Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Маёй матулечцы

Сорак сем – нямнога,
Але і нямала.
Вось нешта Трывога
Ў госці заблукала.

Што згубіла ў ночы?
Ці каго шукае?
Зазірае ў вочы,
Цяжка ўздыхае.

Быццам, як сяброўка
За мной следам крочыць,
Пачынае зноўку
Галаву марочыць:

-Старасць ля парога.
А ты ўсё смяешся,
Скончыцца дарога,
І не аглянешся.

Не заплачу горка
Аб былым мінулым,
Гляну лепш на зорку,
Што мне падміргнула,

Унука пацалую-
Скарб цудоўны самы,
Потым прытулюся
Я да любай мамы.

Тая, як заўсёды,
Міла ўсміхнецца,
Адвядзе нягоды,
Супакоіць сэрца:

-Ты, дачушка,-цуд мой,
Зоўсім маладая!

-Я такою буду,
Покуль ты жывая,
МАЯ ЛЮБАЯ МАТУЛЕЧКА!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Маёй матулечцы - Ірына Касянкова