Верш Чэкістам

Ещё вершы:

1. Не хварэйце сінія пялёсткі Не хварэйце сінія пялёсткі, Матылькі-вагеньчыкі! Ў іх святло крывІцкай вёскі, Ад ракі пасвенчаны. На вячэру светам шэрым Там злятаюцца ваўкі, […]...
2. Увагай шчырай Увагай шчырай, Пацалункамі Не надакучыш любай – I вочы адтаюць, як лункі, I сонечна сьмяюцца губы. Уся яна, як сад […]...
3. Пад дахам Стогне вецер у каміне. За вакном ліхтар вісіць. Толькі ён вісець ня ў сілах. Дзяргатня яго не кпіць. Не стрымаеш […]...
4. Забыты верш Хаваецца ён недзе ў шуфлядзе, Ці постам у мёртвым блогу. Бывае, што хаваецца бяз словаў, У твары былога каханка, У […]...
5. Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...
6. Нашыя сустрэчы Дарэчы нашыя сустрэчы Анёлам лётаюць па-над Рубонам, Шпацыр, як колакал на вечы, Аркестрам духавым б’е па іконам. Мішэнью сэрца падае […]...
7. Калі не ведалі Мару ацаліць ад забыцця тую хвіліну калі жыццё ставалася вартым пражывання кожнага іншага шэрага дня таго дня які пражыўшы назаўсім […]...
8. У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...
9. Гравюра У гарлачы на стале хрызантэмы… Гэта не прыклад няўдалай квантэмы – Гэта пачатак мілоснае тэмы. Нашы альтанкі, прысады і паркі, […]...
10. Шпакоўня Мы дома шпакоўню зробім! дакладней, ты зробіш сам. я буду яе размалёўваць, каб ярка было шпакам. Павесім яе на дрэве, […]...
11. Ціхі верш Ціхая засень старэнькай альтанкі. Ціхае шчасце – Шэпат каханкі. Ціхія гукі. Цёплыя рукі. Лісця чаромхі вячэрняя споведзь. Вусны дыханне спалохана […]...
12. Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі, Між якімі кветкі і палын Пальцамі танклявымі ў пярсьцёнках Прыхаваныя ад плётак на ўспамін. Томік чый […]...
13. Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
14. Я ДЗЯКУЮ ЖЫЦЦЮ Удзячны за халодны гэты вечар, За дождж, які сцякае па вачах, І за мароз, што так сутуліць плечы, І за […]...
15. Рыцар збройны на кані Рыцар збройны на кані Скача Блізка сем стагоддзяў, Каб нашчадак След знаходзіў Да крывіцкай чысціні. Рыцар збройны на кані Скача […]...
16. БЕЗ НАЗВЫ БЕЗ НАЗВЫ Як бы пакінулі надзеі, мары Ў рэзерве застаюцца толькі сны, Жанчынаў там блукаюць твары З усмешкай існае вясны. […]...
17. А вершы можна холадна чытаць А вершы можна холадна чытаць. І не прыкмеціць сэрцаў іх біццё, І не заўважыць, як яны кіпяць Жыццём. Не зразумець, […]...
18. Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца Першыя ідуць шляхам вайны, А другія застаюцца дома. Пешшыя і вершнікі вясны Сцежкамі выходзяць супраць лома. На лясных дарогах людажэры […]...
19. Калі хочаш адпачыць Калі хочаш адпачыць, Трэба розум адключыць. Хіба можна так зрабіць? Можна ўсё тады згубіць! Такім чынам, нават у сне Мы […]...
20. Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
21. У поўным келіху віны У поўным келіху віны Крычалі вочы захаплення. Мы ў ночы той былі адны Начлежнікамі летуцення. Чакаў у небе Валапас, Калі […]...
22. Д’ябал слухае цішыню І галосяць знічкі, па жывых галосяць, гэта люд крывіцкі чорны ветах косіць. Анатоль Сыс Д’ябал слухае цішыню Душ крывіцкіх збалелых. […]...
23. У абдымках ночы Падаюць кроплямі ў лужыны нашыя сны, Ноч абдымае альтанкі халодным дажджом… Я пажадаў бы чытаць кнігу любай вясны Цэлую вечнасць… […]...
24. У клясе Шумна у клясе, шумна i нудна, Сьцены шырокiя душаць мяне. Словы вучыцеля цiха, марудна Льлюцца, iх слухаць ня хочацца мне. […]...
25. Адна Адна… Яна яшчэ здалёк відна: На выгарбку, вятрам усім адкрытым, Стаіць сухая, чорная сасна, Як даўкі сімвал тлену і нябыту. […]...
26. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
27. Грымаса Вясёлы ліпень. А не з намі. Чамусьці колецца капа. А мы не ведалі, Не зналі, Што нам не будзе Слоў […]...
28. Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа Уздымам сэрц нашых шуміць Белавежа, як дні нашых сёлаў, так Нёман плыве… Уроду палеткаў ткуць поясам межы, адвечныя сосны гудуць […]...
29. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
30. Мары аб Іспаніі Гэты тарэра не справіўся з быком. Занадта ўжо ён махаў чырвонай анучай жыцця. Іспанія засела ў ім як іголка, што […]...
31. Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...
32. Жывыя сьведкі застаюцца Жывыя сьведкі застаюцца… Праносяць праз гады Каштоўных скарбаў рэчы Усё, што зьбераглі дзяды. Архівы, дакумэнты, кнігі – Іх лёс у […]...
33. АЛЬБОМ Гартаю даўнішні альбом – Старонкі маладосці нашай, І ведаю цябе, альбо Запомніла як штамп на пашпарт. Вось губы, раптам на […]...
34. Крыштальнае сэрца А я трымала ў далонях чыёсці крыштальнае сэрца. Яно разбілася і бялюткімі сняжынамі падала з неба. Па ім хадзілі людзі, […]...
35. Дзень Перамогі Ужо хутка мы святкуем дзень – Вялікі дзень той Перамогі, Калі забруджаны былі дарогі І болю за плячыма цень. Перад […]...
36. Два штрыхі да вядомай ісціны Даказана і войнамі, і голадам, Што падаюць раней Мужчыны-волаты. Жанчыны ж Застаюцца жыць удовамі, Засмучаныя думкамі бядовымі. Таму Спачатку падалі […]...
37. Застаюцца песня і Радзіма Застаюцца песня і Радзіма. Можа ўсё мінаць, але яны Непадзельныя, не знікнуць з дымам Восені, кахання ці вясны. Толькі гэта […]...
38. Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
39. Вярнуўшыся ў родную хату Вярнуўшыся ў родную хату, На родны прысеўшы парог, Ты скажаш: “Дзень добры, мой тата! Падумаць, прайшло столькі год…” Маршчыністы твар […]...
40. MH17 Мы ляжым на раздзёртай металам зямлі. Хмары таюць паволі. Нас няма. Тры хвіліны таму – мы жылі. Нас не будзе […]...