Верш СПЕЎ РАЗ’ЯТРАНАГА СЭРЦА
Мацнейшая за лёс,
За смерць і за каханне,
Над акіянам слёз
Аднойчы ты паўстанеш.
Рассеецца імгла,
Калі твой гімн зайграе.
І трэсне панцыр зла
Над занядбаным краем.
І стане раптам свет
Надзвычай каляровым,
А ўладара партрэт
Сатлее там, дзе й дровы.
Ты – невідочны мост
Між статкам і народам,
Ты – стрэл, што б’е наўпрост, –
С В А Б О Д А.
Ещё вершы:
- Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
- Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
- Пушчанскі спеў Налібоцкая пушча, хваёвы лес, Ты празрысты кляштар карабельных сосен. Павучок на прадплечча бярозкі ўзлез, Зачапіўшы за павуцінне восень. Пералікам песень […]...
- Мост МОСТ З дурноты нехта ці са злосці Дзве дошкі вылупіу у мосце І прзвычаіуся народ Браць рэчку гэтую уброд А […]...
- БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...
- Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...
- Спеў новых дзён Лясы і палеткі, гаі і азёры, Зямля нашых продкаў, дзядоў і бацькоў! Ты многа зазнала I ліха, і гора, Ды […]...
- Каханьне, як спеў салаўя Каханьне, як спеў салаўя. Каханьне, як шум навальніцы. Як кружка студзённай вадзіцы- каханьне ўздымае з раньня. Як кружка студзённай вадзіцы, […]...
- А ты сэрца мне А ты сэрца мне Тым параніла, Што другога ты Панаравіла. Мо за тое люб, З ночы, з раніцы, Што ягоны […]...
- Сады Семіраміды Сляза самоты скнарліва сталее – Семіраміда суму скорана сягоння. Сасмаглае святло суздром сатлее, Сканаўшы са смугой самлелага сутоння. Ссівелым старцам […]...
- Мост праз Нёман Мост праз Нёман Ля шашы Ліда – Бярозаўка, за мастом праз Нёман, стаіць помнік у выглядзе жанчыны-маці з забітым юнаком […]...
- Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...
- ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...
- Не рві, салоўка, сэрца мне! Не рві, салоўка, сэрца мне сваёю страсцю салаўінай! Не расчуляй да слёз, о не! – вось так і ён спяваў […]...
- Сэрца і думка мне кажа …Радасць хай будзе мне сведкай, Свет няхай бача і людзі, – Нібы цудоўная кветка, Ордэн галубіць мне грудзі. Ці сонцу […]...
- Зіма – дзеля сэрца турма Зіма – дзеля сэрца турма, Як быццам для індзейца рэзервацыя душы, І думак усіх маіх кастрацыя Нібыта Францыя памерам у […]...
- Шэрае Намалюю я твой партрэт – Будзе ў ім толькі шэры колер, Як той дах і той змрочны склеп, Як кастрычніцкі […]...
- Махлярства Махлярства Жарт Адзін баран купіу кампьютар И плеу тут статку дзеля понту – Я афіцыйны дыстрыбьютар – Ужо спец па […]...
- Устань з каленаў Устань з каленаў, галаву ўздымі, Мой беларускі народзе! Хопіць запалохвання ды хлусні, Быць статкам беcпраўным годзе! Гонар у кожным ёсць, […]...
- Пстронга Любаваўся табой каля млына. Там мост драўляны звужаў раку, Каб вадапад даваў дрына – Калясу, што малола муку. Целам тарпедападобная, […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- Вандроўнік Вечар ціха пачынаўся мяцеліцай, Ціха дровы трашчалі ў печы, Ну, а ён, за сваёй безнадзейнасцю, Не заўважваў з дзяцінства знаёмыя […]...
- Ноч скарыла гукі мрояў Ноч скарыла гукі мрояў, пакарыла сенажаць. не бачна жаночых у полі строяў ноч прыйшла малят пужаць. Там дзе хітае вецер […]...
- Разам з народам сваім застануся Разам з народам сваім застануся – Гору дамо мы рады, Дайце дарогу маёй Беларусі Да ПРАЎДЫ! Ні перад кім мой […]...
- Маё крэда Усё праходзіць, бы ўчарашні дым, і што дарэмна сумаваць аб гэтым? Душой бы мне застацца маладым Звычайным незайздрослівым паэтам, Бо […]...
- Чароўнае слова Выспела. ўпала чароўнае слова. скача каляровым мячом. толькі табе, нікому другому квола-пяшчотае, ни прашто. ўпала. стала светла у хаце. не […]...
- Ля звонкага сэрца Ля звонкага сэрца, Ля вострых грудзей Не чуў снегаверці Начны кругавей. Здалося – ля вокан Вясну салаўі На крылах высока, […]...
- Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
- Цалую твой партрэт Цалую твой партрэт – у смуце, у журбе. МілЕнькі! Белы свет сышоўся на табе! Забойны гэты клін не выштурхнуць нічым: […]...
- Сустрэча з Фернандай Гэта кроў мая пырскае і зноўку свет упрыгожвае Гэта сонца ў колазвароце сваім ад яе палымнее Мацней водараць кветкі і […]...
- Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...
- Сэрца пела А маё сэрца пела, І не мела нотак. Маё сэрца млела, Як адчуўшы дотык. Сэрца малявала Графіку ды чорным, Толькі, […]...
- Дзявочае сэрца У нязнаную дарогу ў даль паехаў мiлы… Позна, позна цёмнай ночкай дзеўка варажыла… Быццам думкай – ўзорам доўгi ручнiчок снавала, […]...
- Бес сэрца Паслухай мяне, паслухай! З душы табе рвуцца ў вуха, Праз вусны табе ў валасы – Галасы. Адтуль, з пустога пакою, […]...
- Крыштальнае сэрца А я трымала ў далонях чыёсці крыштальнае сэрца. Яно разбілася і бялюткімі сняжынамі падала з неба. Па ім хадзілі людзі, […]...
- Сэрца Знявечана, разбіта і разрэзана Жыцця няўзгодай сэрца чалавечае. Яно баліць, яно крычыць, яно пакутуе… Жыве і плача ў ланцугі закутае. […]...
- Жаночае сэрца Алене Багамолавай прысвячаецца На далоні Бога – жаночае сэрца, маленькае, безабароннае, бездапаможнае. Малюся горача, Божухна! Уратуй адзіную, светлую, чыстую ў […]...
- Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...
- Венера Журоўская Венера Журоўская Другім каханнем Тадэвуша Касцюшкі была Тэкля Журоўская, дачка брэсцкага харунжага. Касцюшка закахаўся ў харунжага дачку. Няёмка ў панскай […]...
- Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...