Верш Я не маю хаціны

Ещё вершы:

1. Чырвань крыві маёй Гэта так дзіўна. Знаёма. Толькі не мне. Упершыню. Сцену прамІну Садома. Вусны твае. Наталю. Толькі адкрыйся мне, чуеш?! Той, хто […]...
2. Асірацелыя хаціны Дзе я расла – зелянеюць палі, Дзе я хадзіла лясамі, Там стаяць курганы, Насыпкі зроблены намі. Дзе я жыла – […]...
3. Парк піянераў у Бухарэсце Запала гэта глыбока ў сэрца – Навек, здаецца. Я парк прыпомніў у Бухарэсце – Ў прыгожым месцы. Густы, вялізны… Цудоўных […]...
4. БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...
5. Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...
6. Прадчуванне вайны Прывітанне! Пішу табе на адвароце фота, Каб ты яшчэ раз пабачыла мой страчаны твар. Ты – адзінае сонца маё, мой […]...
7. Рушанне Ёсць у прыродзе час асенні – рушанне, калі звяры вылазяць з нор сваіх, вужыныя сцяжынкі ўзварушаны хадой істот відушчых і […]...
8. Прыкметы Прыдумаў я свае прыкметы: Няўдалым будзе новы дзень, Калі на воблік, мілы, сьветлы, Уранку набягае цень. Другая ж – будзе […]...
9. Дзяўчаты мінулай вайны Якімі толькі мянушкамі He клікалі гэтых салдат З няпудранымі вяснушкамі, У шынялях да пят!.. Крочылі полем спаленым, Шляхамі страшнай вайны, […]...
10. Сольная кампанія Дзве бутэлькі Джэка, мікрафон, гітара Сціплым асяроддзем на стале – Рэчы, што імгненна напаўняюць, Канцэнтруюць гукі без яе. Мара, як […]...
11. Беражы сяброў Быццам дурні якія, мы забываем, Сваіх былых сябровак і сяброў, З якімі дні праводзілі без стомы, Без клопатаў, якіх вялі […]...
12. Казімір Сваяк КАЗІМІР СВАЯК Весачка Барані – за барамі – Мілая радзімка Сваяка, Дзе ўзяла пачатак свой уранні Слынная жыцця яго рака. […]...
13. Тым, каго няма Няма ўжо тых, хто першымі ішлі наперад. Тых, хто народ уздымаў ад самых каранеў. Але ў сэрцы засталася вера, Што […]...
14. Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...
15. Я свой лёс Я свой лёс незавершаны ўсё вызначала вершамі. Дзе яны-першыя, тыя з якімі напоўніцу сэрца сваё ірвала? Мала было мне, мала […]...
16. Род Высокі род. Разбураны палац Ці хата, што на тым жа самым месцы Раз дзесяць будавалася. Глядзяць Праз вокны продкі, А […]...
17. Я к табе прылячу Я к табе прылячу Шызакрылаю птушкай, Каб хоць крышку суняць І суцешыць твой боль. Слёзы, беды твае Знае толькі падушка, […]...
18. Аvе Mаrіа Звон кафедральны кліча на Аvе. З цесных завулкаў злева і справа Гуртам манашкі ў чорным адзенні Цягнуцца, быццам сумныя цені. […]...
19. Падманваю сябе Падманваю сябе, свой дзень пусты, – Нібыта міска стравы ў ліхалецце. Пішу не вершы я – пішу лісты, Пяро макнуўшы […]...
20. Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...
21. Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...
22. Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
23. Над намі лётаюць самалёты Над намі лётаюць самалёты. А мары ціха крадуць рэальнасьць. Зьбегчы і зькнуць. Забіць на сталасьць. Крануць паветра шчасьлівым ротам. Над […]...
24. Сьпяшаючый – спатыкнецца раз сто Сьпяшаючый – спатыкнецца раз сто, Сто сваякоў прадасьць дрыжачы ад баязі, Зь якімі я сто каранямі рос, На сто вясельлях […]...
25. ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
26. Я цябе пакахаў Я зусім разгубіўся – Так цябе я шукаў. У цябе я ўлюбіўся, Я цябе пакахаў. Тыдняў шмат беспрасветных, Многа доўгіх […]...
27. Трыццаць з чымсці Маладзейшыя( за нас)­ у начных клюбах, дзе толькі не клацай­ дзюбай I хутка лаві свой др­айв Старэйшыя(за нас) ш­укаюць свой […]...
28. Табе і мне Табе і мне нялёгка на Зямлі. Здаецца, што прасцей – прыняць рашэнне, Каб крочыць поруч па жыцці маглі I успрымаць […]...
29. Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
30. Здымі, дзіця, пагоны Аддала маці хлопца, зусім яшчэ малога вучыцца на вайскоўца ў сувораўскую школу. Жыць без бацькоў нелёгка дзіцяці аднаму, ды й […]...
31. Масты Масты, якімі мы хадзілі У сонца, у дождж і ў снегапад, Якія сэрцу падарылі Хвілін шчаслівых цэлы рад! Шляхі, якія […]...
32. Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
33. Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
34. Ярыла Зімовыя краты Разбурыла вясна, Ярыла-араты Абудзіўся ад сна. Прайшоўся ён плугам Па грудзіне зямлі – Квітнеючым лугам Яго дзеці сталі. […]...
35. Начны вартаўнік І зноў у рэстаранным дыме, Адзін ў мроях я сяджу… Нехта тут дзвярыма грымне – І імгненне аддаю працоўнаму жыццю: […]...
36. Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
37. Пануе юр над чалавекам Пануе юр над чалавекам, Блазнуе, шэпча наўпрыскок І дух яго стрыножыць мкнецца, Адзець старэчым паліто. Юр заўсёды маладзіцца, Такім застанецца […]...
38. Табе складаю гэты гімн Табе складаю гэты гімн, мой горад! I не крыўдуй, прастор жытнёвых ніў, Што мой напеў, яшчэ духмяны борам, Сінеючы ад […]...
39. У кутку гэтым я нарадзіўся У кутку гэтым я нарадзіўся, Тут і вырас, на гэтай зямлі. “Там патрэбны, на свет дзе з’явіўся,”- Словы тыя ў […]...
40. Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...