Верш Дзякавічы
Дзякавічы – суседка маёй Вятчын.
На самым плячы Князь-возера,
Якое яшчэ называюць Чырвоным.
Ты, як вогненная Хатынь,
Ў маім сэрцы – балесным звонам.
Што ніколі не адбаліць.
Не забудзецца, не аддзячыцца
Жах смяротны тых зараніц,
Што слязамі замучаных плачуцца…
Наляцелі на мірных людзей
Фашысты ваўкамі знянацку.
Падманулі, што трэба хутчэй
На кантроль ім сабрацца па-брацку.
І загналі у хлеў.
І жывых, як авёс,
570 іх спалілі.
Божа, як жа Ты не упаў з нябёс –
Як матулі ратунку ў Табе прасілі…
Мне здаецца, што і пасюль,
Як у Дзякавічы прыеду,-
Чутны крыкі і стогны матуль –
Ва ўсіх дрэвах, крыжах,
Ў кожным следу.
Там бязвінныя душы людзей
Птушкамі, кветкамі сталі.
Абярэгамі на вадзе –
Зорныя возера хвалі.
Дзякавічы і мая Вятчын –
Адны з тысячаў нашых Хатыняў.
Як вечны ўспамін-напамін,
Што памяць ў вяках не загіне.
Ещё вершы:
- Аксёнчыку Аляксею Маю Вятчын паміж балот, ядлоўцаў Паліў у сорак трэцім супастат. У хлеў зганялі й будаўцаў, дзякоўцаў. Ў агонь, як хлам, […]...
- Цётка Піўнушка Цётка Піўнушка, цётка Піўнушка… Горкі падтэкст мае гэта мянушка. Бо Вольга Васільеўна адгаравала. Гарэлкі ж ніколі ўсмак не каштавала. Піла […]...
- Мая Жыткаўшчына Край мой азёрны, ціхі, – Край першароднай красы; Дзе ў двары заходзяць бусліхі, І рогі дараць на шчасце ласі. Тут […]...
- Асірацелыя хаціны Дзе я расла – зелянеюць палі, Дзе я хадзіла лясамі, Там стаяць курганы, Насыпкі зроблены намі. Дзе я жыла – […]...
- На Свіцязі Калі я з возерам спаткаўся, Здаўна Міцкевіч што ўсхваляў, Дык ў месца гэта закахаўся, Бы… свіцязяначку спаткаў. Ці з чар […]...
- Там яна Там яна, дзе з небам сінім Лес гамоніць трапяткі, Дзе з бярозкаю асіна, З ясным ясенем рабіна Абняліся на вякі. […]...
- Маё цярпенне Маё цярпенне, мой крывавы боль – Што значаць перад мукамі мільёнаў, Дзе безнадзейны стогны родзяць стогны, А слёзы грызуць вочы […]...
- Па сняжку, па ільду Па сняжку, па ільду – Па каханаму следу Да цябе я прыйду. Да цябе я прыеду. А з далёкіх краёў […]...
- Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...
- На Возеры Нас возера прысніла Нас возера вязло і літасці прасіла Кляновае вясло Спакойная вада На беразе вуголле А нехта спіць, відаць […]...
- Што мне рабіць? Што мне рабіць? Куды мне дзецца? Ратуйце, людцы, ад бяды! Мне “знесла дах” ад песень Лепса – Сама не ведаю, […]...
- БАЛАДА ВІТАЎТА ВЯЛІКАГА (1350-1430) …Вязуць карону, як ваду жывую, Старому князю, у якога ёсць Усё і ўсё ў часіну залатую Было і быў […]...
- Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы Грымяць калёсы, адбіваючы ў душы, Скрыпіць-рыпіць цягнік на паваротах. Праносяцца ў акне сталбы балотныя, Аблокі, лужыны, палі, лясы дрымотныя, А […]...
- Калі б наперад людзі ведалі Калі б наперад людзі ведалі І тое загадзя спазналі, Што іх чакае ў Дамадзедаве Ў гаротным аэравакзале! Яны бы планы […]...
- Нас возера прысніла Нас возера прысніла. Нас возера вязло. І літасці прасіла Кляновае вясло. Спакойная вада. На беразе вуголле. А нехта спіць, відаць, […]...
- ВОЗЕРА РУДАКОВА Паблізу ад возера Нарач ёсць возера Рудакова, адметнае глыбінёю, – нырнеш – не дастанеш дна. А жывяць яго крыніцы няспынна […]...
- Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...
- Літоука ЛІТОЎКА Над хваляй дробнай і імклівай І асокай, што ўся ў расе, Звісае голле вольх лянівых,- Літоўка чэрвень тут пасе. […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Бацька прыйшоў Бацька прыйшоў. На парозе прысеў, з працы нібыта вярнуўся дахаты. – Што ж ты адрокся, сынок, як і ўсе? Што […]...
- Парк Пазалаціўся парк і дрэвы пасмутнелі, І шум не той, і звон ужо не той, Які паслухаць вы хацелі Кожны раз […]...
- Званы (Беларуская балада. XVI стагоддзе) – Што, званы, вы захадзілі, Так трывожна зазванілі? Хіба можна Так пужаць Ноччу соннай Гараджан? – Мы пачулі: Недалёка Свішчуць […]...
- Песня юных падарожнікаў З вакон глядзім наўкола, глядзім у сто вачэй. Хутчэй бяжыце, колы, хутчэй, хутчэй! Вабяць нас, вабяць нас сонца і прастор. […]...
- Самота Папялушкі Самота Папялушкі Падыходзіш з посвістам ветру. На далонях тваіх – каралі Дзён мінулых бяссонных спатканяў – Падыходзіш з посвістам ветру. […]...
- Яна адна Яна адна, Зямля вякоў, Адкуль Жыццё пачатак брала Шчырай верай. Здалёк відна Зямля бацькоў, Матуль, Дзе песня б’ецца Перапёлкай шэрай. […]...
- Прагулка на выратавальным катэры Прагулка на выратавальным катары Адчаліўшы ва ўсёй красе, пакінуў ззаду пляж стракаты, па гладзі возера нясе мяне выратавальны катар. А […]...
- Есьць зялеза іржа Есьць зялеза іржа, Крыж дубовы трухлее, Белы сьвет крые мжа, Калі зьбегла надзея. Доля вяжа хатуль З лахманамі, крысьсём, Ад […]...
- Адчай (Сербская балада. XIII стагоддзе) Уцякайце ж вы, нашы дзетачкі, А куды ўцякаць – мы не ведаем, Ратавацца як – не навучым вас: Жываглот ідзе […]...
- Перад мальбертам Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябёс, Каб ласкай Божай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
- Зайшоў ужо над рэчкаю Зайшоў ужо над рэчкаю Круг сонца залаты, І шэпчуць казку даўніх дзён У жоўцені лісты. Далёкі голас чутны стаў, Далёкі […]...
- Тут памірае любоў Забойства, забойства!! З крывёю і вогнішчам. І слёзы з вачэй Перад цмяным позіркам. Малога хлопчыка Абдувае полымем. Плач! Гора! Стогны! […]...
- Балада аб сыне (Ўступленне) 1. Дзева ў калысцы люляе дзіцяці, Сон зберагае, радзімая маці, Долю шчаслівую кліча з нябёс, Просіць палегчыць пакутны іх […]...
- БАЛАДА УСЕВАЛАДА ІГНАТОЎСКАГА (19.04.1881-4.02.1931) Халодны пісталет, як чорны лёд, І час такі ж, як чорны пісталет. Ты ведаеш: харошы ў нас народ, Ён– […]...
- Не дачакаўшыся сыноў а д т у л ь Не дачакаўшыся сыноў а д т у л ь – З вайны вялiкай, з прорвы апраметнай, Сышлi ў магiлу тысячы […]...
- Я да радні прыеду летам * * * Я да радні прыеду летам І спаць на сене папрашу. Адныя думкі ўжо аб гэтым Мне лечаць […]...
- Зюзя У зімы ёсць прыяцель, І завуць яго Зюзя. Па народным павер’і, Ён у лесе блукае. Дзесьці ў нетрах глухіх Зюзя […]...
- Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
- Засынаюць вятры у палёх Засынаюць вятры у палёх, Птушкі ў гнёздах, Звяры у пячоры, Ды не сню толькі я прайдох Гэтым жнівеньскім адвячоркам. Што […]...
- Мамант Адчуеш стогны, лямант, енкі і трызненні Бо кожны мамант не маленькі Ў пацяпленні пабаіцца Рашуча йсці на крыгалом на Поўні […]...
- Браслаўскія азёры Браслаўскія азёры – Прасьветлая вада. Купаюцца тут зоры – І гіне ўся бяда. А хаты, агароды Сьвітання сырадой П’юць, як […]...