Верш Пэўна, мне даўно пара змірыцца
Пэўна, мне даўно пара змірыцца,
Але ж горыч у душы жыве.
Так яно – даўно ў руках сініца,
А у нябёсах сініх журавель.
Я не раз сініцу адпускала,
Ды яна нікуды не ляціць,
А таго, што маю, так замала,
Каб кахаць, смяяцца, проста жыць.
Адчуваю ўсё часцей міжволі,
Што пустой мне робіцца зямля.
Зноў са смуткам і душэўным болем
Я свайго чакаю жураўля.
Ён начамі доўгімі мне сніцца –
Да мяне спяшаецца-ляціць…
Не магу змірыцца я з сініцай,
I жураўку нельга прыручыць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Даўно чакаю я цябе Даўно чакаю я цябе, Мой родны і адзіны ў свеце, Калі тужліва вельмі мне Спыняю позірк на партрэце. Удумлівы, дасціпны […]...
- А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...
- Здаецца, сказана даўно Здаецца, сказана даўно табе і добрага, і злога, а я чакаю ўсё адно імгнення радасці такога, калі растане стылы лёд, […]...
- Я так даўно не сумаваў Я так даўно не сумаваў І мне здаецца дзіўным, Што некалі цябе кахаў, Кахаў і быў шчаслівы Я дыхаў радасцю […]...
- А бэз ужо даўно адцвіў …А бэз ужо даўно адцвіў… І водар не салодзіць вечар. Даўно над вёскаю паплыў Ён да ўспамінаў на сустрэчу. Запаліць […]...
- Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
- Даўно закончыліся спрэчкі Даўно закончыліся спрэчкі Зімовай цемры і святла, Даўно ўжо ў ручаі і рэчкі Вясна зляжалы бруд змяла. А лес пад […]...
- СТАРОЕ СЯЛО Сягоння праводзіць старое сяло У апошні прыют цётку Юлю. Тут звонкіх падзеяў даўно не было, Вяселлеў даўно тут не чулі. […]...
- Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
- Сямёра не чакаюць аднаго Сямёра не чакаюць аднаго. А я свайго адзінага чакаю. З далёкіх пераплеценых дарог, Як жорава з самотнага вырАю. Чакаю, бы […]...
- А пабываць там даўно я мару А пабываць там даўно я мару. Праехаць ціха, прайсціся пеша, Дзе жыў Твардоўскі, дзе жыў Гагарын, Дзе сам хадзіў я […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
- Пэўна, метафарычнае Часамі сьвяточнымі пышных парадаў Хвілінамі злой бытавой мітусьні Аўтобусны транспарт развозіць мінчанаў Напружана труцца мазгі аб мазгі Зьціраюцца думкі, пачуцьці […]...
- Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі Час даўно пераблытаў семафоры і рэйкі, Пасадзіў нас усіх у свае цягнікі. І, пакінуўшы родныя хаты і рэкі, Мы ў […]...
- Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...
- Даўно ўжо целам я хварэю Даўно ўжо целам я хварэю, І хвор душой, – І толькі на цябе надзея, Край родны мой! У родным краю […]...
- Ужо даўно абрус зімовы Ужо даўно абрус зімовы Сатлеў пад цёмнай яліной. А лес маўчыць – яму, без мовы, Як называць вясну вясной? Ды […]...
- Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- Сяброў бліжэйшых я даўно набыў Сяброў бліжэйшых я даўно набыў, Яе, адзіную, калісь кахаў. Далёка за мяжой нідзе не быў? Дык я ж і дома, […]...
- Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. Мне даўно ня со Я – пасажыр. Я еду без квітка у цягніку, набітым кантралёрамі. Я нізашто не злезу з цягніка. Я страціў сорам. […]...
- Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...
- Другі прыход Хрыста Што робіцца ў свеце звар’яцелым? Навошта браць у рукі нож? Жыццё гаротнай плямай белай, Цаной сваёй танней за грош. Крыві […]...
- НЕЗАВЕРШАНЫ НАЦЮРМОРТ Я размаўляю з нематой: З нямымі сценамі і столлю, З крыштальнай вазаю пустой, Напоўненаю звонкім болем. Я размаўляю не з […]...
- Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...
- О май,- пара кахання О май, – пара кахання. У шлюбным вэлюме прырода. Шалеюць птушкі ад світання Любоўным спеўным хараводам. Ад сонечнага пацалунку І […]...
- Як ты там? Як ты там, за далёкімі шляхамі-дарогамі? Як ты там, у горадзе, дзе пануюць вятры? Я іду да цябе невялічкімі крокамі, […]...
- Струменіць пара радасці былой Струменіць пара радасці былой, Салодкай кавай астывае лета, Дым цыгарэты з іскрамі ў вакно, Здзімае вецер зорнаю каметай. І кроча […]...
- Пара бацькоў наведаць Як дрэвы моцна за зямлю Трымаюцца карэннем, Так дзеці у сваю сям’ю Урастаюць у пакаленнях. Калісьці з роднага двара Спяшаліся […]...
- Восень – дзiўная пара Восень – дзiўная пара: Па кустах, па клёнах Разгараецца зара Золата са звонам. Ранак выгане туман Да ракi пасцiся, Жураўлiны […]...
- І, вось, да нас ідзе пара І, вось, да нас ідзе пара, Рыхтуе з продкамі сустрэчы, Але ж, то мабыць не цяжар, Мабыць, палёгка то ў […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- ЛЕТНЯЯ НОЧ Ах, ночанька, ноч летняя – Са мною зноў няветлая, Нямілая і слёзная: Нібы зімой, замёрзла я. Замёрзла – не сагрэюся, […]...
- У восеньскай журбе У восеньскай журбе зямля глытае слёзы Ізноў мінае дзень, каротшы кожны раз… Зноў залотое вецце скідваюць бярозы. І шэрае нямоты […]...
- Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
- Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- БАЦЬКОЎСКi КРАЙ Бацькоўскi край – радзiмая зямля… Вiльготны ранак коцiцца гасцiнцам. А я прашу дазволу ў Жураўля – З крынiцы жыватворнай прычасцiцца!.. […]...
- Не плачу Не плачу, бы вярба над ручаінай. Што плач, як вінаватая сама? Я цешу успамінамі часіны. Усё было. Ўсяго ужо няма… […]...