Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Зімовае

Зімовае
Зіма пранізліва-сцюдзёна
Нясе парадкі зноў свае.
Жыву надзеяю штодзённа,
Але ж як сонца нестае!
Не зменіць ходу векавога,
Прырода – ў зімовым сне.
Чакаю зноўку дня такога,
Каб спець цудоўны гімн вясне.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Зімовае - Лявон Кравец