Верш Рак-прамоўца

Ещё вершы:

1. Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
2. Ліса ў калектыве Барсук, Кабан, Мядзведзі два I рыжая Лісіца Рашылі ляда карчаваць Пад проса і пшаніцу. Пакуль там аглядалі пні I плошчу […]...
3. Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
4. Прыгоды мясніковічаў у Амерыцы Прыгоды Мясніковіча ў Амерыцы… Стыдоба, сорам…мозгу гвалт…- Хто выпусьціў такое чмо? Ды да Абамы… І колькі год параза за паразай…Як […]...
5. Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
6. Не кахала Разумею. Усё перамелецца Як на млыне праз Неман мука I раптам шчасце само не сустрэнецца А жыццё працячэ як рака… […]...
7. Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
8. Пахавалі мяне на світанку Пахавалі мяне на світанку І укралі прыгожыя думкі Я забыла як падалі зоркі Я забыла як плакалі дзеці У руках […]...
9. А хто ты? А хто ты? Ніхто! А дзе ты? Нідзе! Ты чалавек? Не ведаю! А як цябе зваць? А хто як заве! […]...
10. Крынічка мая дарагая Крынічка мая дарагая, Куды ад мяне ты ўцякаеш, Не хочаш, напэўна, сказаць, Дзе шчасцейка мне адшукаць? Якое так шчыра чакаю, […]...
11. Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...
12. Застольныя размовы пенсіянераў У сяброўкі імяніны. Стол накрыты з той прычыны. Шмат сабралася радзіны: Бабкі: Вера, дзве Галіны, Яня, Шура, два Іваны Перакульвалі […]...
13. З кожным грахом, жыцця рака мялее I З кожным грахом, жыцця рака мялее, Мяшок віны трашчыць, ды усё цяжэе Ды на душы, заужды нібыта здрада, Кудысь […]...
14. БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...
15. Рака За кустом стаиць рака, Белыя бярозы и зяленая трава Цягнуцца як грозы. З падцишка бяжыть ручай, Цягнецца да рэчки, А […]...
16. Дарога, вір і амфара – Дарога – прыстасаваная для хадзьбы і язды паласа зямлі, з разметкай і ўказальнымі знакамі, куды можна рухацца, а куды […]...
17. Што можна новага сказаць * * * Што можна новага сказаць у свеце, што стары, як мора? Калі пагас былы азарт, калі прамоўлена так […]...
18. Плача паветра Плача паветра, рака і поле, Гінуць звяры і птушкі і мора. Плача і стогне ўсё наваколле, Цягне сасна к нам […]...
19. Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
20. Пад адзін грэбень Цяпер ужо такіх выпадкаў мала. Успомніўшы дзявочыя гады, Жанчына ў полі раптам заспявала Ад жалю ці ад нейкае бяды. Узвілася […]...
21. Пачынае з новага радка Пачынае з новага радка Кожны год вясна свае адлігі. Сонцам напаўняецца рака I гайдае воблакі і крыгі. Ты мяне хоць […]...
22. Заборшчына – мая Радзіма Заборшчына – мая Радзіма, Тут усё мне да спадобы, сэрцу міла. І вёска так завецца нездарма, За возерам і борам […]...
23. Песня менестрэляў На папялішчы кахання Знікнуць былыя мары. Толькі гучыць у сэрцы Сумны напеў гітары. Плачуць бясслёзна вочы, Твар – як загіпсаваны. […]...
24. Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
25. БАЛАДА МІКОЛЫ СЕЛЯШЧУКА (4.08.1947-25.09.1996) З прыгожай і роднай самотнай краіны Паехаць да мора і там-патануць… Праз дождж па дарогах, дзе плачуць рабіны, Самотныя […]...
26. Мора Мора Я прачынаюся ў халодным ложку, У бялізне колеру мора. І хвалі яго гайдаюць паверхню. У абдымках роднай пустэчы – […]...
27. Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...
28. Пачуццю цёмнаму падлеглая Ты ўжо рассталася з уборам І ў ложка шлюбнае лягла, Свой сорам, свой жаноцкі сорам, Дрыжачая, перамагла. І ведаеш, табе […]...
29. Дазвольце Дазвольце, панове, у век гэты новы Мне вашу увагу крыху затрымаць Дазвольце мне слова, адно толькi слова Дазвольце мне слова, […]...
30. Павесялелі ўсе разлогі Павесялелі ўсе разлогі, Снягі праменнямі зняло. Павысыхалыя дарогі Завуць удалеч, за сяло. Пакіну стол, аловак, сшытак, Вазьму кіёчак – і […]...
31. Жыццё – не тлен! Не думай так! *** Жыццё – не тлен! Не думай так! Адкінь благія думкі! Бо свайго лёсу ты мастак І ты ў сілах […]...
32. Пазітыў Я ведаю, будзе поспех! Упэўнены, шчасце насустрач ідзе! Перакананы, ведае ўдача мой паштовы адрас, хто я і дзе! У большасці […]...
33. Зямное неба Гляджу я ў Ясельду-раку – Якая чыстая вадзіцца! Такой на ўсім мацерыку Нідзе вам болей не напіцца. Схаваўшы крыўды ўсе […]...
34. Завяшчанне Ў Натарыяльную кантору Стары, аднойчы, дзед зайшоў. Аддаў квіток аплаты збору, Сказаў: – Ну, ледзьве Вас знайшоў! Дарогу сёння паказалі […]...
35. Штодня Пускаеш думкі на свабоду, Выкорпваючы з небыцця Пытанне дня. Пытанне году. Пытанне цэлага жыцця. Як перадаць ад сэрца к сэрцу […]...
36. Чакаем У кожнага мора свая глыбіня. У кожнага сэрца свая таямніца. Крыло і хмурынка – Нябёсам радня. Сьпякоце крыніца сьцюдзёная сьніцца. […]...
37. Паразмаўляйце са мной Паразмаўляйце са мной, мне млосна. Хаця пра што-небудзь, Хаця аб нейкай лухце. Паразмаўляйце, прашу вас, Мне можна верыць, Але гэтак […]...
38. Што тварыцца з вамі, людзі? Што тварыцца з вамі, людзі? Дзе ваш сорам? Гонар дзе? Што зрабілася з краінай, У якой вы жывяце? Дзе сцяг […]...
39. А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
40. Куды плывуць караблікі Блішчаць на сонцы капелькі нявысахлаю смолкаю. Куды плывуць караблікі рачулкаю Вясёлкаю? На іх запалкі – мачтамі, Сцягі далёка бачныя. Барты […]...