Верш Сады Семіраміды
Сляза самоты скнарліва сталее –
Семіраміда суму скорана сягоння.
Сасмаглае святло суздром сатлее,
Сканаўшы са смугой самлелага сутоння.
Ссівелым старцам скурчыліся суткі.
Сузор’і стушаваны слотнымі слядамі.
Сакрэты сэрца, стомленага смуткам,
Сасняцца светам са стракатымі садамі.
Ещё вершы:
- Сляза Цячэ сляза. Яна – як люстра: Я бачу ў ёй свае грахі. А навакол – мае ўспаміны Растуць, як вербы […]...
- Апошнія сады Падыходзіць апошняя станцыя, Сэрца сціснута ў поўных грудзях. На пероне адна інфармацыя – Прызнак жыцця. Самалеты, аўтобусы, робаты – За […]...
- Квітнеюць сады Квітнеюць сады Квітнеюць сады. Позірк нельга адвесці, Так зачароўвае іх прыгажосць. Ветрык лагодны цалуе іх, песціць, Хутка асыплецца долу суквецце, […]...
- Апусцелі сады Пры спатканні з табой Бегла я на арэлі, Мае вочы гарэлі Яркім сном васількоў. Праляцелі гады Птушкай хуткай за час. […]...
- Квітнелі майскія сады Квітнелі майскія сады, Адзенне белае гублялі. Табе няўцям, што за сляды, Якія знакі падавалі. Касца чакалі доўга гоні. Адказы ёсць […]...
- Будуць вечна сады расцвітаць Будуць вечна сады расцвітаць, Белагрудыя ластаўкі лётаць I дзявочыя ногі таптаць Залатую лотаць. Але гэткай вясны і снам Не прыдумаць […]...
- Калі цьвілі сады маёй радзімы Калі цьвілі сады маёй радзімы, А цьвет іх быў як аганькі, Калі на ранку клёкат мне бусьліны Даносіў ветрык шапаткі, […]...
- Споведзь сэрца Споведзь сэрца… ********************************* Мне б прытуліцца да цябе, Ды ты ў бок адводзіш позірк. Як у балоце, у журбе Тану. […]...
- Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...
- Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...
- Чарка-шкварка – выпіваць і Рэмарка пачытаць Чарка-шкварка – выпіваць, І Рэмарка пачытаць. Тры камрады І пра фронт, Сэрца краты Быццам дронт, Што лятаць не можа, ўзвіцца, […]...
- З вяночкам да цябе З вяночкам да цябе і з надпісам ад сына Са смуткам у душы я брамку адчыніў. І спачувае мне чырвоная […]...
- ТАК І ТРЭБА Спраўдзяцца чуткі і спрэчкі. Бывае – Гром сярод яснага сіняга неба. Раптам маланкай цябе прабівае: “Небам заслужана, так табе трэба”. […]...
- Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
- Крынічка мая дарагая Крынічка мая дарагая, Куды ад мяне ты ўцякаеш, Не хочаш, напэўна, сказаць, Дзе шчасцейка мне адшукаць? Якое так шчыра чакаю, […]...
- Адзвінела павуціна Адзвінела павуціна Над абрусам мурагоў… Восень выткала хусціну Над шаломамі стагоў. I рукою чараўніцы Сыпанула ў бор агню, Дзе бярозкі-маладзіцы […]...
- Прывыкаю, к табе прывыкаю Прывыкаю, к табе прывыкаю. Прыкіпаю праз з’едлівы боль. На пакуты сябе абракаю. З галавой у зямную юдоль. Замірае, з табой […]...
- Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
- Ён пайшоў Ён пайшоў і змяшаўся з чужымі ценямі, Зблытаў свае сляды з чужымі слядамі, Яго твар, быццам мохам, парос летуценнямі, і […]...
- Калі б малая кропля раю Калі б малая кропля раю Ў пякельны ўпала чад, То пекла – ў Кнізе я чытаю – Цвіло б, як […]...
- Калі ты штосьці кажаш Ты ведаеш, калі ты штосьці кажаш, Па шыі і спіне паўзе дрыготка, А гукаў доўгая рука цярэбіць сэрца, Праз вуха, […]...
- Мукі творчасці Гвалтую верш. Ужо другія суткі. І так, і сяк вымучваю паперу. А любаты – нічога-нічагуткі, і абы-што на выхадзе, халера! […]...
- КОШКА Мая найлепшая сяброўка З вачыма колеру бурштыну!.. Твая прынада – мыш-палёўка, І цёплы кут – твая Айчына. Ты маеш трапяткое […]...
- Вецер-вандроўнік Вецер-вандроўнік Поўніць прастору Восеньскім смуткам, Жалем пра лета, Што адышло, Прамінула так хутка… …Сонечны водбліск Ў куточку партрэта…...
- Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...
- Вечар ?і зноў адзін пад сумным небам, і зноў жукаю выйсьця шлях. Я размаўляю тут з анёлам, З сьлязьмі самоты на […]...
- Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...
- А ці памятаеш тое спатканне А ці памятаеш тое спатканне – Як квітнелі сады па начах? Зоркападам ўсміхалася ранне У бурштынавых неба вачах. Як анёлы […]...
- Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Апошні поезд мэтро зацягне на вакзал Каханьне прайшло, ды вось толькі, на жаль Засталася пустота, нейкі сумны адчай.. Не прыйшла […]...
- Восеньская песня – пераклад Марыны Влада-Верасень Восені скрыпкі Нудна галосяць Доўга, працяжна, Літасці просяць: Выюць, скуголюць, У сэрца трапляюць, Плачам катуюць, Болем праймаюць. Мярцвяна бялею. Мелодыя […]...
- Ручай Сачу празрыстыя струмені Сярод сутоння серабра. Санлівай сіні сум асенні Спяшаю ў песні пасабраць. Звініць званком звонкагалоса, Задумна зойдзецца здаля. […]...
- Як такое магло са мной стацца? Як такое магло са мной стацца? Павянчаная я з адзінотаю. Сіл не маю я з ёю расстацца: На паперы гучым […]...
- Каханаму Дакрануцца да вуснаў тваiх небяспечна: я тады як запалка згару за iмгненне. Б’ецца сэрца, а я за табою навечна след […]...
- ВЯДУННЯ Ўсіх і ўся ты пакінь, і папраўдзе Нашы стрэчы былыя вярні. Вельмі трэба б усё так наладзіць, Быццам прынц на […]...
- Пысьвячэнне Алене Кіш Як валацуга – з тугой заручоная, сябра бядноты ў сваяцтве са смуткам. водбіткі часу варожа – чырвоныя,- бездапаможна – з […]...
- Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта, Гарачым дыханнем вяртае ўспамін. Чаму ўсё імгненна? Знікае і рэшта Не ўзгаданых яркіх, вясновых […]...
- Дзень Паэзіі Сусветны дзень Паэзіі у сакавіцкім снезе, у беласці аблокаў душы заснулай ў логах, ва ўсмешках Беларусі стамлёных у прымусе, у […]...
- Любы, не шкадуй мяне так доўга Любы, не шкадуй мяне так доўга. Каб да сэрца сэрцам не прысох, супыніўшы коніка гнядога, адпусці на нёманскі пясок. Вернешся […]...
- Сюр-настальгія БЛедны саван, сатканы для згубнага шлюбу з туману, Душыць ЕНкі аб волі і рэшткі пасечанай веры. У прасторы ЛУнаюць сляпыя […]...
- Ільдзінкай блісне срэбная сляза Ільдзінкай блісне срэбная сляза, Спадзе са шчок і разаб’ецца на далоні… Ён зноў адзін і ты адна – У абдымках […]...