Верш Без мовы ты ніхто

Ещё вершы:

1. “Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...
2. Святое месца пуста не бывае Святое месца пуста не бывае Я ведаю, зусім ты не хацеў Таго, што неабачліва зрабіў. Анёл-ахоўнік, пэўна, паляцеў Па нейкіх […]...
3. Ніхто не павінен, ніхто не прымушаны Ніхто не павінен, ніхто не прымушаны Быць побач, калі ты ў ім маеш патрэбу. А Богу цікавая сувязь між душамі, […]...
4. Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
5. Я беларускай мовы носьбiт Я беларускай мовы носьбiт, Адданы за яе змагар. Няўжо не будзе прыкра ўнукам, Што мы згубiлi гэты дар… Брат-беларус, прачнiсь […]...
6. Чаму мы пазбягаем мовы нашай Чаму мы пазбягаем мовы нашай? Таму што потам, кроўю і слязьмі Яна насычана, і плача, Што мы яе не збераглі. […]...
7. Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
8. Ніхто Не турбуе цябе анічога, Што мяне ў магілу патрохі зганяе, І ірвецца сумненне да Бога, Пэўна, ён ўсё ж мяне […]...
9. Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...
10. Яна ведае мовы і моду Яна ведае мовы і моду, мае цверды жыцьцёвы план, і з усьмешкай ўкладае прыгоды ў наш сур’ёзны лірычны раман. Яна […]...
11. Муж і жонка Сямейны абед. -Ці смачны суп? – яна спытала. -Не маеш тэмы для скандала?.. *** Муж і жонка. -А хочаш, мілая […]...
12. Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
13. Становішча мовы Доўгі час была Беларусь пад прыгнётам, І не маглі беларусы на мове сваёй размаўляць, Кіравалі ваякі нашым цудоўным народам І […]...
14. Прачнуся і хутчэй за вершы Прачнуся і хутчэй за вершы, Бо толькі раніцай пішу. І дурань я такі не першы – Хоць можа перад кім […]...
15. Нарыў Ды не чытайце гэтай мовы. У ёй бязглуздзіца адна. Няма карыснага нічога, І бескарыслівасць ня та. Ці праз яе хоць […]...
16. Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...
17. Страшны боль Страшны боль у цэнтры Еўропы Вось ужо больш за дваццаць гадоў, То Чарнобыль забраў у магілу Тысяч многа беларускіх сыноў. […]...
18. Хай спявае душа Хай спявае душа У валасах срэбны іней завей, Ды гады нам падлічваць не трэба. І не варта загадваць далей. Мець […]...
19. Парыж Парыж Amour, мы засталіся безь нічога, Няма тваёй, няма маёй віны, Ты пэўна ведаў, часам лёс благі, А траціць мне […]...
20. Шчаслівы Шчаслівы ты, калі умееш сеяць; Шчаслівы ты, калі умееш жаць; Шчаслівы ты, калі умееш верыць; Шчаслівы, калі можаш ты кахаць. […]...
21. Мужу Віктару Мужу Віктару Не сумуй, што з лепшаю паловай Свайго шляху трэба развітацца. Яшчэ доўга ў квецені вясновай Маладосць назад будзе […]...
22. Смутны Хтосьці і беды Ніхто (Марыя Паўлоўска-Яснаржэўска) Хтосьці сёньня сэрцам хворы, У тую сцюдзёную, зімовую пору, Калі цемра з’ядае сьвечы, А вецер дзьмухае ў печы. Енчыць, плача […]...
23. Ну дзе Ты, Бог …А можа й праўда… Мо Цябе й няма?.. …Ну дзе Ты, Бог? У чым твая прысутнасць? Халодзіць кроў няўцямная вайна… […]...
24. Дачка Яна, усмехаецца табе: У жыццё прыйшла так нечакана І сэрца боль тваё кране, Яна сказала без падману. Яна – дачка […]...
25. Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
26. БАЛАДА АЛЯКСАНДРА НЕЗАБЫТОЎСКАГА (2.10.1819-21.03.1849) Мары пра каханне, славу і свабоду Для цябе, як лекі, хвораму ў турме. І ты верыш: свечку нехта ў […]...
27. Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...
28. Мова I няма раднейшага слова За прасцейшае гэта “мова”. Гэта слова гучыць у хаце, Дзе мая засталася мацi, Гэта слова гучыць […]...
29. Францішак Багушэвіч Чутна ў родным краi Й па-за краем, На край свету чутна: Ад душы, Як само сумленне, Дудка грае, – Трубамi […]...
30. Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
31. Не маўчы! Мы жывем як у сьне- моўчкі ды павольна- штосьці сэрца хісьне- не маўчы ніколі! Мо, журба адпаўзе, а жыццем ня […]...
32. Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
33. ***Іду да мамы сцежкаю знаёмай Пастаўлю свечку на акне. Няхай гарыць. Прыйдзіце, душы, да мяне. Пагаварыць. А. Наўчанкова. Іду да мамы сцежкаю знаёмай. І голас […]...
34. Санэт. А хочаш – заставайся назаўсёды А хочаш – заставайся назаўсёды! Як цёплы пыл, як мягкі хлеб, як свет. Так можа быць задумлена прыродай, Як светлы […]...
35. Ты можаш пазбавіць мяне вачэй Ты можаш пазбавіць мяне вачэй і нават пазбавіць рота. Ты можаш зрабіць, каб з маіх начэй я плёну ня меў […]...
36. Апокрыф У скорым часе мяне ужо не стане- Разумей мае словы як можаш, А пакуль што жыву – выдумляю- Хочаш гэтага […]...
37. ЁН, ЯК і ТЫ Ты, пэўна, патрыёт сваёй краіны? Яе раптоўна, ты, як злодзей, не пакінуў? Вунь колькі зім ты з кіслай мінай Замежныя […]...
38. Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...
39. Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
40. Верш на “Н&quot Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...