сябры мае! Бяда! Хварэе ўсё: зямля і нетры. У нас усё брудней вада І ўсё задушлівей паветра. Вакол дымліва […]...
38. Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...
39. Мой век Болем агучыць зямныя вякі Ён, ад пажараў чорны. Гойстрыя смерць шчэрыць клыкі – Пякельны, Пячорны. Сталлю не раз дратаваў і […]...
40. Балада снегу Падае снег на сэрца, He баючыся растаць, Бо сэрца на песню бярэцца – На цэлы свет спяваць. Куды ж ты, […]...