Верш Птушкі вечнасці
Мае дзяды далёка ад мяне –
У вырай птушкай адляцелі.
Таго, магчыма, не хацелі.
Ды час паклікаў да сябе.
Варушыць вецер памяць роду –
І птушкі вечнасці ляцяць.
Мне болю страты не суняць,
Не супыніць да зор палёту.
Сумуюць птушкі ў зорных далях,
Глядзяць з нябёсаў на жывых.
Вясной пашлюць да нас зямных,
Каб абудзілі час у трэлях.
Ещё вершы:
- Як размаўляюць звяры і птушкі Закаханы ў жыццё і ў кожную мушку, Я іду каля хат і росных садоў. I са мной размаўляюць звяры і […]...
- Толькі птушкі могуць так любіць Толькі птушкі могуць так любіць Неба сінь, вясны прастор бязмежны. Толькі ім, свабодным і бязгрэшным, Так салодка і прывольна жыць. […]...
- Птушкі А птушкі ляцелі высока, Краналі крылом гарызонт. На поўдзень, напэўна, далёка, Далей бы ад гэтых турбот. Радзіму пакінуць нялёгка: Свае […]...
- Я помню ўсё Я помню ўсё. Я помню ўсіх… Я помню ўсё… І што юнацства як уздых, І маладосьць быццам лісьцё… Я помню […]...
- Птушкі з казкі Птушкі з казкі Сыйдзе лёд – на возеры “аблокі”: лебедзі, прыгожыя, бы ў казцы, што з краёў вярнуліся далёкіх, што […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- Ляцяць белакрылыя птушкі Пабачыўшы многа краінаў, Малюючы розныя стужкі, На Бацькаўшчыну, на Радзіму Ляцяць белакрылыя птушкі Ляцяць і жадаюць убачыць: Блакітныя рэкі Радзімы […]...
- О, птушкі О, птушкі! Ціўкаюць, звіняць, Шапочуць, каркаюць, шчабечуць… Яны не могуць не спяваць, Не перагуквацца аб нечым. У тым – прырода […]...
- Мне падалося Мне падалося быццам мы радныя, Як ня былі, напэўна, мы ніколі. Тваіх вачэй заранкі маладыя Над маім дахам коўзаюць паволі. […]...
- Помніце, як птушкі грыбнікам высвіствалі Помніце, як птушкі грыбнікам высвіствалі I пра неруш песні на прамень нанізвалі?.. А як пруцца – бачылі – напралом з […]...
- У пераходзе Зацятыя ў карагодах Бягучай у метро гурбы, Шмат крамаў у пераходах, Дзе кветкі пад густ ёсць любы. Што колераў і […]...
- Караблі Па казачных далях У нябесным прасторы Плывуць караблі Абмінаючы горы. Плывуць над палеткамі, Плывуць над лясамі… Вы бычылі свет! Мне […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
- Начны птушыны плач Не плач, птушка, уначы, Давай лепей памаўчым. Паглядзiм на вырай зорны, Аксамiтны ён, не чорны. Не стагнi, на сэрцы млосна, […]...
- Прабач мне, Мінск! Прабач мне, Мінск! Ізноў цябе мінаю, Хоць сэрца напаўняецца журбой Што з вышыні палёту ледзь пазнаю Паміж лясоў знаёмы абрыс […]...
- Што ж так да зорак * * * Што ж так да зорак прыцягвае нас? Можа, і праўда: мы – дзеці нябёсаў? Прагна і пругка […]...
- Патанулі ў шэрані дамы Патанулі ў шэрані дамы, І прысады шэрыя ў тумане… Сярод адзіноты і зімы – Ты прызнач мне новае спатканне, Нагадай […]...
- Вясновы ранак Вясновы ранак… ********************* Ранак вясновы. Сонейка ззяе. Пестую словы, Ў сказы збіраю. Ў цукар макаю Горкія ўпотай Ды апранаю Іх […]...
- Я к табе прылячу Я к табе прылячу Шызакрылаю птушкай, Каб хоць крышку суняць І суцешыць твой боль. Слёзы, беды твае Знае толькі падушка, […]...
- Ляціць цягнік, грукоча Ляціць цягнік, грукоча па стыках жорсткіх шпал… Пра нешта там ляскочуць калёсы абапал дзьвух рэек паралелных… І шум, і звон, […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- Я не магу не сніцца Вам Я не магу не сніцца Вам, Калі іду ў начное поле, Дзе лёс глядзіць вачыма болю… Я не магу не […]...
- Дзедава субота Ціха пад вокнамі дыхае вечар. Ноч атуляе стамлёныя плечы. Зорных нябёсаў таемнае веча Душы Дзядоў выпраўляе на стрэчу… На далані […]...
- Разам з людзьмі Я не скажу, што бачыў свет. Але на моры і на сушы Жывых людзей жывыя душы Ў маёй пакінулі свой […]...
- Сінін Сінін – сінічка, вёсачка – крынічка, Над галавою жураўліны клін. Матуліныя казі над калыскай – Мінулага дзяцінства ўспамін… Ты мая […]...
- Мама, дай квяцістай хусткі – Мама, дай квяцістай хусткі? – Вось гарэза-непаседа! I куды ты? – Буду хутка. – Ну а ўсё-ткі? – На […]...
- СВАЯЧЧЫНА Ны сыйшліся шчэ хмары над намі, Вогень ведаў з мінуласцяў даўніх Гучным гоманам дае аб се ведаць, Не аддалі Сваяччыну […]...
- Ланцужковае трызненне Тры колеры вазьму: пурпурны, жоўты, чорны І намалюю ў пространі сябе У выглядзе маленькага дракона, Які пазычыў крылы ў птушкі […]...
- Касманаўт заўжды пасля палёту Касманаўт заўжды пасля палёту Прывыкае да зямлі ізноў. Думаю пра гэта я з палёгкай: Мы ўвесь час вяртаемся дамоў. Век […]...
- Родныя мясціны Тут некалі цякла рака, Па берагах алешнік рос, І невялічкія луга, Акутваў лютаўскі мароз. Гулялі хлопцы тут у хакей, І […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- ЗІМНІ ЛЕС Сасновыя галінкі Гуляюць са сняжком, Ссыпаючы іскрынкі Гуллівыя цішком. На дрэве пакалечаным, Ўчапіўшыся за сук, Хваробу дзяцел лечыць: Дзе ж […]...
- Непаўторнасць Прыходзіць жа аднойчы Такая вышыня: Глядзяць прыроды вочы Штоночы і штодня. Глядзяць табе насустрач, Глядзяць табе наўслед. I ты ўжо […]...
- Яблыні У валкі сакавіцкімі граблямі Над дамамі аблокі сабраныя. Між дамоў сталі ў роспачы яблыні, Беспрытульнаму лёсу адданыя. І, нібы жабракі […]...
- Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...
- Быць паэтам Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі і дрыжым. Давай пакінем узбярэжжа I зорнай сцежкай пабяжым. Чаму няёмка і нясціпла? […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- Ландышы Я іх табе вясной прынёс З зялёнае лясное далі. Празрыстыя крупінкі рос, Яшчэ на лісцях трапяталі. Пачырванела ты ў адказ […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...