Верш Яны былі першымі
Не складалі легендаў пра іх
І не песцілі гучнымі вершамі,
Бо ў горніле тых год баявых
Яны былі ўсяго толькі першымі.
Кавалі самых сонечных дзён,
Багатыры з наймацнейшай сталі –
Яны смела хадзілі ў агонь,
Для нашчадкаў жыццё аддавалі.
І сягоння па праву байцоў
Яны ў нас заслужылі бяссмерце,
Бо ў падмурак наступных вякоў
Яны клалі ўласныя сэрцы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Як мы артыстамі былі Мы п’есы гралі з першай чыткі, У вёсцы шмат было такіх – Ну, што ж, мы ставілі агіткі, Яны даходзілі […]...
- Я – народ Я – народ… Я цярплю, ды ўсё ж веру: Жыць нядоўга хлусні і цынізму, I з надзеі маёй, з маёй […]...
- А ці былі яны – размовы А ці былі яны – размовы, І цуд з табою побач быць, І тыя позіркі і словы, Што могуць сэрца […]...
- Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца Першыя ідуць шляхам вайны, А другія застаюцца дома. Пешшыя і вершнікі вясны Сцежкамі выходзяць супраць лома. На лясных дарогах людажэры […]...
- Помніш, Янька * * * Помніш, Янька, жартаўніца, Як хадзілі па суніцы? Мне дзяцінства наша сніцца, – Ярка ўспыхвае зарніцай. А забыць […]...
- Трэба мужнымі быць у жыцці Трэба мужнымі быць у жыцці, Памятаць кожны дзень і гадзіну: Жыць на свеце – не поле прайсці, Мы ў адказе […]...
- БАЛАДА СЫМОНА РАК-МІХАЙЛОЎСКАГА (2.04.1885–27.11.1938) …Жыццё– не каляровы сон, кроў– не вада, І гэта сёння добра разумееш ты. Як пальцы ў кулаку, людская грамада, […]...
- Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
- Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
- Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...
- Былі тады – ноч Былі тады – ноч, Ты ў слабенькім паркаліку, Арэшнік Ды я, грэшнік. А зоркі ўсе стаялі, як адна, У возеры […]...
- Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...
- Былі сярпы вясёлыя ў жніва Былі сярпы вясёлыя ў жніва. Як Млечны Шлях, іржысцілася ніва. I туманоў старых начное сніва Разгадвалася раніцай знава. Хацела быць […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- Зварот да крытыкаў Дык зразумейце ж вы жыццё паэта! I не шукайце хітрасці ў яго. Яго душа раскрыта перад светам I свеціцца, як […]...
- Хмель лугамі, хмель лугамі Хмель лугамі, хмель лугамі, Цёмным борам дзераза… Накажу сягоння маме, Каб прышла ў дзіцячы сад. Мая мама на заводзе, Ля […]...
- Бывайце здаровы Бывайце здаровы, Бацькавы парогі, Кудою хадзілі Мае белы ногі. Кудою хадзілі Да й хадзіці будуць, Каго я любіла, Да й […]...
- НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...
- Даўгалецце Які мізэрны і убогі Той недалёкі чалавек, Што цягне да сваёй бярлогі Набыткі розныя ўвесь век. Сем дываноў, фарфор і […]...
- Парк піянераў у Бухарэсце Запала гэта глыбока ў сэрца – Навек, здаецца. Я парк прыпомніў у Бухарэсце – Ў прыгожым месцы. Густы, вялізны… Цудоўных […]...
- Знаёмая дарожка Дзе б я ні быў далёка, У сэрцы ты жыла, Знаёмая дарожка Да роднага сяла. Мне не забыцца ранку Прыгожаю […]...
- Два штрыхі да вядомай ісціны Даказана і войнамі, і голадам, Што падаюць раней Мужчыны-волаты. Жанчыны ж Застаюцца жыць удовамі, Засмучаныя думкамі бядовымі. Таму Спачатку падалі […]...
- Раней, чым устане сонца Раней, чым устане сонца І падорыць святло і цяпло нам, Устаюць ва ўсім свеце маці І ў печы распальваюць дровы, […]...
- Над Дзвіной бессмяротнасці помнік стаіць Над Дзвіной бессмяротнасці помнік стаіць, Ён насыпан людскімі рукамі. Ля падножжа агонь вечнай славы гарыць І не згасне агонь той […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- Не зракайцеся роднага слова Не зракайцеся роднага слова, Каб не страціць сябе і дзядоў! Хай ідзе цераз люд паступова, Дзецям нашым ідзе ад бацькоў. […]...
- Народныя гулянні Нешта робіцца ня так у Краіне “небарак”:выйшлі увечары гуляць, а вакол АМАПа раць. Толькі селі на метро, як спынілася яно. […]...
- Смак яблыка Ён трошкі і як лёд, і як агонь, – He толькі вуснаў, і душы патрэба. Узважваю, паклаўшы на далонь, Духмяны […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫЗЕНГАЎЗА (3.06.1786-16.03.1853) Чырвоная цэгла, нібыта з крыві Людзей беларускіх, якія Айчыне Жыццё аддавалі, казалі: “Жыві… А будзе Айчына, то й нас […]...
- Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
- 7 лістапада 1966 года Упершыню Кастрычніцкае свята Я сустракаю тут, Дзе для мяне бальнічная палата Горш, чым астрожны кут. Адгэтуль выйсце мне закратавала Хвароба […]...
- Сцяг мой Сцяг мой бела-чырвона-белы, лунай над нівамі, над дахамі дамоў! Сімвал свабоды, сімвал нашай веры, пранесены ў душы цягам вякоў. Цябе […]...
- Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
- Жыццё Жыццё… Коўдрай снежнай палі абняліся, Апрануліся дрэвы ўсе, Хутка святкі ізноў пранясліся, І дарога так хутка жыццё ўсе нясе… Сэрца […]...
- Адыйшло, адгаманіла Адыйшло, адгаманіла… Васількамі вачэй адцвіло… Ужо пра то, што мінула, што была, Пяе вечную песню жыццё. У нас юначы агонь […]...
- I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...
- Працавіты Пабудаваць жыццё – як атрымаць свабоду. Я буду майстраваць падмурак лепшых дзён. У працы я знайду спакой і асалоду, Знайду […]...
- Сябры мае, выдатны наш саюз! “Сябры мае, выдатны наш саюз!” Сказаў калісьці класік – Пушкін Саша. Мы скінулі праблем надзённых груз І вырваліся да прыроды […]...
- Вам не сорам?! Часам кажуць мае аднагодкі: У Беларусі цяпер – небыцце, А калісьці славутыя продкі За яе аддавалі жыцце… Не маглі, не […]...