Верш Пануе юр над чалавекам

Ещё вершы:

1. Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
2. Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...
3. Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...
4. Будзь чалавекам! Будзь чалавекам! Сьвятло не засьцілай нікому, Ані азадкам, ні сьпіной, Жанчыне, старцу ці малому – Будзь чалавекам – не сьвіньнёй. […]...
5. Я – НАРОДЖАНА ЧАЛАВЕКАМ Калі б я была птушкай народжана, Любавацца зямлёй кожны дзень, Я б у палёце жадала нязмушана, Рассыпая па ёй сваю […]...
6. Стаць трошкі…Чалавекам Вашую ўсмешку Сапфіравых вазёраў Не вывучыць па ЕШКО Айчыным акторам. Вашую жалобу Валошкавых рэкаў Узяць сабе самому. Стаць трошкі…Чалавекам....
7. Мне кажуць Мне кажуць на зямлі ўжо мір І ўсе сябры. Мана! Вакол забойствы, крадзяжы… Вайна, вайна, вайна. Вайну вядзе сусед з […]...
8. БАЛАДА ТАДЭВУША РЭЙТАНА (20.08.1742–8.08.1780) “Забіце мяне, але не забівайце Айчыну!”– І крыжам ты лёг пад нагамі сваіх землякоў. Вялікае Княства быць цэлым, як […]...
9. Чуйнасьць Дзе чуйнасьць тая, што вяла, Пачуцьцем біла край грудзіны, Вянкі вясельныя пляла І песьням галасы дарыла? Яна сьвятло ў мрэччы […]...
10. Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
11. Беражы сяброў Быццам дурні якія, мы забываем, Сваіх былых сябровак і сяброў, З якімі дні праводзілі без стомы, Без клопатаў, якіх вялі […]...
12. Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...
13. ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ Ты велічная будзеш у маўчанні, Прыгожая ад трапяткога слова, Чароўнаю загадкай на змярканні, Калі прымусіш пакахаць нанова Мужчыну, што пагрэбаваў […]...
14. Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
15. Дазвол на зьмяшчэньне вершаў Як плынь рачулак, як спакой ставоў У сталасьці радкі сябе сталююць, А парушэньні аўтарскіх правоў Няхай зуброў паэзіі хвалююць. Мой […]...
16. Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...
17. Дзяўчаты мінулай вайны Якімі толькі мянушкамі He клікалі гэтых салдат З няпудранымі вяснушкамі, У шынялях да пят!.. Крочылі полем спаленым, Шляхамі страшнай вайны, […]...
18. Гляджу навакол Гляджу навакол i бачу: наўрад цi Ўнукi мае жыць будуць у праўдзе. Усюды хлусня, усюды чынушы Салодкiя спевы лiюць нам […]...
19. Сьпяшаючый – спатыкнецца раз сто Сьпяшаючый – спатыкнецца раз сто, Сто сваякоў прадасьць дрыжачы ад баязі, Зь якімі я сто каранямі рос, На сто вясельлях […]...
20. Я прасіў Я прасіў: Заблудзіся ў душы! Я маліў: He ляці з пачуцця! Ты стрыжом Ля акна пакружы Над маім Вадападам жыцця. […]...
21. Дар ма Па-беларуску *дар ма – гэта слова “дарма” наўмысна падзеленае пустэчай на не зусім дарэчнае словазлучэнне … Вайна бесконцаю бывае. Не […]...
22. Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ Адлюстроўваецца ў сэрцы Горыч памяці тужлівай, Быццам я чакаю смерці, Век не будучы шчаслівай. Быццам мне жыццё – як мука […]...
23. Сівер часу Такі шалёны вецер часу быў: Зрываў людзей з сяліб сваіх абжытых І з клункамі сабранага пажытку Іх, бедных, гнаў, скуголячы, […]...
24. ***Ад сівой даўніны мудрых думак сувой *** Ад сівой даўніны мудрых думак сувой Не згубіўся ў вяках і сягоння дарэчы: “…Прад матуляй укленчы, Айчынай сваёй, А […]...
25. Рагнеда Рагнеда Ты праўда маёй краіны, Якую тапталі і гвалцілі Над смерццю паўстала жанчына А гонар уласны не страціла І з […]...
26. А я верыць у казкі хачу А я верыць у казкі хачу. Так упарта. І так зацята. Кужаль бачання веры. Скручу. Непатрэбна. Адмоўнае сальда. Захінуся ў […]...
27. Не падайце духам, браты! Там, дзе пануе гнусь Камунафашысцкай сілы, Помніце, ёсць Беларусь- Бог наш да самай магілы. Не падайце духам, браты, Кіпіць у […]...
28. Што трэба для шчасця Анічога такога далёкага Чалавеку для шчасця не трэба. Дастаткова мне сонца высокага І кавалачка сіняга неба. А яшчэ, дык напэўна, […]...
29. Я малюю Я малюю цябе ў сваіх марах Добрым, верным з надзеяй у душы, Што не змогуць прыплысць тыя хмары І анёлаў […]...
30. Катам Воблака чорнага дыму уздымаецца воранам чорным. Немцы спалілі хаціну, з радзінай і вобразам родным. Крык не сціхае ў вушах, мальба […]...
31. Касінеры Новага часу Зладжу стрэльбу сваю ды навостру касу I табе, родны край, волю я прынясу. Твой лёс – квітнець, а ты змушан […]...
32. Зямля ўжо ледзь трывае нас Зямля ўжо ледзь трывае нас. Калі ж здараецца з ёй штосьці, На ўсе пытанні ёсць адказ: Не ўладары мы тут, […]...
33. Я не маю хаціны Я не маю хаціны, Ля кладаў роду майго, Ля тых балот журавінных, Дзе лавіў карасёў. Я не маю часіны У […]...
34. Я прыйду Калі б я на бел свет нарадзіўся Ўсяго шчэ адзін толькі раз, Я бы зноукі ўсё там жа з’явіўся, Дзе […]...
35. Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
36. Бабровы сьлёзы Бабровы сьлёзы. Бабровы клопат гольный, жыць каля ракі, Ляпіць на глее, гольлях, буды, заплыты, А іх рака змывае сьмецьцем кожны […]...
37. Вясло Ты помніш? Ноччу чорнай, Як месяц не сьвяціў, Крадком – у дзедаў човен. І наўпрасткі – у ціш. Нас туманы […]...
38. Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
39. БАЛАДА АЛЕСЯ ЕМЕЛЬЯНАВА (20.03.1952-6.10.2005) У пачцы цыгарэты, як патроны, Якімі забіваеш сам сябе, Бо немагчыма жыць і быць штодзённа Спакойным у краіне, дзе […]...
40. Сцюжа Зноўку ноч… зноўку вершы пішу І душу сваю выліваю наружу. Што ў гэты раз табе раскажу? Я не ведаю, мабыць […]...