Там, за нябачнаю імглой
Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]
Вершы на беларускай мове
Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]
Золкі вецер блукае па росах, Разрываецца ціш машынамі. Толькі гнёзды на голых бярозах Мне гавораць пра лета птушынае. Бы вяртаюць […]
МІХАСЮ БАШЛАКОВУ А тэм для вершаў быццам бы не шмат: Пра ўсё з гадамі складзена-напісана: Пра восень і зіму, пра […]
За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]
*** Хай сняцца сны. А добрыя збываюцца, Пакуль жыццё – суцэльны палігон, Дзе дабрыня, бывае, забываецца, Благое – мчыць за […]
Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]
Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]
На гэтай алеі Бярозы бялелі Так бела-зялёна. На гэтай алеі Мы колісь сядзелі, Быў май заімглёны. І сад батанічны, І […]
Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай, Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог, Што адчыняцца дзверы, […]
Як мітусня гасцюе дзень пры дні, Змяняе вэрхал даўкія турботы, Захочацца хоць хвілю цішыні, Захочацца хоць хвілю адзіноты. Захочацца заснуць […]
Ападаюць з бяроз лісты, Ім яшчэ паспрачацца з ветрам. Што з таго, што мінула лета І ў праменях гараць кусты?.. […]
Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Шчэ ні на кога – толькі на ікону. Спатканая сягоння неспадзеў, Ты не […]
Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]
*** Да новае стрэчы! Да казачна-новай вясны! Усё недарэчы: Жаданні, і мары, і сны. Усё мімалётна, А ты паспрабуй затрымай […]
Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]