Верш Кастрычнік
Ціха сцелецца, сцелецца
Ліст на ліст у гаях.
Залатая мяцеліца
Шалясціць на дубах.
Замяла рыжаватыя
Верасы, паплавы.
З песняю сумнаватаю
Нада мной журавы.
Ещё вершы:
- Залатая мяцеліца Неяк проста не верыцца Ў чарадзейства без слоў. Залатая мяцеліца Ад бяроз і дубоў. Зноў за хмаркаю лёгкаю Цень плыве […]...
- Жураўліны сум Восеньскія туманы Сцелюцца на паплавы. Чуецца голас журбы – Ў вырай ляцяць журавы. Ляціце, журавы, далёка, Няхай вам памагае Бог. […]...
- Гляджу на глобус – шар жывы – Гляджу на глобус – шар жывы – i чую шэпат я травы, i бачу, як на паплавы Лятуць вясною журавы, […]...
- Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- Хутка ўжо зацвітуць верасы Хутка ўжо зацвітуць верасы І зялёнкі ў дажджах схаваюцца, У чаканні асенняй красы Арабіны долу схіляюцца. Ўдалячынь паплывуць журавы, Развітання […]...
- Кастрычнік заве змагацца! Кастрычнік заве змагацца, – Фашысты вядуць разбой. Не на вуліцы, Не на пляцы, – Мы сягоння ідзем на бой. На […]...
- Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Улажылі спаць мяне вы на зямлі. Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў […]...
- Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
- Бусел белы – клёкат смелы Бусел белы – клёкат смелы Па-над белай стараною. Ён лунае белай верай Нада мною і табою. Можна голасам змяняцца, Горды […]...
- Нада мной твае вочы ўзыходзілі Зоркi ў небе вясной карагодзiлi. Я к табе на спатканне ляцеў. Нада мной твае вочы ўзыходзiлi I рабiлася ноч карацей. […]...
- Віхурыць мяцеліца Зноў віхурыць мяцеліца, Дромай свет ахунае. Снег пярынаю сцелецца. Вецер песню спявае. Калыханка самотная Сзрца жалем напоўніла. Бы пачуцці дрыготкія, […]...
- На рубяжы Заходні вецер з нетраў баравых нясе з сабой пажоўклыя лісты, нясе, цярушыць на падзол сівы, на ўзгорак безымянны і круты, […]...
- Маладосць была, ці прыснілася? Маладосць была, ці прыснілася? Глядзіць бабуля на закаханых, Такіх прывабных, модна прыбраных. І бачыць сябе ў іх, ранейшую, Красуню вясковую […]...
- О каханне маё бясконцае О каханне маё бясконцае, Не ўцякай ад мяне, пашкадуй! За табой, як за светлым сонцам, Па штодзённай дрыгве іду. Чарада […]...
- Як зацвітуць у лесе верасы Як зацвітуць у лесе верасы, Лісты адчай адчуюць на асіне, I жураўліны клін трывожна кіне На стомленую вёску галасы, Іду […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- Кляновы ліст* Кляновы ліст* празрыст і чыст, Ляціць, кружыцца. Напэўна, восень шле мне ліст*, Пасланне быццам. Яго чырвоныя радкі – Нібыта вены […]...
- Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна, На лясы, на лясы паплыла павуціна. Галасы, галасы – ветравыя спяванкі, Верасы, верасы вераснёвага ранку. Адцвілі, […]...
- Ехаў я мiж шырокiх стэпоў украiнскiх Ехаў я мiж шырокiх стэпоў украiнскiх Ўсё далей на ўсход i на поўдзень далей I лятаў нада мной шэры коршун […]...
- Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
- ХІБА ВОСЕНЬ ВІНАВАТА Хіба восень залатая вінавата, Што туманам ноч заслала берагі, Што лугі шалёна пахнучыя мятай Зацерушаць хутка белыя снягі. Не шукайце […]...
- Няскончаная песня Над далёкім і над блізкім борам ценем лёгкім ледзь дыміць туман і загадка таямнічых зорак ападае ў верасы палян. Спяць […]...
- Ружавеюць ядвабныя цені Ружавеюць ядвабныя цені, Лёгкай стужкаю сцелецца дым… Толькі сны ды ланцуг летуценняў – Вось што будзе са мной назаўжды. Як […]...
- У прадчуванні непазбежнага У прадчуванні непазбежнага, Малю аб літасці адной: Каб цвіў чаромхай беласнежнаю Навокал дзень расстайны мой. Я адплыву не сіняй поўначчу, […]...
- Клічуць журавы Клічуць журавы Ізноу журавы над асеннім прасторам. Кідаюць журботныя уніз галасы. Вітаюць юнацтва, ды клічуць за мора, Маркотай трывожаць дзявочыя […]...
- Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...
- Мая Жыткаўшчына Край мой азёрны, ціхі, – Край першароднай красы; Дзе ў двары заходзяць бусліхі, І рогі дараць на шчасце ласі. Тут […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
- Лісічкі У лясочку, дзе узгорак, Можа, сорак ладных норак. Дружна там жывуць лісічкі – Рыжаватыя сястрычкі. А яшчэ у тым лясочку […]...
- У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...
- Цудзенішская школа На ускрайку вёскі, проста на пагорку, Там, дзе купка сосен шалясціць гаворкай З небам і паветрам, чысценькім наўкола, Шмат гадоў […]...
- Я ведаю, што ты мяне кахаеш Я ведаю, што ты мяне кахаеш, Я ведаю – ніколі не забыў, Я ведаю, бо кепска ты хаваеш, Якім foutriquet […]...
- Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
- Прадвесне Прага. Трызьніць мая душа, Сігаюць промнем думкі, Але нанаў пачаць Нельга што адгула. Сумневу шэры воўкі Грызуць яе, грызуць, Каб […]...
- Пабудзь са мной Асеньняя шчымлівая дарога, I ты – неспадзяванкай незямной. Я пра цябе ня ведаю нічога… Пабудзь са мной. Пабудзь са мной… […]...
- Недзе салавей пяе ў дуброве Недзе салавей пяе ў дуброве. Недзе рэжа хвалі цеплаход… Кніга вандраванняў і любові, Я пішу цябе з юнацкіх год. Вандраваць […]...
- Ты напішы мне ліст па-беларуску Ты напішы мне ліст па-беларуску Я буду кожны дзень яго чытаць З шырокай брамы выйду я да вузкай Па-беларуску з […]...
- У дуброве Лес гаротны маўкліва стаіць. Ад дажджу засмуглелася даль. Ліст збуцвелы ў нагах шаргаціць. І паветра – зусім не крышталь. Мокнуць […]...
- На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...