Верш Другімі сказана даўно
Другімі сказана даўно
Усё, што я прамовіць меўся,
І мой радок застыў, сумеўся,
Згубіў чарговае звяно.
Шчэ не народжаны, ды ўжо
Чакае зручную хвіліну,
Як перарэжуць пупавіну,
Цярпення скінуўшы лаўжо.
Бягуць свавольныя радкі
І не пытаюцца дазволу,
Пакору несці ці крамолу
На белы свет ва ўсе бакі.
Бягуць радкі,
Жывуць радкі.
Іх лёс, як сэрца, – трапяткі.
Сягоння.
І ва ўсе вякі.
Ещё вершы:
- Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
- Даўно чакаю я цябе Даўно чакаю я цябе, Мой родны і адзіны ў свеце, Калі тужліва вельмі мне Спыняю позірк на партрэце. Удумлівы, дасціпны […]...
- Як пішуць вершы Як пішуць вершы Пытаюцца часта, як пішуцца вершы? Ды толькі хіба растлумачыш такое… Народзіцца ў сэрцы аднойчы з іх першы, […]...
- Я так даўно не сумаваў Я так даўно не сумаваў І мне здаецца дзіўным, Што некалі цябе кахаў, Кахаў і быў шчаслівы Я дыхаў радасцю […]...
- А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...
- Ужо даўно абрус зімовы Ужо даўно абрус зімовы Сатлеў пад цёмнай яліной. А лес маўчыць – яму, без мовы, Як называць вясну вясной? Ды […]...
- Жыві, мой чмель! Жыві, мой чмель! Не прусакі казычуць вушы, Жывуць у душы маёй чмялі, Жывуць бязвідна і бязгучна Ёй носяць нектар залаты, […]...
- Павуціна інтэрнэта Ізноў згубіліся ў сусветнай павуціне- ты там, я тут, бясконцыя шляхі. Чырвоны, жоуты, два зялёных на мадэме- кароткі старт, бягуць […]...
- Гадзіннікі не цікаюць Гадзіннікі не цікаюць – Гадзіннікі ўцякаюць. I каюцца вялікія, I трыумфуе Каін. Хоць інтэграл – не інтрыган I ў суму […]...
- Даўно закончыліся спрэчкі Даўно закончыліся спрэчкі Зімовай цемры і святла, Даўно ўжо ў ручаі і рэчкі Вясна зляжалы бруд змяла. А лес пад […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- А бэз ужо даўно адцвіў …А бэз ужо даўно адцвіў… І водар не салодзіць вечар. Даўно над вёскаю паплыў Ён да ўспамінаў на сустрэчу. Запаліць […]...
- Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...
- А пабываць там даўно я мару А пабываць там даўно я мару. Праехаць ціха, прайсціся пеша, Дзе жыў Твардоўскі, дзе жыў Гагарын, Дзе сам хадзіў я […]...
- Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі, Пасадзіў нас усіх у свае цягнікі. І, пакінуўшы родныя хаты і рэкі, Мы ў […]...
- Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
- Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Позірк Еўфрасінні З нябёс блакіту І з нябеснай сіні Я адчуваю позірк Еўфрасінні, Што беражэ мяне Ад злога вока, Калі ўвесь свет […]...
- Пэўна, мне даўно пара змірыцца Пэўна, мне даўно пара змірыцца, Але ж горыч у душы жыве. Так яно – даўно ў руках сініца, А у […]...
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- Дакраніся Дакраніся Ціхай нотай. Не прашу ўсяго – Хоць дотык! Дай хоць кроплю, Дай хоць мора, Хоць паўстаньне, Хоць пакору! Не […]...
- Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
- I вёдры поўныя вады I вёдры поўныя вады, I вочы поўныя дабра. Гляджу на матчыны сляды На белай посцілцы двара. I з гэтай чуйнай […]...
- Быў,,Сонца дар,, , як жыцьцядар Быў,,Сонца дар,, , як жыцьцядар У саўковыя часы, Быў трырублёвы,,каленвал,, , Пахмелльля што прасіў. Гула краіна вершалінай Між земляў і […]...
- Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. Мне даўно ня со Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. […]...
- Не хварэць, сумаваць Не хварэць, сумаваць Я зыйшоў да зямлі, Не пакоры чакаць, Не пакору нясьці; На азёры твае, На блакіты нябёс – […]...
- ***Сплываюць гады чародамі *** Сплываюць гады чародамі, Сплываюць і не пытаюцца: Ці гнаўся наўслед за модамі, Гарбаціўся ці гультаіўся? Адзін веславаў ці параю […]...
- У школу У ШКОЛУ Сонца вераснёўскае Промнікам тугім Разбудзіла Дашаньку,- Сёння дзень такі. Падмігнула ветліва: Хопіць маме песціць, У новы свет за […]...
- Пасля вайны Я на кіно ў бацькоў дазволу клянчу. Пасу гусей ў разлётнай чарадзе. Мой залаты, мой рэзкі свет дзіцячы: Мятлушкі сон […]...
- Вёсачкам нашых Дзядоў Апусцелі хаты ў вёсачцы маёй. Нібы дрын гарбаты разагнаў пастой. Разышлісь суседзі ў розныя бакі. Пэўна ня злучымся як тыя […]...
- Шыбіну прахуквае малы Шыбіну прахуквае малы – Туманом халодным стыгнуць хукі. Свет у хаце цесны і малы. За акном жывуць на волі гукі. […]...
- Уступнае слова Альтэрнатыва можа быць. Яна бывае і ў каханні. Не кожны ў задніцу глядзіць, але глядзяць, я чуў, бывае. Бывае паляць, […]...
- Я не паэт Я не паэт. Я толькі мару Аб гэтым кожны новы час. З лістком і ручкаю наперад Уноч сяджу каторы час […]...
- Пясняр жыцця Янку Купалу прысвячаецца Пясняр жыцця, пясняр свабоды. Змагар, пакутнік, чалавек. Сябе ўсяго аддаў народу. Блакіт нябёс і хвалі рэк завуць […]...
- Нас забівае ўласнае каханне Нас забівае ўласнае каханне, Яно ратуе нас у час благі, Мае радкі як прывідныя здані Блукаюць за акенцамі тваймі. Калі […]...
- З неба дожджык З неба дожджык, Стук, стук, А радкі ў сэрца, Грук, грук. А ў радках ўсё толькі, Боль, жаль. І ні […]...
- Песня на каляды Пастушкі гулялі, Каляду ігралі: Бог нам аб’явіўся, Хрыстус нарадзіўся – Каляда-Каляда, гэй. Не ў пышных харомах, Ані ў панскіх домах: […]...
- Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...
- НЕЗЯМНАЯ Х. А. Прыадчыняцца дзверы, Парушыўшы цішыню. Я – у тваёй кватэры Без дазволу і без агню. Прайду ля цябе неўпрыкметкі […]...