Верш Былі тады – ноч
Былі тады – ноч,
Ты ў слабенькім паркаліку,
Арэшнік
Ды я, грэшнік.
А зоркі ўсе стаялі, як адна,
У возеры расчыненым, без дна.
А ў беразе праз сон (ці ад савіных лап?) з адчаем
Крычала чайка.
І вабна слалася нам да сцяжыны
Квяцістаю пярынай – канюшына.
І ў шчасця свет вяла (так блізка блузка!)
Конікаў язычніцкая музыка.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- Размова з морам “Я тут”, – шаптала хваля Гулліва ў ранні час, Нясла з глыбінь крыштальны, заклічны свой галас. “Я тут”, – крычала […]...
- Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...
- Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...
- Яны былі першымі Не складалі легендаў пра іх І не песцілі гучнымі вершамі, Бо ў горніле тых год баявых Яны былі ўсяго толькі […]...
- Памрэш не тады Памрэш не тады, Калі рукі складзеш На покуці. Памрэш – Калі сэрца тваё Перастане балець За сірот, за нямоглых, За […]...
- Былі сярпы вясёлыя ў жніва Былі сярпы вясёлыя ў жніва. Як Млечны Шлях, іржысцілася ніва. I туманоў старых начное сніва Разгадвалася раніцай знава. Хацела быць […]...
- А ці былі яны – размовы А ці былі яны – размовы, І цуд з табою побач быць, І тыя позіркі і словы, Што могуць сэрца […]...
- Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...
- I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...
- I тады закахалася хмара I тады закахалася хмара… Ў паплавы, ад расы прамяністыя, I ва ўсю Беларусь маю чыстую, У мары бору, ў палёў […]...
- Тады і не боязна піць Увогуле п..здзец зноў нейкі, Для добрых сноў знайсці дзе лекі? У Google пагляджу як нашыя ў хаккей Згулялі, ці акэй? […]...
- Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
- …І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...
- Тады, калі пад дыванамі жніўня Тады, калі пад дыванамі жніўня, Прыўкрасна-памаранчавых удзень, Пад покрывам пяшчотным ліўня Абудзецца сустрэчы нашай цень, Ты, скінуўшы адзенне, дзіўным птахам […]...
- Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...
- Як мы артыстамі былі Мы п’есы гралі з першай чыткі, У вёсцы шмат было такіх – Ну, што ж, мы ставілі агіткі, Яны даходзілі […]...
- Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...
- Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца Першыя ідуць шляхам вайны, А другія застаюцца дома. Пешшыя і вершнікі вясны Сцежкамі выходзяць супраць лома. На лясных дарогах людажэры […]...
- Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...
- Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
- Сцяжынка (песня) Размаўляла са мною сцяжынка I кудысьцi вяла ў падарожжа: “Ты калiсьцi ўбачыш, дзяўчынка, як ствараецца восенню дожджык. Ты калiсьцi пачуеш, […]...
- Любая Прыгожая, ласкавая і мілая, Ты нас праз усю гісторыю вяла. Чаму ж тады мы ўсе цябе пакінулі, Ты нават бараніцца […]...
- Перад расставаннем У самотна-сумным цягніку вячэрнім Былі мы ціхай песняй аб’яднаны. Бы ў забыцці, чыгунка задуменна Гайдала нас пад музыку, хістала. Шаптала […]...
- НІЦШЭ Памяці Евгения Головина У багоў патухлі горны, Замест пчол шмат жоўтых вос. Гэта свет губляе формы, І ствараецца хаос. Птушка […]...
- Неспатоленае шчасце Неспатоленага шчасця дні Прывідамі душу паланілі… А ці памятаеш, даражэнечкая, сны, У якіх вясной адной з табою былі? У якіх […]...
- Добры дзень, дарагі Добры дзень, дарагі… Добры дзень, дарагая… Мы яшчэ не былі Блізка так каля краю. Я любіла Вас светла, Так высока […]...
- ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА… Пахне ў лузе канюшына, Горкі слезы л′е дзяўчына, Хлопец не мычыць, не целіцца, Абяцанкі мякка сцелюцца… […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
- Беларусь, ты не забыта Беларусь, ты не забыта. У душы, як Божы знак: Хата… Канюшына… Жыта… Бульба… Бусел… Шпак… Мроя… Хлопец закаханы… Цемра… Шлях […]...
- Лявей Дзе ўлада правая – паэты левыя, Ад левай ўлады – ідзе правізна. Дзе былі чырвоныя – былі і белыя, Было […]...
- РЫЖЫ ЛiС У вячэрнiм парку голым Падаў лiст асеннi долу. i пакуль кружыўся, падаў – Ты быа сустрэчам рада. Рыжы лiст цераз […]...
- Шчэ не журуся я па харастве Шчэ не журуся я па харастве, Якое параскрадваюць маршчыны. Смуткую: без мяне мае сцяжыны Марнеюць па пяску і па траве. […]...
- РЫЖЫ ЛІС У вячэрнім парку голым Падаў ліст асенні долу. І пакуль кружыўся, падаў – Ты быа сустрэчам рада. Рыжы ліст цераз […]...
- МІЛУЕШСЯ РУЖОВЫМ МІЛУЕШСЯ РУЖОВЫМ Плывуць мігранты-пілігрымы Па хвалях рызыкі у шчасця дым, Пакінуўшы радзімыя хаціны Далей ад насцярожанай бяды; Мігруюць з верай, […]...
- ГОМАН ГОМАН Разняволенасць, лёгкі ветрыка шум, Пах квяцістага, цёплага лета. У паветры разтомленым калыхаецца сум Між ружова-чырвоных непадробных кветак. Ветрык хваляй […]...
- Навучыцца б мне прачуць Навучыцца б мне прачуць У струнах ветру сэрца ноты. Каб праз музыку дажджу Быў нячутны гук згрызоты. Навучыцца б мне […]...
- Жураўлі (казка) Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны […]...
- Дыямент кахання Няма яго, мусіць, на нашай Зямлі. Вядзьмак яго любую плакаць прымусіў, Святлом дыяментаў яе счараваў. “Не любіць! Забыўся”- Нягоднік ёй […]...
- Шчасця мех Як нас Бог спарадзіў, Мехам шчасця надзяліў: Можам бачыць, можам пець, Думкаю ў сусвет ляцець. Белы свет прывітаць, Ласкаю адараваць, […]...