Верш Гляджу я на азербайджанку
–
Гляджу я на азербайджанку,
Палошча яна бялізну.
Сонца далёкага ранку
Мяне нечакана пранізвае.
Бачыў аднойчы гвінейку,
Таўкла яна сорга ў ступе.
На успаміны нейкія
Сэрца азвалася стукам.
Спрадвечныя звычныя рухі,
Да болю знаёмыя жэсты.
Здаецца, вось гэтыя рукі
Кармілі мяне ў маленстве.
А вочы жаночыя свецяць
Усюды так мудра і добра:
Усе сялянкі на свеце
На маці маю падобны.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
- Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
- Сум. На здымкі гляджу я Сум. На здымкі гляджу я – пазіраеш з іх ты. Ні аб чым не шкадую, не палю і масты. Не […]...
- Гляджу на глобус – шар жывы – Гляджу на глобус – шар жывы – i чую шэпат я травы, i бачу, як на паплавы Лятуць вясною журавы, […]...
- Калі гляджу на неба сінь Калі гляджу на неба сінь – Прыпамінаю твае вочы. Калі гляджу на твае вочы – Прыпамінаю неба сінь. Угледжу ледзь […]...
- Гляджу ў блакiтныя вочы Гляджу ў блакiтныя вочы I бачу бяздоннае неба, Як зоркi мiгцяць сярод ночы – Мне ж болей нiчога не трэба. […]...
- Сірочыя вочы Рэклама мяне давяла да прастрацыі – Імклівы прагрэс па галактыцы крочыць… Крывавым адбіткам на цывілізацыі Паставілі кропку сірочыя вочы. Не […]...
- Гляджу у блакiтныя вочы Гляджу у блакiтныя вочы I бачу бяздоннае неба, Як зоркi мiгцяць сярод ночы – Мне ж болей нiчога не трэба. […]...
- І гляджу я на горад — бы мастак на натуру І гляджу я на горад — бы мастак на натуру. Мы равеснікі з ім. Архітэктура – то бок гмахі з […]...
- У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
- Гэтыя бровы ўразлёт Гэтыя бровы ўразлёт, Гэтыя вольныя вочы Могуць з душы скінуць лёд, Могуць дашчэнту сурочыць. П’ю смелы зірк па глытку, I […]...
- Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...
- На жыццё не гляджу праз шчыліну На жыццё, ня гляджу праз шчыліну, На жыццё, я не хмуру вачэй. Як працую – стамлюсь, адпачну на хвіліну І […]...
- А старая, гляджу, распагніціла печ “А старая, гляджу, распагніціла печ”, Ды паленамі дно аблажыла, Качаргу абхапіла, нібыта той меч! Страхаў, дымам вакол, напусціла. З крыкам: […]...
- Пад’яжджаючы да Мiнска… (урывак) Сягоння з апошнiм вайсковым бiлетам Дадому, дахаты са службы я еду. I вецер дняпроўскi задзьмухаў старанна З маёй гiмнасцёркi пылiнкi […]...
- На лекцыі, дзе зараз я сяджу На лекцыі, дзе зараз я сяджу, Мяне няма. Лячу, гляджу – унізе акіян, А вось і край, дзе ты жывеш, […]...
- Сябраваць або кахаць З кватэры выхаджу, з кватэры выхаджу, Iду я да цябе прыгожы і прыбраны. Букет кветкаў вялізны табе я прынясу Які […]...
- Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
- Ягадка Апошняя ягадка ззяе На лісцях цудоўных зялёных І так да сябе прыцягае, Паставіцца нельга адмоўна. Бярэш яе ў рукі пяшчотна, […]...
- ШТУЧНАЕ СВЯТЛО Бывае так працягла ноч, Што дню, здаецца, не саступіць Але будзільнік б’е чагосць, І ўжо няма чаго марудзіць. Я узнімаю […]...
- Гляджу навакол Гляджу навакол i бачу: наўрад цi Ўнукi мае жыць будуць у праўдзе. Усюды хлусня, усюды чынушы Салодкiя спевы лiюць нам […]...
- Рэанимацыя Кафельныя сцены. Аперацыя. Адчыняю вочы, ці жывая? Кропельніца. Рэанімацыя. Сляза ад болю застывае. Наркоз яшчэ мазгі дзяўбе, Рукі, ногі здрацвянелі, […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
- Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
- Гляджу з надзеей я навіны Чарговая навіна Не здолела…ізноў Дабавіць пазітыву мне, Але… Мо сёння… Суседка добрая… Сама сабе… Кіроўцу абярэ… Махіны… Што завецца… Ўкраінай. […]...
- У дзень прысягі У дзень прысягі Няласкавы дзень І па-восеньску хмуры ды волкі, Нават сонца прамень Не пускаюць цяжкія аблокі. На плацу ўсе […]...
- НА АДЛЕГЛАСЦІ ДНЯ На адлегласці дня горад, дзе я хаджу, ем, нешта раблю і ахвярны бядзе. І гэтак да вечара, у каторы, калі […]...
- Мужу Уладзіміру Я спазнала шчасце лётаць. Маіх мрояў б’юць ключы, Бо прыгожы самы хлопец Мяне з сэрцам заручыў. Сваім мужным, чулым сэрцам […]...
- У АДКАЗ Птушачка мая, Галубка, Сумна тут табе адной, Да цябе пpыйду я хутка, Лягу побач тут з табой. Пахаджу па тых […]...
- Разбітыя мары …І мары былі залатыя, І гукі не рэзалі слых. Мы думалі, што не такія, Адрозныя мы ад усіх. Ды зараз […]...
- Вось яно – побач Вось яно – побач, а ўзяць – немагчыма. Дзве рукі поруч – здаецца, учынак. Нешта наяве – а веры няма… […]...
- Табе, з прытомленым сэрцам Табе, з прытомленым сэрцам, Прысыпанаму сівізной, Хочацца зноўку сустрэцца З далёкай сваёй вясной. З той, што выходзіла адвячоркам Да возера […]...
- Мінскія святы “Мінус дваццаць. Ветрана. І снежна. Вусцішна ад зімняга разбою…”– верш даносам пішацца няспешна. Добра й тое. Добра, што находзіць шчэ […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
- Аvе Mаrіа Звон кафедральны кліча на Аvе. З цесных завулкаў злева і справа Гуртам манашкі ў чорным адзенні Цягнуцца, быццам сумныя цені. […]...
- Мы усе адну памылку зрабілі Мы усе адну памылку зрабілі, Падаушыся у гэтыя гарады, Мы незваротнае штось згубілі, А што прыдбалі апроч нуды? Няуцям было, […]...
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...