Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш 365

Каляндар свой непарушны
Расцяруш як воспа твар,
Кроплі воска з капялюшу –
Паралюш для янычар.
Як Ікар зірні на Сонца –
Замест свечак там бурштын,
Самурайскі меч японца,
На драккарах аўтаспын.
Але штосці падаецца
Каляндар быў змок ля сэрца.
Ліст паперы не прарок.
Сотка, дзьвесце, трыста ў госці
Плюс пяць дзюжын пяць чагосці.
Пэўна лужын на кампосце…


Верш 365 - Алесь Круткін