Верш Я памятаю чарадзейны край

Я памятаю чарадзейны край,
Дзе вольны птах і дзікі кот нарвежскі
Дапамагалі мне адшукваць сцежкі
З людской гамэрні ў непазбыўны рай.

Любіла ў лесе я шпацыраваць,
Каб зліцца ў адно цэлае з прыродай,
Бо толькі ў ёй – сапраўдная свабода,
І толькі ў ёй душой магу лунаць.

Праз хмызнякі і састарэлы мох,
Далей у цемру, у гушчар, у неруш;
Там месціцца адзіны, каму верыш, —
Сусветны дэміург, паганскі бог.

Ён патлумачыў мне, адкуль мой род:
З-пад брам хваін, ад шамацення зёлак,
З азёрных нетраў, ад бліскучых зорак,
З абшару, дзе ўладарыў Рагвалод.

Тады, на момант затрымаўшы ўздых,
Я знітавала ў сваім сэрцы безліч:
Красу і моц зямлі, прасторы веліч,
І таямніцы валуноў сівых.

Цяпер мне млосна, розум у журбе.
І вабяць зноў далёкія мясціны.
Што ж сталася? Чаму ў сваёй Айчыне
Чужой я мушу адчуваць сябе?..

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Край Там у светлых барах Некранутай ад веку раскошы– На прасторы зямной, Для мяне не іначай як рай, Ёсць куточак малы, […]...

Край, дзе родзiць Край, дзе родзiць Бульба спорная ды збожжа, Спее новы важкi каравай, Край – красой лясной прыгожы – Гэта ўсё валожынскi […]...

У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...

Развітанне з Кактэбелем Мора, каб хацеў, дык не сурочыш Разьвітальным пошапкам сваім. Закружыўся чаек крык сірочы. Мы над ім разгублена стаім. Ты яшчэ […]...

Птушка на яры жыцця Ты бяжыш, ты ляціш, Ты спыняешся і трымціш.. Бы пялёстка Сярод сухога асенняга лісця. Ты адна, ты баішся ўсяго не […]...

Не памятаю, калі Не памятаю, калі я ўбачыў мора. Паўстала з зямлі, як з твора. Не памятаю, калі я ўбачыў сонца. Промні ішлі […]...

Край беларускі Беларусь! Край лясоў, край балотні, Дзе цвітуць верасы, дзе расце асака, Дзе квітнеюць лугі, нівы шэпчуць лагодна, Дзе нястомлена родзіць […]...

Я памятаю кожны твой абрыс Я памятаю кожны твой абрыс, Імгненны позірк, шчырае прызнанне, Упругі стан – нібыта кіпарыс, У тваіх вачах – маіх адлюстраванне. […]...

О, край родны, край прыгожы! О, край родны, край прыгожы! Мілы кут маіх дзядоў! Што мілей у свеце божым Гэтых светлых берагоў, Дае бруяцца срэбрам […]...

СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...

Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...

О, Край мой родны! О, край мой родны! Куды я ні гляну, Дзе лёс мой дзіўны мяне ні закіне, Што-колеч думкай сваёй ні закрану: […]...

Паглядзі ў мой бок Паглядзі ў мой бок і згадзіся, Што табе падабаюся трохі. Ты ўцячы ад мяне не імкніся, Я здалёк сэрцам чую […]...

Запаветны мой край беларускі Запаветны мой край Беларускі, Добры дзень, я ізноу-ку з табой, Як да цёплай бацькоўскай калыскі Прытулюся да пожні шчакой. -Я […]...

Я свой край шматпакутны шкадую Я свой край шматпакутны шкадую, I хачу, як не склаўся бы лёс, Бачыць Белую вежу святую На ускрайку блакітных нябёс […]...

Паклянёмся любіць наш край! Паклянёмся любіць наш край!.. Паклянёмся, што ў нашыя сэрцы Не ўкрадзецца ні страх, ні адчай, Ні спалох немінучае смерці. Мы […]...

Апошняя кропля Я не здзіўлю Вас гэтым вершам. Звычайны рытм, звычайны сэнс. Складаў яго з звычайнай мэты, – Каб не згубіць з […]...

Пра мастака Шчаслівы канец. Не мой – таму плачу. Не зробленай справе маленькі вянец. Я вып’ю віна за чужую удачу І буду […]...

Мой самотны і велічны край! Мой самотны і велічны край! Ты згубіўся ў маўклівай глушы. Лепш на свеце не знойдзеш, бадай, Для змарнелай ад смутку […]...

Бітва на полі сэрца Не ведаю хто быў у гэтым вінаваты… І хоць на гэтым полі мы з табою не салдаты, А кожны дзень […]...

У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...

Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...

Кропля настрою Сонцам спаленыя свечы Расцякліся недарэчы. Цераз роспачы парэнчы Перагнуўся гэты вечар. Боль святы і невылечны У душы няспынна енчыць. Ад […]...

Сакавіцка-хмельнае О, як салодка ранкам сакавіцкім напоі сцюжы весняй смакаваць – смактаць паветра, моцнае, як віскі, і ап’яняцца сонцам і вятрыскам, […]...

Чорная скіба З-пад плуга твайго – убачыш здалёк – Па полі наўпрост, за сялібай, Плыве і пакорна кладзецца набок Чорная скіба. Чорная […]...

Безліч рэчаў няўцямных і простых Безліч рэчаў няўцямных і простых Прабіваецца ў мроі мае: Боль, пакуты, узрушанасць, ростань I – каханне маё да яе… Смутак, […]...

Жадаю вам Жадаю вам Пад зграбнаю ліпай і безліч пчаліны, Агортвау юнак прыжуню дзяучыну. І вусны не меушы зусім перашкодау, Палалі і […]...

Салодкі прысмак на вільготных губах Салодкі прысмак на вільготных губах Прымусіў забыцца аб зямлі пад нагамі Адначасова адчуў я і шчасце, і жах З-за таго, […]...

Святар старанна рамантуе Святар старанна рамантуе Ў сваім двары зламаны плот. А побач хлопчык шпацыруе, Ажно глядзіць, здаецца, ў рот. – Што, дзетка, […]...

Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...

ДЗЕ МОЙ КРАЙ На зямлі, дзе гонкія яліны Дастаюць да небе галавой, Думаць я ніколі не пакіну Пра свой край – блакітную Айчыну,- […]...

Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...

Мой край Край мой мілы, край мой светлы, Добры, безумоўна, І такі да ўсіх прыветлы, І такі цудоўны, Што няма яму узораў, […]...

Вечар на захадзе ў попеле тушыць Вечар на захадзе ў попеле тушыць Кучу чырвоных кавалкаў вугля; Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць, Не скалыхнуцца ні траўкай […]...

Дзе мой казачны край? Дзе мой казачны край?.. Дзе нiколi не жыў. Толькi марыў аб iм Ды начамi тужыў. Па барах, па лугах Па […]...

Наш родны край Край наш бедны, край наш родны! Лес, балоты і пясок… Чуць дзе крыху луг прыгодны… Хвойнік, мох ды верасок. А […]...

Край любімы мой КРАЙ ЛЮБІМЫ МОЙ Раніца ружовіцца садам маладым, Мые вочкі сонныя сонейка над ім. Туманы бакі свае грэюць над ракой… Гэта […]...

Мой родны край Мой родны край з жытнёвым полем, З рачулкай, поўнаю вады, І з песняй-птушкаю на волі, Я зноў вяртаюся сюды. Ах! […]...

Благаславенны край наш Благаславенны край наш, ад азёраў сіні! Лугоў раздольле ды шырокі стэп, Сынам даючыя жыцьцё жанчыны І нівы, родзячыя хлеб… Благаславенныя […]...

МАЛiТВА ЗА КРАЙ Зайду ў свой храм – на бераг рэчкi, Дастану – хлеб… Пастаўлю – свечкi… Укленчу ў травы – памалюся За […]...