Верш Шыпшыньнік
Шыпшыньнік.
Не енчу дзіцяткам малым,
Што прагне пернікаў і цукра,
З жаданьня кімсьці быць любым,
З самоты горкае атруты.
Бо ёсьць воля, за вакном,
Па шыпшыне чэпка-колкай,
Гойсаць зграйным вераб’ём,
Дзеўбць шыпшыньнік між іголак.
Бо ёсьць воля, праз імжу,
Праз абставінаў супольнасьць,
Падаць з кроплямі дажджу
Ў межы, дзе рупілісь продкі.
Бо ёсьць воля, гэту чырвань
Прыняць сэрцам як прытулак
Ды паліць агнём шыпшынным
Душы стылую атруту.
-04.11.16.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” ДЫПЦІХ “ВОЛЯ” І. СВАБОДА Воля чужая з воляй маёю Ў калейдаскопе без паўтарэння; Бой незваротны імчыць над зямлёю, Распачынаючы ад […]...
- Капяж Дай паглядзець на лепшага сябе Апошнім разам – у неба срэбра. Неба сугучнай хуткасцю ўпадзе У мора кроплямі. Так трэба. […]...
- Гэта справа Гэта справа ганебных рабоў-пакланяцца і падаць. Наша справа-стаяць, уздымацца, ісці. Наша Воля лунае ўзнесенным Сцягам. Наша Воля крывёю на сьнезе […]...
- На краі дажджу Вы зведалі гэта – У розгары лета Пабыць неспадзеўна На краі дажджу? Вы скажаце, пэўна, Што вам давялося He раз […]...
- Брату Анатолю Брату Анатолю. Белбога стрэнь ці Чарнабога – Іх праўды, ілжы – не чапай, Нясі прывід жыцьця былога, Ідзі праз сьцюжы […]...
- Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...
- Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...
- Куды б ні зводзілі спакусы Куды б ні зводзілі спакусы, Багацьцяў прывідных мяхі… У рэшце рэшт – на Беларусі Твае ўсе сыдуцца шляхі. Памкненьні сквапныя […]...
- Як добра, што Ты ёсьць Як добра, што Ты ёсьць. Малітва, радасьць, сьлёзы I сонца, і вясна Зьліліся ў адно. Як добра, што Ты ёсьць. […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўбачыў бязьмежнасьць учора Я ўчора зірнуў за мяжу За мяжою імгеньне і мора За мяжою я ўбачыў душу. Спрабаваў […]...
- Мабыць патрэбы я не маю Мабыць патрэбы я не маю, Зь якой кладуцца долу ніцма, Напрад вяльможнымі царамі, Напрад заможнымі дварамі. Мабыць патрэбы я не […]...
- Апасля кары Да 75-годзьдзя растрэлу юдэеў на Будакашалёўшчыне. Апасьля кары. Дзе шчырасьць ёсьць – Там ёсьць і сквапнасьць, Што блазнуе ўпоплеч катам, […]...
- Самотны вецер Самотны вецер абдзiрае, Нiхто яму не замiнае. Шкада мне толькi пачуцьця, Што страчана скрозь сьвет быцьця. Праз прызму доўгiх, шэрых […]...
- Я ўнука вяду ў Маўзалей З высокай нязменнай любоўю Між добрых надзейных людзей Да Леніна крочу ізноў я I ўнука вяду ў Маўзалей. Яго павучаць […]...
- Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
- Ручнік Адбелены расой Ручнік – жыцця аздоба. На ім не раз хлеб-соль Сустрэнуць часам добрым. Кранецца струн смычок, Вяселле ўзрушыць хату, […]...
- Я люблю Беларусь Рецензия на стихотворение “Молюсь!” (Лариса Гапеева) Я ЛЮБЛЮ Беларусь сваю родную- Прыгажуню, як сонца, лагодную, Землякоў дарагіх, з душой чыстаю, […]...
- Піражкі са сьмятанай П. супрацоўнікам. Піражкі са смятанай. Калі табе нальюць тры чаркі, Дадуць на закусь піражкі – Выпі. Еж іх са сьмятанай […]...
- З хмарамі і з навальніцай З хмарамі і з навальніцай, Ўночы і ўдзень Употай: “Слабаму ёсьць, за што біцца – За згоду!” Зь вечара й […]...
- Няма ў сьвеце народа благога Няма ў сьвеце народа благога, Сколь вякоў ты на ім ня жыві, А ёсьць дрэннае слова такое; ,,Украдзь!,, ,,Адбяры!,, і,,Забі!,,. […]...
- Мокаш Грукочуць у мяшку бачуркі, Яны скрываюць нашу долю, І тыя, што нам выпадаюць, Ёсць Мокашы прамудрай воля. У светлым Выраі […]...
- Кайданы, Койданава Кайданы, Койданава, Хан Кайдан, – Звычайны слоўнік беларускай мовы? – У кожным слове першапачатковы Існуе сэнс, які дастаўся нам З […]...
- Я хацела б уславіць Радзіму Я хацела б уславіць Радзіму, але што я скажу пра яе?.. Ад паўсюднага слоўнага здзіву ёй не будзе лягчэй, як […]...
- А я ня ведала цябе А я ня ведала цябе… Пяшчоту слоў, блакіт пралесак, Ды водар траў у вясновым сне, Што мякка вабіць на ўзлесак. […]...
- У абдымках ночы Падаюць кроплямі ў лужыны нашыя сны, Ноч абдымае альтанкі халодным дажджом… Я пажадаў бы чытаць кнігу любай вясны Цэлую вечнасць… […]...
- Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...
- Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
- Ёсьць у бясконцым сусьвеце Ёсьць у бясконцым сусьвеце Галактыка чорная. Ёсьць Хаосу бяззорнага вецер, Дзе нават сам Бог – рэдкі госьць. Бяздушна даіснага вочы […]...
- Парсуны ды сунны Мастак парсуны Прамяняў на сунны, ПрынЯў Іслам. Няма магчымасці 100 грам ПрынЯць і маляваць Зноў бл..дзь з натуры – Цяпер […]...
- Мой боль Мой боль тваім не стане болем. і ў гэту ноч не будзе сон перарывацца стогнам болей з калючых прывідных лясоў. […]...
- УСЕ КАЛЯДАМ БУДУЦЬ РАДЫ Вeрабейка прыг ды скок, Жвавенька збірае зерне. Падыйшоў да хаты змрок, Пад акном пралІўся ценню. Першым успыхнуў вугалек, Зорачкай на […]...
- Ліпень 1992 года Заліўнога дажджу дай нам, Божа! Хопіць гэтай праклятай спякоты! Колькі мучыць зямлю нашу можна, Зазлаваўся на нас так за што […]...
- Абяцай Абяцай, што ў Ашмяны прыедзеш Ты ізноў на наступнае лета. Хай яшчэ падзівяцца суседзі Тым, як павай плывеш ля мяне […]...
- Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі… Пад музыку дажджу і мы цішэй быць мусім. Чароўных пара нот – і […]...
- Пад музыку дажджу – сцiхаюць нават гуслi Пад музыку дажджу – сцiхаюць нават гуслi… Пад музыку дажджу i мы цiшэй быць мусiм. Чароўных пара нот – i […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
- Давай ніяк ня будзем зваць Давай ніяк ня будзем зваць Таго, што зараз паміж намі, Пра тое цяжка мне казаць, Як вежу зруйнаваць вятрамі. Жыві, […]...
- Мінскія святы “Мінус дваццаць. Ветрана. І снежна. Вусцішна ад зімняга разбою…”– верш даносам пішацца няспешна. Добра й тое. Добра, што находзіць шчэ […]...
- Ад немаўленства маннай кашы Ад немаўленства маннай кашы Імгненьні капаюць, цурчаць, Каб чырвань гліны долі нашай Муром цагляным збудаваць. Доля адна ірвецца гмахам, На […]...