Верш Адрынуты
Дзіця заснула на маіх руках…
Яно ляжыць маленькае такое,
Але ужо адчуць паспела жах,
Адрынутасці боль і сэрца злое.
Ласкавы будзьце, адкажыце мне,
У чым жа гэта немаўля павінна?
Яму матулі роднай не стае,
І бацька не пакліча яго: “Сыне!”
І не абдымуць з цеплынёй яго,
Пяшчотныя заўсёды рукі маці…
Адрынуты… Гляджу з нямой тугой
На пакалечаны бацькамі лёс дзіцяці…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Матуліны рукі З маленства яны нас Да сэрца гарнулі, Пяшчотныя, добрыя Рукі матулі, Што з ранку працуюць Няспынна і лоўка – Дачушку […]...
- Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...
- Пакляніся мне “Пакляніся мне, любы мой сыне, Што не здрадзіш ты роднай Айчыне І жыццём сваім, сыне адзіны, Бараніць будзеш нашу Радзіму. […]...
- Маленькая дзяўчынка Маленькая дзяўчынка аднойчы запытала У п’янага радзіцеля: “У чым жа сэнс жыцця?” І бацька спрабаваў ёй адказаць. Ды мала было […]...
- Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
- Мне сніліся рукі твае Мне сніліся рукі твае ‐ пяшчотныя і нясмелыя, кволыя, ціхія, белыя. Мне сніліся рукі твае ‐ даверлівыя і гарачыя, смуглыя, […]...
- Бацька Неман Наш бацька Нёман Ціхі у маю Кудысь з усходам паспяшае І толькі качкі да бабры З ягонай сілай граюць. Ён, […]...
- Наша каляда Шчыра радуецца маці – Свята сёння ў яе хаце: — Дзеці з розных гарадоў Паз’язджаліся дамоў: Тры нявесткі, тры сыны […]...
- О, мова, родная скажы О, мова, родная скажы, За што цябе так катавалі? Распялі з богам крыжы Цябе нялюбай называлі. Няўжо, панове, вы зьвялі, […]...
- БАЦЬКАВЫ ГУСІ Ловіць татка плотак на Дняпры, Мамка гулянятам ладзіць клетух… На глухім стаіўшыся двары, Я на смак спрабую цыгарэту. Бацька п’е […]...
- Дзіця, паэт і маска Дзіця яшчэ не знае стратаў. Яно яшчэ не носіць маску. Дзіця гуляе з рутай – мятай І верыць самым лепшым […]...
- ЛАГОДА Рандо Лагода мне твая – прыгодай. Зноў абвяргаючы нявіннасць Маёй жаночае прыроды, Чакаю я, калі абдымуць Далоні моцныя… Нязгоду Маю […]...
- У калыханку сыну Свет мой – голенькі ды босы, Мой бялюткі бацянок, Засынаеш, як дарослы, – Пад галоўку кулачок. Спі… Зырчэйшая за лотаць […]...
- Уяўнасць Сцежка вузенькая ўецца Ад дарогі к хаце. -Як там вам цяпер жывецца, Бацька мой і маці? Я іду з дарогі […]...
- Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
- Вецер-гарэза Вецер-гарэза Хіліць галіны Самотных бярозак На ўскрайку сяла, Лагодзіць пяшчотныя Рукі рабінаў… І яблыкам сьпелым Цяжарыць зямля....
- Ты мне інакш не гавары Ты мне інакш не гавары. Усё вастрэй аб доме памяць, Калі ў скверы на кастры Зноў восень дворнічыхі паляць. Гарыць […]...
- Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...
- Пісьмо ад сына Пісьмо ад сына Вось і пісьмо на парозе, “Мар’іна Горка. Спецназ”. Думкамі маці ў дарозе, Толькі б прыехаць у час. […]...
- Атрасіны А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся. Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем, Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча. […]...
- Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
- Казка пра хлеб Жыў стары са старой, Зямлю аралі, хлеб нажывалі, I было ў іх сямёра дзяцей. – Выраслі, дзеткі, Трэба й справай […]...
- Мяккія рукі (З народнага) На белым свеце Жылі дзве сяструлі. Аднаго бацькі, Адной матулі. А лёс, як звычайна, Дзяліў адпаведна: Багацце – багатай, А […]...
- Зварот да Купалы ЗВАРОТ ДА КУПАЛЫ Па роднай старонцы душа забаліць, – Пачую здалёк: загукала. Вяртаюся зразу ў дзяцінства, калі Звяртаюся я да […]...
- Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
- Я збудую сабе краіну Я збудую сабе краіну. Яна будзе прыгожай, як кветка. Яна будзе магутнай, як вецер. Яна будзе пяшчотнай, бы вусны. Яна […]...
- Ён не заве яе зусім у Парыж Ён не заве яе зусім у Парыж. Яна і не чакае запрашэння. Суцішак горкай слотай закрычыць… Ёй не абдымуць вострыя […]...
- Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...
- Тая хата Тая хата была як маці – Цёплай, утульнай, лагоднай… І давала свайму дзіцяці Ласку светлай душы і роднай. Тая хата […]...
- Пяро Пяро. Рыпець пяро заўжды павінна, Яго няма ў тым віны, Калі прыліпне лускавінай Ганьба хвалебнае маны. Рыпець пяро заўжды павінна […]...
- Прыгажосць Прыгажосць Ў віхуры цемрадзі і злосці, Ў будзённай шэрай чарадзе Нам ёсць патрэба ў Прыгажосці Не менш, чым ў хлебе […]...
- Самаму светламу пачуццю прысвячаецца Самаму светламу пачуццю прысвячаецца… Мне заўсёды цябе не хапала: у вясновым п’янкім паўзмроку, дзе чаромха пялёсткі губляла ў рачаін гаманкіх […]...
- Гляджу я на азербайджанку – Гляджу я на азербайджанку, Палошча яна бялізну. Сонца далёкага ранку Мяне нечакана пранізвае. Бачыў аднойчы гвінейку, Таўкла яна сорга […]...
- Адзіная, як маці! Адзіная, як маці! ************************************* Не трэба мовы роднае цурацца – На покуце ёй месца, ля святых. Я беларусам маю гонар […]...
- Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
- Вандроўніца-сцежка Вандроўніца-сцежка на золку пакліча За вёску ў лес за сабой павядзе, я кошык вазьму і па сцежцы, па звычнай, пакрочу […]...
- Дзіцячы сад Я люблю дзіцячы сад: Тут усё ідзе на лад. Раніцай я прыхаджу, У люстэрка я гляджу, Ці папраўлена спадніца, Мне […]...
- Першая сустрэча Першая сустрэча Вось і стрэліся ўпершыню. Гляджу на ружовы тварык. Два месяцы у вышыню Ляцелі малітвы-мары. Шкада, што змарыў цябе […]...
- Алёна Запляталі у косу, стужачку чырвону, Выдавалі замуж дзяучыну Алёну, Без яе згаднення, нават не спыталі, У белае адзенне яе апраналі […]...
- Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...